[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Max Puckett i uwielbiana przez niego Eponine postarzeli się jak wszyscy, ale ich miłość i obecność syna podtrzymywała ich na duchu.Gdy Nicole spytała, czy przeszkadzają im obecne warunki mieszkaniowe, Eponine wzruszyła ramionami.- Właściwie nie - odparła.- Nie zapominaj, że wychowałam się w sierocińcu w Limoges.Poza tym cieszę się, że żyję i że mam Maxa i Mariusza.Nigdy nie przypuszczałam, że dożyję wieku, kiedy będę miała siwe włosy.Max pozostał taki jak dawniej, choć już całkiem posiwiał, a jego krok nie był już tak sprężysty.Ale jego oczy były pogodne i wesołe.- W palarni jest taki jeden facet - mówił do Nicole - który jest twoim wielbicielem.Jakoś udało mu się uniknąć zagłady, choć śmierć nie ominęła jego żony.W każdym razie - uśmiechnął się Max - pomyślałem sobie, że mógłbym was razem umówić, jak tylko będziesz miała trochę czasu.On jest trochę młodszy od ciebie, ale to chyba nie będzie przeszkodą.Nicole spytała o problemy związane ze współżyciem ludzi i ośmiornic.- Widzisz - odparł Max - wojna zakończyła się już piętnaście czy szesnaście lat temu, ale każdy kogoś utracił: przyjaciela, krewnego lub sąsiada.Oni nieprędko zapomną, że to wszystko zrobiły ośmiornice.- W odpowiedzi na atak armii Nakamury - mruknęła Nicole.- Ale ludzie nie myślą w ten sposób.Może nadal wierzą w oficjalną wersję, nagłaśnianą przez propagandę Nakamury, a nie w to, co Orzeł powiedział im, gdy tutaj przybyli.Prawda wygląda tak, że ludzie boją się ośmiornic i zarazem nienawidzą ich.Pomimo niestrudzonych wysiłków Ellie kontaktu z nimi pragnie nie więcej niż dwadzieścia procent ludzi.Większość nie wychodzi poza obszar naszego sektora.Niestety, panująca tutaj ciasnota nie poprawia ich samopoczucia.Nicole położyła się na boku i spojrzała na śpiącą Ellie, która poruszyła się przez sen.Ona śni, pomyślała Nicole.Mam nadzieję, że nie jest to sen o Robercie.Orzeł chyba dobrze wiedział, dlaczego utrzymuje mnie przy życiu, nawet w wypadku, gdybym nie miała nic do roboty.Mogę się jeszcze przydać.- To będzie pierwsze ważne wydarzenie - mówił Max.- Za każdym razem, gdy idę do restauracji, w czasie gdy jest ona otwarta dla wszystkich, przypomina mi się Święto Obfitości ze Szmaragdowego Grodu.Te dziwaczne stwory, które przyleciały tu razem z ośmiornicami może i są fascynujące, ale przyznam, że lepiej się czuję, gdy nie ma ich wokół mnie.- Tato, a nie moglibyśmy zaczekać, aż przyjdzie nasza kolej? - spytał Mariusz.- Nikki boi się legwanów.Gapią się na nas tymi żółtymi oczami i przy jedzeniu wydają takie nieprzyjemne odgłosy.- Synu - rzekł Max - jeżeli chcesz, możesz razem z Nikki poczekać na “lunch tylko dla ludzi".Nicole chce zjeść razem ze wszystkimi rezydentami, dla niej to sprawa pryncypiów.Twoja matka i ja będziemy jej towarzyszyć.- Nie przejmujcie się mną - powiedziała Nicole.- Jestem pewna, że Ellie lub Patrick.- To nonsens - przerwał jej Max.- Eponine i ja bardzo chętnie pójdziemy z tobą.Poza tym Patrick i Nai poszli zobaczyć się z Galileuszem, Ellie jest w sali rekreacyjnej, a Benjy czyta z Keplerem i Marią.- Cieszę się, że mnie rozumiesz, Max.Właściwe zachowanie się jest dla mnie bardzo ważne, zwłaszcza na początku.Wprawdzie Orzeł i doktor Blue niewiele powiedzieli mi o tym problemie.- Nie ma o czym mówić - odparł Max.- Wczoraj, kiedy już spałaś, powiedziałem mojej Francuzeczce, że na pewno będziesz chciała jadać z innymi.Nie zapominaj, że dobrze cię znamy - roześmiał się.Dołączyła do nich Eponine i ruszyli niemal pustym korytarzem.Po drodze spotkali tylko kilka osób idących w przeciwnym kierunku, a przy wyjściu z sektora dla ludzi stała jakaś para.Max nachylił się nad Nicole:- Para, którą widzisz przy wyjściu, to nie są zwykli ludzie.To aktywiści Rady.Bardzo ważni i nadęci.Para ruszyła w ich stronę.- Czego oni chcą? - szepnęła Nicole.- Nie wiem.Ale zaraz się dowiemy.- Witaj, Max.Dzień dobry, Eponine - przywitał się korpulentny czterdziestolatek [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • agnieszka90.opx.pl