Pokrewne
- Strona Główna
- Wiktor Krawczenko Wybrałem wolnoć. Życie prywatne i polityczne radzieckiego funkcjonariusza
- Carter Scott Cherie Jesli zycie jest gra oto jej re
- Neill Fiona Sekretne życie mamuki(1)
- Drugie zycie dr.Murka Dolega Mostowicz
- Trocki Lew Moje Zycie
- Thorne Nicola Powrot do Wichrowych Wzgorz
- Joanna Chmielewska Lesio (2)
- Lincoln Child Eden
- Charrette Robert N Wybieraj swych wrogow z rozwaga (2)
- Kress Nancy Hiszpanscy zebracy
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- pustapelnia.pev.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Sodomia [homoseksualizm], rozpusta i nierozważne akty przemocy nie zajmowały wszakże całego czasu papieża.Sykstus znalazł też czas, by uświęcić erotyczną i bluźnierczą wizję mnicha zwanego Alano de Rupe.Wersja wizji opublikowana w Niemczech w owych czasach głosi: „Pewnego razu przenajświętsza Dziewica Maryja wkroczywszy do celi zamkniętego Alamo de Rupe, wzięła włos z jego głowy i uczyniła pierścień, z którym poślubiła ojca, i spowodowała, by pocałował ją i trzymał jej piersi, i mówiąc wprost, w krótkim czasie stała mu się tak bliska, jak kobieta zwykła być ze swym mężem.”.Z całą pewnością Sykstus jest najbardziej znany ze wzniesienia Kaplicy Sykstyńskiej, gdzie obecnie dokonuje się ingresu papieży.Jednak pozostawił po sobie też nieco mniej cywilizowane dziedzictwo.W 1478 roku wydał mianowicie bullę papieską sankcjonującą Inkwizycję w Kastylii i powierzył okrytemu niesławą Torquemadzie stanowisko Naczelnego Inkwizytora.Torquemada niezwłocznie przystąpił do pracy.Już w 1482 roku hiszpańska Inkwizycja w samej tylko Andaluzji dokonała spalenia na stosie dwóch tysięcy „heretyków”.Warto tu może wyjaśnić, że wrogów Kościoła palono na stosie, ponieważ w ten sposób sprytnie można było obejść biblijny zakaz rozlewu krwi.Działania sądowe w typowej sprawie zostały opisane w klasycznym dziele Henry’ego Charlesa Lea History of the Inquistition of Spain.(Historia Inkwizycji w Hiszpanii).Autor opowiada tam o młodej ciężarnej kobiecie Elvirze del Campo, aresztowanej pod zarzutem, iż jest „krypto – Żydówką”.Już w więzieniu urodziła dziecko, po czym w następnym roku doprowadzono ją przed oblicze trybunału w Toledo.Świadkami zeznającymi przeciwko niej były dwie pracownice, które mieszkały w jej domu.Zgodnie oświadczyły, że nie spożywała wieprzowiny i w sobotę zmieniała swą bieliznę.Za doniesienie Inkwizycji o tak wielce podejrzanym zachowaniu nagrodzono je trzyletnim odpustem.Elwira próbowała jeszcze udowodnić swa niewinność.Zapewniała, że jest chrześcijanką, podobnie zresztą jak jej mąż i ojciec.Jedynie jej matka mogła mieć żydowskich przodków.A co do wieprzowiny, to od ukończenia jedenastego roku życia po prostu zaprzestała jej spożywania, ponieważ nie lubiła smaku tego mięsa.Wyznała również, że to matka nauczyła ją zmieniać bieliznę w sobotę i nie dostrzegała w tym żadnego religijnego0 podtekstu.Trybunał ostrzegł ją, że w przypadku nie wyjaśnienia całej prawdy czekają ją tortury.Ona jednak nie miała nic do dodania.W związku z tym zdarto z niej odzienie, a ręce związano.Potem zaczęto coraz mocniej skręcać powróz.Elwira zaczęła krzyczeć obawiając się złamania kości.Za szesnastym obrotem dal się słyszeć trzask.Następnie przywiązano ja do stołu z rozciągniętymi na nim zaostrzonymi prętami.Ponownie rozpoczęto zaciskanie krępującego ją powrozu.W agonii i desperacji Elwira wykrzyknęła, że przyznaje się do złamania prawa.Jakiego prawa? – spytano.Gdy nie umiała dokładnie określić, które boskie prawo złamała, do jej gardła wciśnięto za pomocą pręta kawałek materiału i rozpoczęto torturę wodną.Po zakończeniu tej katorgi Elwira nie była w stanie wydobyć z siebie głosu, dlatego też przesłuchania zawieszono na cztery dni, podczas których trzymano ją w odosobnieniu.Wraz z rozpoczęciem następnej sesji błagała jedynie o przykrycie jej nagości, zanim całkowicie się załamała.W końcu przyznała, że jest Żydówką i błagała o litość.Sędziowie okazali łaskę.Skonfiskowali jej dobytek i skazali ją na dalsze trzy lata wiezienia.Wprawdzie uwolniono ja po sześciu miesiącach, ale była już wtedy ciężko chora.Nie ma natomiast wzmianek o tym, co się stało z jej dzieckiem.W taki oto sposób przez ponad trzy wieki hiszpańska Inkwizycja traktowała nieszczęsne ofiary, a bywało nawet i gorzej.Tych ponurych aktów osądu dokonywano jeszcze w 1808 roku, gdy do Hiszpanii wkroczyły wojska napoleońskie.Pod klasztorem dominikanów w Madrycie Francuzi znaleźli salę tortur pełne więźniów, nagich i przeważnie chorych.Scena ta robiła szokujące wrażenie nawet na zaprawionych w boju francuskich żołnierzach.Wkrótce opróżniono lochy, a klasztor wysadzono w powietrze.Fakt ten nie oznaczał wcale zakończenia Inkwizycji w Hiszpanii.Ostatecznie zakazano jej działalności dopiero w 1813 roku, choć jeszcze przez następne dwadzieścia lat kontynuowała swe działania w innych krajach.Z całą pewnością zapoczątkowanie hiszpańskiej Inkwizycji było haniebnym przestępstwem.Biskup Creighton bez ogródek powiadał o Sykstusie: Obniżył on standardy moralne w Europie.Jeszcze dosadniej ujął to inny komentator.Jego zdaniem „papież Sykstus uosabiał największą i najbardziej skrajną formę ludzkiej niegodziwości”.Nawet w Rzymie Sykstus nie cieszył się zbytnią popularnością.Po jego śmierci papieskie apartamenty zostały tak dokładnie obrabowane, że kapelan Sykstusa musiał wręcz pożyczać sutannę, by przykryć ciało papieża.Jego następca, Innocenty VIII (1484-1492), wcale nie był taki święty, jak wynikałoby to z jego imienia (innocent – ang.Niewinny).Powiadano, że „jego prywatne życie okrywał cień najbardziej skandalicznych aktów.Podczas zdobywania wykształcenia wśród ludzi króla Alfonsa z Sycylii nabył przerażającą skłonność do występku pederastii.Jego niezwykła uroda dała mu w Rzymie wstęp do rodziny Filipa, kardynała Bolonii, by tam służył jego zachciankom; po śmierci tego protektora został wybrańcem Pawła II oraz Sykstusa IV, który uczynił go kardynałem”.Obydwaj wspomniani papieże byli homoseksualistami, choć może warto wspomnieć, że w owym czasie nie rozgraniczano osób o skłonnościach hetero i homoseksualnych.Często zdarzało się, że mężczyzna zasadniczo heteroseksualny, chociażby dla awansu, decydował się na związki homoseksualne.Z kolei nie było też niczym niezwykłym, że ci o skłonnościach homoseksualnych obdarzali ojcostwem liczne dzieci.Innocenty miał „ośmiu synów bękartów i tyleż samo córek z nieprawego łoża”.Pewien wiersz napisany w oryginale po łacinie głosił o nim:Spłodził ośmiu synów, córek tyle samo,Stąd też tytuł ojca w Rzymie mu nadano.Innocenty VIII odtąd tyś w zaświatach.Tam też odeszła gnuśność, chciwość i prywata.Z pewnością w przekładzie wiersz ten stracił nieco na swej wyrazistości, choć można dostrzec w nim charakterystyczny rodzaj uczucia, jakim go darzono [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl agnieszka90.opx.pl
