Bolesław Niemierko Ksztalcenie szkolne Podręcznik skutecznej dydaktyki

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Pułapki jednostronnościPrzestróg przed przecenianiem jednego tylko aspektu działań edukacyjnychdostarcza nam historia filozofii.Oto wybrane fragmenty charakterystyki, jakąJan Jakub Rousseau uzyskał w Historii filozofii Władysława Tatarkiewicza (1958,t.II, s.207 212): Nigdy nie był ścisły i metodyczny (.) Ale miał paradoksalne a zdecydowanepoglądy, miał szczery entuzjazm i miał pióro, które chwytało za serce.Filozofiajego orientowana była nie wedle wyników nauki, lecz wedle osobistych doświad-czeń i marzeń.(.) Właściwą, najgłębszą zdolność człowieka Rousseau widział niew rozumie, lecz w uczuciu.(.) Rousseau był wrogiem spekulatywnych dociekań.(.) [Jego zdaniem należało] nade wszystko rozwijać uczucie.(.) Obroną prawuczucia przygotował romantyzm, wywołał w literaturze, a poniekąd i w innychdziedzinach kultury, nową epokę.B.Niemierko, Kształcenie szkolne, Warszawa 2007,ISBN 978-83-60807-11-8, � by WAiP 2007Pułapki jednostronności37A Stanisław Dobrowolski w Strukturach umysłów nauczycieli (1979, s.333 341) tak charakteryzuje Rousseau jako nauczyciela, cytując przy tym jego auto-biograficzne Wyznania: �Dwie rzeczy prawie niemożebne do połączenia kojarzą się we mnie w spo-sób zupełnie niepojęty: bardzo gorący temperament, namiętności żywe, gwał-towne oraz myśli poczynające się leniwie, jakby spętane i zawsze zjawiające siępózno�.W procesach umysłowych [Rousseau] zamiast pojęciami przeważnieoperuje obrazami, powstałymi w wyniku spostrzeżeń.(.) [W swej krótkiej prak-tyce nauczycielskiej] wielki twórca nowych i płodnych myśli w dziedzinie peda-gogicznej nie umiał sam ich stosować praktycznie.[Tak o tym pisał:] �Przy cierp-liwości i zimnej krwi byłbym może sobie dał radę; ale nie posiadając tych cnótnie umiałem dojść do niczego i postępy mych uczniów przedstawiały się bardzosmutno.Jeden z malców nie przejmując się niczym i okazując bezgraniczny upórświęcił nade mną prawdziwe triumfy, skoro udało mu się doprowadzić mnie dowściekłości; wówczas on był rozumną istotą, a ja dzieckiem�.W przeciwieństwie do Rousseau, który nieustannie przeżywał pożar uczuć ,wielki filozof starożytny Sokrates był zimnym, opanowanym intelektualistą.Władysław Tatarkiewicz tak go charakteryzuje (1958, t.I, s.89 97): Działanie jego polegało na tym, że uczył ludzi cnoty, a ściślej mówiąc, uczyłich rozumu, aby przez to doprowadzić do cnoty.W tej działalności widział sensswego życia.Absorbowała go tak, że o własnych sprawach nie myślał: żył wrazz rodziną w niedostatku.(.) Zyskał popularność, ale popularność nie była po-łączona z uznaniem.Ogół widział w nim tylko dziwaka; przeciętny Ateńczyknie traktował na serio człowieka, który zaprząta sobie głowę cudzymi sprawami,a nie może się zdobyć na nowy płaszcz (.) Metoda, jaką się posługiwał, była me-todą dyskusji, współpracy umysłowej.Dobrowolski opatrzył postawę Sokratesa takimi uwagami (1979, s.84 97): Namiętnością Sokratesa było poszukiwanie prawdy i w tym kierunkukształtował umysły swoich uczniów oraz pobudzał do myślenia obywateli ateń-skich.(.) Nad rozmówcą Sokrates panował.Nie unosił się, nie irytował, a jeżelito czynił to bardzo rzadko i przepraszał niejednokrotnie.(.) Przede wszystkimrzuca się nam w oczy, przy całej potędze sokratesowego umysłu, wybitna jegojednostronność (.).Jego dialogi miały na ogół formę jednostajną, mało ożywioną,były nastawione głównie na ciągłość i logiczność przebiegu myśli, a nie na roz-mówcę.(.) Nadto zwroty Sokratesa do rozmówców miewają często mimo po-zornej dobroduszności złośliwy, ironiczny charakter, onieśmielając, a niekiedymiażdżąc przeciwnika.(.) Nie lubił też uzewnętrzniać swych wrażeń i stanówuczuciowych.(.) Sokrates żył życiem wewnętrznym, wybitnie intelektualnym.www.waip.com.plB.Niemierko, Kształcenie szkolne, Warszawa 2007,ISBN 978-83-60807-11-8, � by WAiP 2007Rozdział 1 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl