[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.8 zostały wypisane numery części i modeli komputerów Portable PC.W komputerach Portable PC wykorzystano tę samą stację dysków co wkomputerach PCjr.Gdy po raz pierwszy zaprezentowano Portable PC, takiej stacjidysków używano jedynie w komputerach PCjr.Wprowadzenie do komputerów ATIBM po raz pierwszy zaprezentował komputery AT (Advanced Technology) 14sierpnia 1984 r.Komputery IBM AT posiadały wiele cech niedostępnych dlawcześniejszych komputerów PC.Osiągały większą wydajność, posiadałyzaawansowany, 16-bitowy mikroprocesor, stacje dysków wysokiej gęstości (HD),twarde dyski, większą ilość pamięci oraz zaawansowany koprocesor.Pomimo takdużych zmian komputery AT zachowały niezwykłą kompatybilność z większościąoprogramowania i sprzętu przeznaczonego dla ich poprzedników.Ten sam program uruchomiony zarówno na IBM XT, jak i IBM AT, na tymostatnim wykonywał się trzy, cztery razy szybciej.Tak duże zwiększeniewydajności zostało osiągnięte dzięki mniejszej ilości cykli wymaganych dowykonania większości poleceń procesora 80286, zwiększonej częstotliwościtaktowania procesora, 16-bitowej pamięci oraz zastosowaniu szybszego kontrolerai twardego dysku.Komputery AT sprzedawano w wielu wersjach: jako podstawowy model (068),posiadający tylko stacje dysków, oraz wiele innych, rozszerzonych o twarde dyski.Każdy model bazował na wydajnym, 16-bitowym mikroprocesorze Intel 80286. Wszystkie AT posiadały zapisany w ROM-ie interpreter języka BASIC orazumieszczony w układach CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor)podtrzymywany bateryjnie zegar czasu rzeczywistego wraz z datą.Wszystkiemodele posiadały również stacje dysków wysokiej gęstości (1,2 MB) orazklawiaturę z zamkiem blokującym.Podstawowe modele komputerów ATposiadały 256 kB pamięci, modele rozszerzone sprzedawane były z 512 kB.Dodatkowo, rozszerzone modele posiadały również 20 lub 30 MB twardydysk i kontroler portu szeregowego/równoległego.Wszystkie wersje AT mogłyzostać rozbudowane przez użytkownika.Umieszczając odpowiedni układ na płyciegłównej, można było zwiększyć ilość pamięci w modelu podstawowym do 512 kB.We wszystkich wersjach AT można było zainstalować do 16 MB RAM,korzystając z kart pamięci.Nie licząc dysków standardowo montowanych wkomputerach, IBM oferował tylko dwie wersje twardych dysków dla komputerówAT:" 30 MB twardy dysk," 20 MB twardy dysk.IBM oferował dla komputerów AT również trzy typy stacji dysków:" druga stacja dysków wysokiej gęstości (l ,2 MB);" stacja dysków podwójnej gęstości (320/360 kB);" nowa stacja dysków 3 1/2", 720 kB.BlOS-y oryginalnych modeli 068 i 099 komputerów AT nie obsługiwały stacjidysków 720 kB.W związku z tym, aby stacja działała poprawnie, trzeba byłowgrywać specjalny sterownik (w DOS-ie był to DRIYER.SYS).W pózniejszychwersjach AT stacje dysków 720 kB były już bezpośrednio obsługiwane przezBIOS.W BlOS-ie nowszych wersji AT dodano obsługę stacji dysków wysokiejgęstości 3 1/2", 1,44 MB, choć IBM nigdy nie wprowadził do sprzedaży takwyposażonych AT. W komputerze AT maksymalnie możesz zainstalować dwie stacje dysków i jeden twardy dysk lub teżdwa twarde dyski i jedną stację dysków.By poprawnie używać stacji dysków 5 1/4", musiszkorzystać ze specjalnych dyskietek.Z powodu różnic w zapisie szerokości ścieżek pomiędzystacjami wysokiej (1,2 MB) i podwójnej (360 kB) gęstości, w celu zachowania kompatybilności zestandardowymi komputerami PC i XT, można było nabyć stację podwójnej gęstości dlakomputerów AT.Korzystając z odpowiedniej metody i rozumiejąc proces zapisywania danych przezstacje dysków, można wymieniać dyskietki pomiędzy stacjami 1,2 MB i 360 kB.W celuprzeniesienia danych pomiędzy komputerem posiadającym stację 1,2 MB, a komputerem ze stacją360 kB, należy je nagrać na stacji 1,2 MB, używając czystej, nieużywanej wcześniej dyskietki 360kB.Nic więcej nie jest potrzebne do przeniesienia danych tym sposobem.Dokładne informacje naten temat znajdują się w rozdziale 13. Stacje dyskietek".IBM zaleca kupno stacji dysków 360 kB,dzięki czemu osiąga się pełną niezawodność oraz znaczne uproszczenie procesu przenoszeniadanych.Na płycie głównej komputerów AT znajduje się osiem gniazd rozszerzeń, wktórych można umieszczać karty pamięci, sterowniki dodatkowych urządzeń orazkarty rozszerzeń.W sześciu gniazdach można umieścić 8- lub 16-bitowe karty.Wdwóch pozostałych mogą znalezć się tylko karty 8-bitowe.We wszystkichmodelach jedno z 16-bitowych gniazd rozszerzeń wykorzystywane jest przezkontroler twardych dysków i stacji dysków.Dodatkowo, w modelachrozszerzonych standardowo umieszczana jest karta kontrolera portuszeregowego/równoległego, zajmująca jedno z gniazd 8-bitowych.W związku ztym użytkownicy modelu podstawowego posiadają siedem wolnych gniazdrozszerzeń, a użytkownicy modeli rozszerzonych mogą umieszczać dodatkowekarty rozszerzeń tylko w sześciu gniazdach.Na rysunku 24.9 zostało ukazanewnętrze komputera AT.Wszystkie modele komputerów AT posiadają 192-watowy zasilacz, wentylatorekchłodzący o obrotach regulowanych temperaturą oraz zamek blokujący klawiaturę.Użytkownik musi wybrać tryb pracy zasilacza w zależności od napięcia zasilaniawystępującego w jego miejscu zamieszkania.Dzięki dostosowywaniu prędkościobrotów wentylatorka chłodzącego do temperatury panującej w obudowiekomputera znacząco obniżyła się głośność jego pracy.Gdy komputer jestzamknięty na zamek, uniemożliwione zostaje uniesienie pokrywy, uruchomieniesystemu oraz wprowadzanie jakichkolwiek poleceń lub danych z klawiatury.Dzięki temu zostaje znacznie zwiększone bezpieczeństwo znajdujących się wkomputerze danych.Rysunek 24.9. Klawiaturę podłącza się do komputera za pomocą blisko 2-metrowego kabla,dzięki czemu można ją umieścić w dogodnym dla użytkownika miejscu.W celupoprawienia funkcjonalności zostało ulepszone rozmieszczenie klawiszy,klawiatura posiada również wskazniki trybu pracy.Na rysunku 24.10 pokazanyzostał tylny panel AT [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • agnieszka90.opx.pl