[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dusza, pochłonięta całkowicie przez te czułe płomienie, jest subtelnie zraniona miłością przezkażdy z nich, a przez wszystkie razem jeszcze głębiej zostaje zraniona i ożywiona w miłościżycia Bożego.I widzi wtedy dobrze, że ta miłość jest miłością życia wiecznego, w którym sązebrane wszystkie dobra.Odczuwając to poznaje wtedy dobrze prawdę tych słów Oblubieńcaz Pieśni nad pieśniami: Pochodnie miłości, to pochodnie ognia i płomieni (8, 6).Jakże sąpiękne kroki twoje w trzewikach, córko książęca! (7, 7).Któż może wypowiedziećwspaniałość i urok twych rozkoszy i twego majestatu w przedziwnym odblasku i miłościtwych świateł?6.Opowiada Pismo święte, że w starożytności jedna z tych pochodni przeszła przedAbrahamem i przejęła go wielkim, pełnym mroku przerażeniem, bo była to pochodniasurowej sprawiedliwości, która miała w przyszłości dosięgnąć Chananejczyków (Rdz 15,12-17).Lecz te pochodnie poznania Boga, które łagodnie i miłośnie zalewają cię blaskiem, o duszoubogacona, o ileż więcej przynoszą ci światła i rozkoszy miłości, niż tamta sprawiła lęku iciemności Abrahamowi! O, jak wielka, wzniosła i różnolita jest twa rozkosz! We wszystkichbowiem i od wszystkich odczuwasz szczęście i miłość, gdyż Bóg według swych przymiotów idoskonałości udziela się twym władzom.Jeśli ktoś kocha i daje dary drugiemu, daje mu i kocha go według swego stanu i właściwości.Tak i twój Oblubieniec, o duszo, będąc w tobie, daje ci łaski według swojej godności: jest wszechmocny, więc obdarowuje cię dobrem i kocha cię z wszechmocą; jest mądry, więcodczuwasz, że świadczy ci dobrodziejstwa i kocha cię z mądrością; (s.760) jest nieskończeniedobry, więc czujesz, że kocha cię z dobrocią; jest święty, więc widzisz, że kocha cię i daje ciłaski z świętością; jest sprawiedliwy, więc kocha cię i obdarowuje sprawiedliwie; jestmiłosierny, łaskawy i łagodny, więc czujesz Jego miłosierdzie, łaskawość, łagodność; jestrównież potężnym, wzniosłym i delikatnym bytem, odczuwasz zatem, że kocha cię z mocą,wzniosie i delikatnie; jest promienny i czysty, czujesz więc, że z największą czystością ciękocha; jest prawdziwy, więc naprawdę cię kocha; jest wspaniałomyślny, więc poznajesz, żekocha cię i obdarza łaskami z całą wspaniałomyślnością, dla twego dobra tylko, bez żadnegoswego interesu; a ponieważ jest mocą największej pokory, z największą dobrocią iszacunkiem cię kocha i równa cię z sobą; a ukazując ci się radośnie na tych drogach (Mdr 6,17) poznania Siebie, ze swym obliczem pełnym łask, mówi ci w tym zjednoczeniu kunajwyższej twej radości: jestem twoim i dla ciebie i podobam sobie w tym, że jestem tym,czym jestem, by móc być twoim i oddać się tobie!7.Któż więc może wypowiedzieć, co odczuwasz wtedy, o szczęśliwa duszo, widząc się takkochaną i tak wysoce uwielmożnioną? Aono twoje, którym jest wola twoja, jest podobne, jakoblubienicy z Pieśni nad pieśniami, do brogu pszenicy, otoczonego liliami (7, 2), albowiemprzy tych ziarnach chleba żywota, które razem pożywasz, lilie otaczających cię cnótnapełniają cię rozkoszą.To bowiem są córki królewskie, które według Dawida uweseliły cięmirrą, kadzidłem i innymi wonnościami (Ps 44, 9-10), bo wiadomości, jakich ci udzielaUmiłowany o swych wdziękach i doskonałościach, są jakby jego córkami, a tyś w nichzanurzona i tak zalana nimi, że jesteś również studnią wód żywych, płynących pędem zLibanu (Pnp 4, 15), którym jest Bóg.W tym wszystkim jesteś przedziwnie uweselona wcałkowitej harmonii twojej duszy, a także twojego ciała, stawszy się jednym rajem boskichzalewów, gdyż spełniają się nadto na tobie słowa psalmu: "Bystrość rzeki rozwesela miastoBoże" (45, 5).8.Zdumiewająca rzecz, jak w tym czasie rozlewa dusza boskie wody, zmieniona sama wjedno zródło bijące i rozlewające na wszystkie strony te boskie wody! Bo choć jest prawdą, żeto udzielanie się, o jakim mówimy, jest światłem i ogniem pochodni Boga, to jednakrównocześnie ten ogień jest tu tak miły, że pozostając bezmiernym ogniem, staje się wodamiżycia, które gaszą pragnienie ducha z gwałtownością, jakiej pragnął.Tak więc te pochodnieognia są wodami żywymi Ducha Zwiętego, podobnie jak te, które spłynęły na Apostołów(s.761) (Dz 2, 3).Chociaż bowiem były one pochodniami ognia, były również wodamiczystymi, wodami zdrojowymi, jak je określił prorok Ezechiel, przepowiadając przyjścieDucha Zwiętego: "Wyleję na was wodę czystą.i ducha mego położę wpośród was" (36, 25-26).Tak więc, choć jest ogniem, jest zarazem i wodą; bo ten ogień był wyobrażony przez ogień zołtarza całopaleń, który Jeremiasz ukrył w studni: jak długo był tam ukryty, był wodą, a gdyzostał wydobyty dla ofiary, był znowu ogniem (2 Mch l, 20-22).Podobnie właśnie ten DuchBoży, o ile jest ukryty w żyłach duszy, jest wodą słodką i rozkoszną, gaszącą pragnienieducha; a o ile oddaje się ofiarnemu miłowaniu Boga, staje się żywymi płomieniami ognia,będącymi tymi płomiennymi pochodniami aktu miłości, o których mówi Pieśń nad pieśniami (8, 6) w odniesieniu do Oblubieńca, jak wyżej wspomniano.Dlatego nazywa je tu duszapłomieniami, bo nie tylko smakuje ich w sobie jako wody, lecz również rozpala się nimi wmiłości Boga jako płomieniem.Przez to więc, że dusza w udzielaniu się jej w tych płomieniach ducha zostaje rozpalona iwprowadzona w czynną miłość, w akt miłości, nazywa je raczej pochodniami niż wodami,mówiąc: pochodnie ognia płonącego!Wszystko jednak, co można powiedzieć w tej strofie, jest zbyt nieudolne w porównaniu zrzeczywistością, gdyż przemienienie duszy w Boga jest niemożliwe do wypowiedzenia.Wszystko, co się da powiedzieć, można zawrzeć w tym zdaniu: dusza stalą się Bogiem z Bogaprzez uczestnictwo w Nim i w Jego przymiotach, które są pochodniami ognia, jak je tunazywa.W waszych odblaskach jasnych i promiennych.9 [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • agnieszka90.opx.pl