Zygmunt Miłkowskisylwetyemigracy

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Teraz generalstwo.- myślał sobie nie zawsze po cichu.Ci, co myślenie to słyszeli, nie przypuszczali, ażeby Czarnomski na tym szczeblu ku wy-żynom kiedy stanął.Otóż stanął.Generałem został w komunie.Po zdobyciu Paryża przez wersalczyków, aresztowany, od-dany został pod sąd.Nieznaczną snąć była odegrana przezeń w wypadkach tych rola, kiedygo skazano nie na śmierć, ale na galery.Po odsiedzeniu kary do Paryża powrócił i umarł.Nakrótko przed śmiercią widziałem go raz ostatni.Zestarzał się, schudł, zmizerniał i wyłysiał,ale miny żołnierskiej nie stracił i na wspomnienie Polski brwi fałdował, a w oczach przeja-wiały się mu te połyski, z którymi Krakusów na harmaty prowadził.49J�ZEF JAGMIN.Litwin z krwi, kości i ducha, potomek zapewne po kądzieli Podbipięty, jak skoro w r.1831na Litwie powstańcze poczęły się szykować oddziały, do oddziału najbliższego wstąpił nie-zwłocznie.I sumiennie obowiązki powstańcze pełnił, mordując Moskali, gdzie ich jeno do-paść mu się udało.Doczekawszy się wkroczenia wojsk z Korony, dostał się pod dowództwoDębińskiego i pod generałem tym wziął udział w odwrocie, niewiele ustępującym odwrotowidziesięciu tysięcy Greków pod Ksenofontem.Przybywających w momencie owym do War-szawy Litwinów, spotkało - jak z dziejów wiadomo - entuzyastyczne ze strony mieszkańcówstolicy przyjęcie.Niebawem pózniej przyjęcie podobne towarzyszyło powstańcom litewskimw nowym, smutnym niestety, odwrocie z Polski do Francyi przez Niemcy.Niemcy z za-chwytem przeprowadzali bojowników za wolność.Ugruntowało to w umyśle i sercu Litwinapojęcie o Wysokiem bojowania za wolność Polski znaczeniu.Przejął się niem, pokochał je,przyjął na się w odniesieniu do pojęcia tego obowiązki ślubu zakonnego.Natura też zakonnym obdarzyła go wyglądem, dawszy mu wzrost duży, kości grube, ruchyniezgrabne, oblicze o rządkiem, na policzkach, brodzie i wardze górnej zaroście, jakby naprzekór głowie,gęsto płowym poszytej włosem, oczy bez wyrazu, minę pokorną.Chodząc,szyję nieco wyciągał, co mu, ponieważ go habit zakonny nie okrywał, dawało pozór sługiksiężego.%7łołnierskością się zgoła wygląd jego nie zalecał, ale mówił o uporze nie do złama-nia.Upór stanowił grunt moralnej jego istoty, nie podkarmionej wiedzą naukową, Są na LitwieJagminowie bogaci, mogący sobie pozwalać na edukacyę wykwintną, nauką podszytą.On byłnie z tych; snadz kształcić go umysłowo nie było za co, wszedł więc w środowisko Europyucywilizowanej, wynosząc z Litwy skromną czytania i pisania umiejętność, opartą, jak naskale Piętrowej, na przekonania o konieczności naprawienia na drodze orężnej krzywdy, Pol-sce i Litwie zadanej, a na pozbawieniu ich wolności polegającej.W przekonanie to wlał sięjego upór; z nim do Francyi przyszedł, do Towarzystwa demokratycznego dla tego, że celjego wyraznie wojnę o niepodległość wskazywał, wstąpił i w fabryce jakiejś do roboty stanął.Pracował, zarabiał, oszczędzał, na posiedzenia sekcyjne, co sobota regularnie się stawiał, re-gularnie podatek płacił, Demokratę Polskiego czytał i Regulaminu wojskowego na pa-mięć się uczył, dołączając do teoryi praktykę musztry, jaka się w pierwszych latach pobytuemigracyi polskiej we Francyi, po zakładach odbywała.Pracował, uczył się, podatek płacił i na zawołanie do walki czekał, nie mieszając się doowych osławionych i dziś jeszcze osławianych sporów i kłótni emigracyjnych, bez porówna-nia we względzie kolorytu, jaskrawości i wyrazistości bledszych, łagodniejszych, aniżeliobecne dziennikarskie i parlamentarne spory i kłótnie, wiedeńskie zwłaszcza.Nie uznawałarystokracyi, wielką miał do niej pretensyę za wyprawianie emigrantów do Portugalii nauczestniczenie w wojnie domowej, do Algieru na pozbawienie wolności Arabów, do Amerykina wygnanie bezpowrotne.Inaczej nie obchodziła go ona.Za waór demokracyi podawany,Jagmin czekał, czekał - czekanie mu praca skracała - i doczekał się.Nadszedł rok 1848.Wia-domości o organizowaniu gwardyi narodowej, do Galicyi go pociągnęły.Z tornistrem na ple-cach i z Regulaminem w tornistrze, z zaoszczędzonym w trzosie groszem do Polski pociągnął.Wyruszyli we dwóch - obaj Litwini.Podróż im poszła pomyślnie.Wkrótce po przybyciu ichdo Galicyi zadeklarowała się wojna pomiędzy Węgrami a Austryą i rozeszły się o formowa-niu Legionów polskich słuchy.Ponieważ nie zanosiło się na to [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl