berent wacław Żywe kamienie (2)

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zakonników chór, Swi�tyni dusza i pobo�noS�, rzekniesz, sama - oddali�y si� st�d precz.Ch�ód barw niemych zaleg� na o�tarzu u pogaszonych Swiec.W okrzep�oSci surowej lSni�kolumn kad�uby.Dym kadzide� sczo�ga� si� ze schodów chóru i snuje si� po nawach zwidempokutuj�cych dusz.Kostnicy sieni� pod krzy�em ponurym zda� si� i koSció� sam - bez swejs�u�by Bo�ej.Odesz�y mnichy.Jakby z onych trumien w piwnicy owia�a pokutnika na p�ycie grobowej ta dusz czyS�cowychm�ka i �aska zarazem: nadzieja.Bo to z pierwszym poruszeniem ramion za�opota�a w nimskrzyd�ami nadziei ta mySl: A mo�e? - rok czasu wszak min��! rok d�ugi! - mo�e Parsifaltymczasem.Dopad� po raz trzeci �ywego kamienia; obur�cz ogarnia t� g�ow� w szo�omie ci�k�, jak gdy-by j� z Smiertelnego pos�ania podxwign�� nieco chcia�.I szepcze mu w usta same - pyta.A po mrokach i ciemnicach fary ockn�y si� jakby w �ywych kamieniach dusze wszystkichpogrzebanych tu rycerzy.I tr�ci echo pustego koScio�a organy tu wtóre, uderzy w basy ciszygrobowcowej: Znalaz�eS?!18Ledwie spostrzegli s�uchacze, �e tego pytania szloch i echo gra�y ju� tylko g�Sle �onglera.Gra�.One w grobach koScio�ów trumniska gra� - ni to d��e� cz�eczych �odzie rozbite - i mni-chów pokutne nad nimi lamenty, za dusz czyS�cowych �ale de profundis: �yciowych zb��-dze� biady, nie odpartych immundis.�ywe kamienie gra� w wiecznych schronach cisz, b��d-nych rycerzy na grobach frasobliwoS� wieczn� i to mleko si�, ssane z ich piersi kamiennych,za �yw� krew d��enia.G�d� m�ów t�sknice i tuhy, gra� ducha cz�eczego wieczne nieukoje.A gdy g�Sle tym razem opad�y, daremnie ludzie na s�owo baczyli: �ongler po czark� sw� si�-ga� i podstawia� j� pod dzban szczodrej pani.A przypomniawszy sobie s�uchaczy, machnier�k� na izb�. Wracajcie do domów, romans ju� sko�czony.* * *Powolny jak �ó�w i jak pie� niemy linochód, melancholicus w kunszcie swoim, przek�ada�tymczasem gór� na linie swe nogi paj�cze.Czyni� to ze statkiem i bardzo roztropnie.Wi�crych�o uprzykrzyli sobie ludzie te sztuki pedanta.I rozwa��sali si� po rynku.Dalej�e kuglcena swe pomosty i nu�e znów skaka� przez obr�cze, ognie �yka�, podkowy �ama� - co któryumia�.Z tego nie�adu wszystkich spektaklów naraz i rozpierzchliwoSci widzów stara� si� skorzysta�gadkarz: skoczy� �wawo na swój pomost i wabi� ku sobie cwanymi minami.�e zaS dzisiajwszystkie ju� gadki, by najsproSniejsze, zd��y� opowiedzie� ludziom, a ich szczodroS� spodchudej by�a fary, wi�c pozazdroSciwszy �onglerom w piekarniach, umySli� i on tu swoim lu-dziskom na rynku opowiedzie� romans - nie rycerski �aden, a grodzki: ka�dy rad wys�uchapowieSci prawdziwej, zw�aszcza gdy opowie rzeczy ca�kiem Swie�e.Tedy gadk� swoj� tak chytrze grodzianom wyk�ada, �e cho� wySmiewa wszystkich, ka�demu si�zdaje: O s�siedzie gada!. Wi�c s�uchaj� wszyscy i wszyscy s� radzi: Ten bo z �ycia bierze!.Siedzi gadkarz na pomoScie, dzwoni sobie nogami nad gromad� ludzi - i prawi.A coraz toniecierpliwiej szyj� bokiem ku swej czapie wyci�ga. Datków coS bardzo niewiele! Wi�cskrzywi si� i przerwie opowieS� ciekaw�.I ju� tylko w milczeniu nogami nad ludxmi wy-dzwania wytrzymuj�c na swej wardze spojrzenia ludzi. Nie dasz groszy �aden sknera?!.Diabli wezm� bohatera! Ju� si� Smier� na niego czai.Mieszczanie ze Smiechem, ich �onki z nad�saniem dorzuc� przecie coS niecoS do czapy.I powieS� g�adko si� dalej potoczy: �e zaS po miastach sk�po, jak wida�, jest wsz�dzie, naweselu tej panny wo�u wi�c nie b�dzie! Ale dobra piecze� zawsze� si� usma�y. I �onglero tej pieczeni d�ugo, smacznie gwarzy.A� sko�czy i zbierze aplauzu oklaski.I ten nie chybia� powo�ania joculatora: wypogadza� twarze, Sciera� smutki z oblicza Swiata:z widnokr�gów ludzi swoich.Tak mySla� goliard, snuj�c si� po rynku.I marz�c pewnie w skrytoSci, by cho� raz jeszcze,raz jeden bodaj tylko! - jak to dawniej bywa�o - móc stan�� przed zacnym gronem oSwieco-nych.Tymi s�owy powita�by ich z uk�onem od proga:19 W�drowny poeta sercom szlachetnym cnej radoSci przysporzy� pragnie. Witaj! - odrzek�. Salve! - dodzwoni� czarkami.I posadz� u sto�u, zas�uchaj� si� w s�owo, opuszcz� w skupieniu oczy na swe brody powa�ne.Ale nie by�o progu takiego w mieScie ca�ym.A czyni� przecie wszystko, co trzeba: i na rynkusi� pokazywa�, i na kanoni� zachodzi� wykr�caj�c szyj� ku oknom wszystkim, i u studzienprzystawa� jak nale�y - z ramionami skrzy�owanymi na piersiach i g�si� zwis�a w ku�aku [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl