Balzac Honoriusz Ojciec Goriot

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Zacna, najlepsza kobieta napisałaby do Ciebie, gdyby nie jejchiragra.Ojciec ma się dobrze.Zbiory r.1819 przewyższyły nasze nadzieje.Bądz zdrów,drogie dziecko; nie mówię nic o siostrach: Laura pisze do Ciebie.Zostawiam jej przyjemnośćszczebiotania o drobnych sprawach domowych.Dałby Bóg, aby Ci się powiodło! Och, tak,zwycięż, Eugeniuszu; dałeś mi poznać boleść zbyt żywą, abym ją mogła przenieść po raz45drugi.Uczulam, co to jest być biedną, wówczas kiedy by się pragnęło mieć fortunę, aby jąoddać dziecku.No, do widzenia.Nie zostawiaj nas bez wiadomości i przyjm pocałunek, któryprzesyła CiMatkaKiedy Eugeniusz skończył, twarz miał zalaną łzami: myślał o ojcu Goriot gniotącymsrebra i niosącym je na sprzedaż, aby wykupić weksel córki. Matka pozbyła się klejnotów! powiedział sobie. Ciotka płakała z pewnością,sprzedając swoje relikwie! Jakim prawem miałbyś przeklinać Anastazję? Dla egoizmu swejprzyszłości zrobiłeś to samo, co ona dla kochanka.Któż więcej wart z dwojga?Student uczuł, że nieznośny żar pali mu wnętrzności.Chciał wyrzec się świata, nie przyjąćtych pieniędzy.Doświadczył owych szlachetnych i pięknych wyrzutów, których wartośćrzadko oceniają ludzie, kiedy sądzą bliznich, a które często każą aniołom w niebierozgrzeszyć zbrodniarza skazanego przez ziemskie trybunały.Rastignac otworzył list siostry,którego słowa pełne niewinnego wdzięku orzezwiły mu serce:List Twój przyszedł bardzo w porę, drogi bracie.Obie z Agatą chciałyśmy zużyć swojeoszczędności na tyle sposobów, że nie wiedziałyśmy już, jaki zbytek wymyślić.Zrobiłeś tak jaków służący króla hiszpańskiego, kiedy upuścił zegarki swego pana: pogodziłeś nas.Doprawdy, sprzeczałyśmy się bez ustanku, któremu z zachceń dać prym, a nie odgadłyśmy,drogi Eugeniuszu, celu, który obejmuje wszystkie nasze pragnienia.Agata podskoczyła zradości.Słowem, byłyśmy obie cały dzień jak szalone, ,,w takim sposobie (styl ciotki), żematka powtarzała raz po raz, robiąc surową minę: Co się dziś z wami dzieje, moje panny? Gdyby nas połajano troszeczkę, zdaje mi się, że byłybyśmy jeszcze bardziej rade.To musibyć wielka rozkosz dla kobiety cierpieć dla kogoś kochanego! Ja jedna wśród mej radościbyłam zadumana i zmartwiona.Będzie ze mnie z pewnością zła żona, zbyt jestemmarnotrawna.Kupiłam sobie dwa paski, śliczne szydełko do przekłuwania dziurek wgorsecie, drobiazgi, głupstwa, tak że miałam mniej pieniędzy niż Agata, która jest oszczędna idusi talary jak sroka.Miała dwieście franków! Ja, mój zloty braciszku, mam ledwo stopięćdziesiąt.Jestem bardzo biedna, chciałabym rzucić swój pasek do studni, nie będę gomogła włożyć bez zgryzoty.Okradłam Cię.Agata była cudowna; powiedziała: Poślijmytrzysta pięćdziesiąt franków od obu razem! , ale nie mogłam się wstrzymać i musiałam Ciopowiedzieć wszystko, jak było.Czy wiesz, jak wzięłyśmy się do rzeczy, aby być posłuszneTwym rozkazom? Zgromadziłyśmy swoje bogactwa, wybrałyśmy się niby na przechadzkę,znalazłszy się zaś na gościńcu pobiegłyśmy do Ruffec, gdzie oddałyśmy po prostu całą sumępanu Gimbert, poczmistrzowi! Wracając byłyśmy lekkie jak jaskółki. Czyżby to szczęście takdodawało skrzydeł? mówiła Agata.Nagadałyśmy tysiąc rzeczy, których Ci nie powtórzę,mości paryżaninie, za wiele w nich było mowy o Tobie! Och, drogi bracie, kochamy Ciębardzo, oto wszystko w dwóch słowach.Co się tyczy sekretu, zdaniem ciotki takie szelmeczkijak my potrafią wszystko, nawet trzymać język za zębami.Matka udała się tajemniczo doAngoul�me z ciotką; obie zachowały dyplomatyczne milczenie co do tego wyjazdu, owocudługich narad, z których nas wykluczono, równie jak pana barona.Ważne wydarzeniazajmują umysły mieszkańców państwa Rastignac.Muślinowa suknia w ażurowe kwiaty, którąhaftują infantki dla Jej Królewskiej Mości, postępuje w najgłębszym sekrecie.Brak już tylkodwóch brytów33.Postanowiono nie stawiać muru od strony Verteuil; posadzi się żywopłot.Drobny ludek postrada przez to owoce, szpalery, ale zyska się piękny widok dlacudzoziemców.Gdyby następca tronu potrzebował chustek, królowa wdowa StanówMarcillac donosi mu, iż przetrząsają swoje skarby i walizy, ochrzczone nazwą Herkulanum33bryt klin wszywany w spódnice (niem.).46i Pompei , odkryła sztukę pięknego holenderskiego płótna, o którym nie wiedziała;księżniczki Agata i Laura oddają na rozkazy nici, igły i ręce, zawsze nieco zbyt czerwone.Dwaj młodzi książęta, don Henryk i don Gabriel, zachowali opłakany zwyczaj opychania siępowidłem, droczenia się z siostrami, opierania się wszelkiej nauce, wybierania ptasichgniazd, hałasowania i, mimo Ustaw Państwowych, wycinania leszczyny na szpicrózgi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl