[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Wojna zakończyła się w kwietniu 1865 r.kapitulacją resztek armii konfederatów, dowodzonych przez gen.Lee.Wybitne zasługi w zwycięstwie Unii mieli generałowie Grant, Sherman i Sheridan.Po wojnie Kongres uchwalił kilka poprawek do konstytucji Stanów Zjednoczonych, znoszących niewolnictwo i przyznających Murzynom obywatelstwo amerykańskie i prawa wyborcze.Autorem tych poprawek był prezydent Abraham Lincoln, gorący przeciwnik niewolnictwa.Nie doczekał jednak ich ogłoszenia, gdyż w kwietniu 1865 r.zastrzelony został w loży teatralnej przez agenta konfederatów.Zabójca wyskoczył potem na scenę, krzycząc wobec pełnej widowni “Sic semper tyrranis!” (Taki los czeka wszystkich tyranów!) i uciekł tylnym wyjściem.Podobnie z ręki zamachowców zginęli w XIX w.jeszcze dwaj prezydenci USA: J.Garfield w 1881 r.i Mc Kinley w 1901 r.Wojna secesyjna była ostatnią wojną, jaka miała miejsce na terytorium Stanów Zjednoczonych.Nie omijały je jednakże różne kataklizmy.Największym z nich było wielkie trzęsienie ziemi i pożar w San Francisco w 1906 r.W wyniku zniszczenia 28 tys.budynków, dach nad głową straciło wtedy ponad 220 tys., a zginęło ok.700 osób.Gospodarka i polityka zagraniczna.Po wojnie secesyjnej nastąpiło znaczne nasilenie imigracji europejskiej, a także z Chin i Japonii.W szczególności w końcu XIX w.co roku przyjeżdżało do Stanów ok.miliona nowych imigrantów.Przyspieszone zostało także uprzemysłowienie kraju, przy czym jego kołem zamachowych stała się głównie budowa nowych linii kolejowych.W 1869 r.oddana została do użytku pierwsza transoceaniczna magistrala kolejowa łącząca Nowy Jork nad Atlantykiem z San Francisco nad Oceanem Spokojnym.Sieć kolejowa umożliwiła też podjęcie intensywnego zagospodarowania obszarów w głębi kontynentu w dorzeczach Missisipi i Missouri i na południe od Wielkich Jezior.W 1914 r.USA osiągnęły 97 mln.mieszkańców, w tym 50 mln.stanowiła ludność miast.W XX.stulecie USA weszły jako najpotężniejsze państwo przemysłowe na świecie, ukształtowane w systemie gospodarki liberalno-kapitalistycznej.Symbolami amerykańskiego rozmachu stały się od 1908 r.samochody osobowe i mechanik-multimilioner Henry Ford, w którego fabrykach produkowano je seryjnie na ruchomych taśmach montażowych w tysiącach egzemplarzy dziennie.W 1914 r.wyprodukowanych zostało w USA już 485 tys.samochodów.Świadczyły one o wielkim postępie, jaki począwszy od przełomu XIX i XX w.dokonał się w technice i technologiach produkcyjnych, a określanych nazwą drugiej rewolucji przemysłowej.Druga rewolucja przemysłowa ogarnęła oprócz Stanów Zjednoczonych A.P., także najbardziej rozwinięte kraje Europy Zachodniej.Cechowały ją przede wszystkim zmiany źródeł energii.Dotyczyło to głównie energii elektrycznej, której znaczenie szybko rosło, kosztem maszyn parowych.Np.w latach 1900-1914 zainstalowana moc silników elektrycznych w USA wzrosła 10-krotnie, we Francji 7-krotnie.Drugim źródłem energii stały się silniki spalinowe, przez co wielkiego znaczenia nabrały zasoby ropy naftowej.Konsekwencją rewolucji przemysłowej było powstanie nowych gałęzi przemysłowych: elektrotechnicznego, chemicznego i motoryzacyjnego.Rozwój amerykańskiej gospodarki cechowała niebywała koncentracja kapitałów, co wyrażało się w powstawaniu trustów i olbrzymich prywatnych koncernów “królów wielkiego biznesu” Rockefellera, Morgana, Vanderbilta i innych.W 1913 r.w rękach 2 % Amerykanów znajdowało się 60 % dochodu narodowego.Wolna konkurencja pobudzała przedsiębiorczość i inicjatywy obywateli, lecz wszechwładza pieniądza rodziła chęć bogacenia się za wszelką cenę i przyczyniła się do powstania gangsterstwa.Mimo tej dyktatury pieniądza w Stanach Zjednoczonych powoli następowała jednak demokratyzacja władzy i stosunków społecznych.Masowa produkcja dóbr materialnych pozwalała na wyższy standard życia całego społeczeństwa, a ostra walka strajkowa robotniczych związków zawodowych wymuszała na pracodawcach podnoszenie płac za pracę najemną, równolegle do nieustannego wzrostu wydajności pracy.Przez cały XIX w.polityka zagraniczna Stanów Zjedn.A.P.nakierowana była przede wszystkim na własną ekspansję terytorialną i na niedopuszczenie innych mocarstw europejskich do Ameryki Południowej i Środkowej.W tej kwestii w 1823 r.prezydent Monroe ogłosił doktrynę, znaną jako Doktryna Monroego, a sprowadzająca się do hasła “Ameryka tylko dla Amerykanów!”.Przyczyniła się ona w dużym stopniu do wyzwolenia się spod panowania Hiszpanii i Portugalii, w pierwszej połowie XIX w., prawie wszystkich krajów amerykańskich, gdyż praktycznie uniemożliwiła ingerencję trzecich państw europejskich.Przy czym Stany Zjednoczone bezpośrednio nie wspierały powstańców latynoskich, choć zainteresowane były wyparciem Hiszpanów i Portugalczyków z Ameryki.W wojnę z Hiszpanią zaangażowały się we własnym interesie dopiero w 1898 r.W jej wyniku uzależniły od siebie hiszpańskie wyspy Kubę i Porto Rico na Karaibach oraz Filipiny na Pacyfiku.Ponad to w 1898 r.Stany anektowały jeszcze na Pacyfiku niepodległe Wyspy Hawajskie, włączając je do swego terytorium [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • agnieszka90.opx.pl