.Sodomia [homoseksualizm], rozpusta i nierozważne akty przemocy nie zajmowały wszakże całego czasu papieża.Sykstus znalazł też czas, by uświęcić erotyczną i bluźnierczą wizję mnicha zwanego Alano de Rupe.Wersja wizji opublikowana w Niemczech w owych czasach głosi: „Pewnego razu przenajświętsza Dziewica Maryja wkroczywszy do celi zamkniętego Alamo de Rupe, wzięła włos z jego głowy i uczyniła pierścień, z którym poślubiła ojca, i spowodowała, by pocałował ją i trzymał jej piersi, i mówiąc wprost, w krótkim czasie stała mu się tak bliska, jak kobieta zwykła być ze swym mężem.”.Z całą pewnością Sykstus jest najbardziej znany ze wzniesienia Kaplicy Sykstyńskiej, gdzie obecnie dokonuje się ingresu papieży.Jednak pozostawił po sobie też nieco mniej cywilizowane dziedzictwo.W 1478 roku wydał mianowicie bullę papieską sankcjonującą Inkwizycję w Kastylii i powierzył okrytemu niesławą Torquemadzie stanowisko Naczelnego Inkwizytora.Torquemada niezwłocznie przystąpił do pracy.Już w 1482 roku hiszpańska Inkwizycja w samej tylko Andaluzji dokonała spalenia na stosie dwóch tysięcy „heretyków”.Warto tu może wyjaśnić, że wrogów Kościoła palono na stosie, ponieważ w ten sposób sprytnie można było obejść biblijny zakaz rozlewu krwi.Działania sądowe w typowej sprawie zostały opisane w klasycznym dziele Henry’ego Charlesa Lea History of the Inquistition of Spain.(Historia Inkwizycji w Hiszpanii).Autor opowiada tam o młodej ciężarnej kobiecie Elvirze del Campo, aresztowanej pod zarzutem, iż jest „krypto – Żydówką”.Już w więzieniu urodziła dziecko, po czym w następnym roku doprowadzono ją przed oblicze trybunału w Toledo.Świadkami zeznającymi przeciwko niej były dwie pracownice, które mieszkały w jej domu.Zgodnie oświadczyły, że nie spożywała wieprzowiny i w sobotę zmieniała swą bieliznę.Za doniesienie Inkwizycji o tak wielce podejrzanym zachowaniu nagrodzono je trzyletnim odpustem.Elwira próbowała jeszcze udowodnić swa niewinność.Zapewniała, że jest chrześcijanką, podobnie zresztą jak jej mąż i ojciec.Jedynie jej matka mogła mieć żydowskich przodków.A co do wieprzowiny, to od ukończenia jedenastego roku życia po prostu zaprzestała jej spożywania, ponieważ nie lubiła smaku tego mięsa.Wyznała również, że to matka nauczyła ją zmieniać bieliznę w sobotę i nie dostrzegała w tym żadnego religijnego0 podtekstu.Trybunał ostrzegł ją, że w przypadku nie wyjaśnienia całej prawdy czekają ją tortury.Ona jednak nie miała nic do dodania.W związku z tym zdarto z niej odzienie, a ręce związano.Potem zaczęto coraz mocniej skręcać powróz.Elwira zaczęła krzyczeć obawiając się złamania kości.Za szesnastym obrotem dal się słyszeć trzask.Następnie przywiązano ja do stołu z rozciągniętymi na nim zaostrzonymi prętami.Ponownie rozpoczęto zaciskanie krępującego ją powrozu.W agonii i desperacji Elwira wykrzyknęła, że przyznaje się do złamania prawa.Jakiego prawa? – spytano.Gdy nie umiała dokładnie określić, które boskie prawo złamała, do jej gardła wciśnięto za pomocą pręta kawałek materiału i rozpoczęto torturę wodną.Po zakończeniu tej katorgi Elwira nie była w stanie wydobyć z siebie głosu, dlatego też przesłuchania zawieszono na cztery dni, podczas których trzymano ją w odosobnieniu.Wraz z rozpoczęciem następnej sesji błagała jedynie o przykrycie jej nagości, zanim całkowicie się załamała.W końcu przyznała, że jest Żydówką i błagała o litość.Sędziowie okazali łaskę.Skonfiskowali jej dobytek i skazali ją na dalsze trzy lata wiezienia.Wprawdzie uwolniono ja po sześciu miesiącach, ale była już wtedy ciężko chora.Nie ma natomiast wzmianek o tym, co się stało z jej dzieckiem.W taki oto sposób przez ponad trzy wieki hiszpańska Inkwizycja traktowała nieszczęsne ofiary, a bywało nawet i gorzej.Tych ponurych aktów osądu dokonywano jeszcze w 1808 roku, gdy do Hiszpanii wkroczyły wojska napoleońskie.Pod klasztorem dominikanów w Madrycie Francuzi znaleźli salę tortur pełne więźniów, nagich i przeważnie chorych.Scena ta robiła szokujące wrażenie nawet na zaprawionych w boju francuskich żołnierzach.Wkrótce opróżniono lochy, a klasztor wysadzono w powietrze.Fakt ten nie oznaczał wcale zakończenia Inkwizycji w Hiszpanii.Ostatecznie zakazano jej działalności dopiero w 1813 roku, choć jeszcze przez następne dwadzieścia lat kontynuowała swe działania w innych krajach.Z całą pewnością zapoczątkowanie hiszpańskiej Inkwizycji było haniebnym przestępstwem.Biskup Creighton bez ogródek powiadał o Sykstusie: Obniżył on standardy moralne w Europie.Jeszcze dosadniej ujął to inny komentator.Jego zdaniem „papież Sykstus uosabiał największą i najbardziej skrajną formę ludzkiej niegodziwości”.Nawet w Rzymie Sykstus nie cieszył się zbytnią popularnością.Po jego śmierci papieskie apartamenty zostały tak dokładnie obrabowane, że kapelan Sykstusa musiał wręcz pożyczać sutannę, by przykryć ciało papieża.Jego następca, Innocenty VIII (1484-1492), wcale nie był taki święty, jak wynikałoby to z jego imienia (innocent – ang.Niewinny).Powiadano, że „jego prywatne życie okrywał cień najbardziej skandalicznych aktów.Podczas zdobywania wykształcenia wśród ludzi króla Alfonsa z Sycylii nabył przerażającą skłonność do występku pederastii.Jego niezwykła uroda dała mu w Rzymie wstęp do rodziny Filipa, kardynała Bolonii, by tam służył jego zachciankom; po śmierci tego protektora został wybrańcem Pawła II oraz Sykstusa IV, który uczynił go kardynałem”.Obydwaj wspomniani papieże byli homoseksualistami, choć może warto wspomnieć, że w owym czasie nie rozgraniczano osób o skłonnościach hetero i homoseksualnych.Często zdarzało się, że mężczyzna zasadniczo heteroseksualny, chociażby dla awansu, decydował się na związki homoseksualne.Z kolei nie było też niczym niezwykłym, że ci o skłonnościach homoseksualnych obdarzali ojcostwem liczne dzieci.Innocenty miał „ośmiu synów bękartów i tyleż samo córek z nieprawego łoża”.Pewien wiersz napisany w oryginale po łacinie głosił o nim:Spłodził ośmiu synów, córek tyle samo,Stąd też tytuł ojca w Rzymie mu nadano.Innocenty VIII odtąd tyś w zaświatach.Tam też odeszła gnuśność, chciwość i prywata.Z pewnością w przekładzie wiersz ten stracił nieco na swej wyrazistości, choć można dostrzec w nim charakterystyczny rodzaj uczucia, jakim go darzono [ Pobierz całość w formacie PDF ]