Frister Roman Milosc niemożliwa

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.] zboże na polu i w stodole..Nikt nie twierdził, że Ascher nieuczciwie dorobił się swego majątku, ale jego uczciwośćnic nie znaczyła wobec twierdzeń Bismarcka.Pozostawał fakt, że gdy inni tracili, wielu%7łydów zyskiwało.Nawet Ascher nie mógł temu zaprzeczyć.Zarówno Ascher Levy, jak i Otto von Bismarck ujrzeli światło dnia na Pomorzu, w roku1815, brzemiennym w skutki, gdy rozradowane tłumy krzyczały: Napoleon jestskończony!.Podczas gdy narodziny Aschera Levy ego były skromnym wydarzeniemrodzinnym, przyjście na świat małego Ottona zostało przyjęte radosnym obwieszczeniem.Drące się wniebogłosy niemowlę z majątku Sch�nhausen było potomkiem starej junkierskiejrodziny, od stuleci znanej ze stanowczości.%7łyła ona na Pomorzu jeszcze przed rządamiHohenzollernów.Drzewo genealogiczne Levych miało korzenie za granicą, w Oriencie, i niebyło ani olśniewające, ani arystokratyczne.Między tymi dwiema rodzinami i dwomaświatami zionęła przepaść.Kilka słów junkra wystarczyłoby, aby ziemia usunęła się %7łydowispod stóp.%7ładen z nich nie mógł przewidzieć, że pewnego dnia ich drogi się skrzyżują.Ascher szukał pocieszenia w pracy.Miał zwyczaj wstawać rankiem, czasem jeszcze przedświtem, rzadko kładł się spać przed dziewiątą wieczorem.Wbrew obietnicy, którą dał kiedyśżonie, wciąż często podróżował w interesach.Jego reputacja dobrego kupca sięgała daleko,od Szczecina na zachodzie po Kolberg22 na wschodzie.Nie miał czasu dla dzieci.To Fannymartwiła się różnicami między Berim a Julim.W wieku czterech lat Beri przypominał już22Obecnie: Kołobrzeg.29ojca.Poruszał się jak on, przemierzał przestrzeń długimi, energicznymi krokami, wypowiadałsię spokojnie i z namysłem, a jeśli coś mu nie odpowiadało, krzywił się tak samo jak ojciec.Kiedy rozpoczął naukę w szkole żydowskiej w miasteczku, błyszczał na matematyce ihistorii, ale robił postępy także w nauce świętych pism.Nauczyciel bez końca wychwalałzapał swego ucznia, który nie poprzestawał na wyuczeniu się materiału na pamięć, jak tobyło wtedy w zwyczaju, ale starał się dotrzeć do sedna zagadnienia. Pani syn nie ma czasuna nonsens , mawiał.Fanny jednakże obawiała się, że syn zbyt szybko dorośnie. Nie ma nicgorszego niż dziecko pozbawione dzieciństwa , twierdziła.Ascher tylko wzruszałramionami.Jeśli o niego chodziło, był zadowolony.Juli był zupełnie inny.Choć młodszy od brata, szybko go przerósł.Był smukły iprzystojny, ale brak cierpliwości sprawiał, że nie miał zbyt wielu kolegów.Jego stopnie niedo końca zachwycały rodziców, a surowa dyscyplina szkoły okazała się trudna dozaakceptowania.Wolał marzyć o jeziorze z łabędziami w parku i planować uczniackiepsikusy z dzieciakami sąsiadów.Ascher miał nadzieję, że gdy nadejdzie pora, Julispoważnieje.Ale on nawet jako nieco starszy młodzieniec nie przejawiał zainteresowaniahandlem.Pieniądze nie miały dla niego wielkiego znaczenia, nic więc dziwnego, że gdynadszedł czas podjęcia decyzji, Ascher wyjawił sekrety prowadzenia firmy jedynie starszemusynowi.Bezrobocie w wielkich miastach sprawiło, że lata pięćdziesiąte XIX wieku były trudnądekadą.Jednak miasteczko Polzin doświadczyło swoistego rozkwitu.Gdy osiedlał się tamAscher Levy, liczyło około tysiąca pięciuset mieszkańców.Teraz ich liczba wzrosła doczterech tysięcy dwustu, z czego siedmiuset stanowili %7łydzi.Nie brakowało pracy dlanikogo, choć płace były niskie.Same fabryki Aschera zatrudniały ośmiu pracownikówumysłowych i ponad stu dwudziestu robotników.Władze przystąpiły do budowy głównych dróg.Pierwsza była droga do Jastrowa23, aponieważ sejmik powiatowy przeznaczył aż czterdzieści trzy talary na budowę jednej mili,inżynierowie spieszyli się z realizacją projektu.Browar rodziny Fuhrmannów także sięrozwijał, a kiedy w 1852 roku jego właściciel Karl Fuhrmann postanowił kupić kolejnąfabrykę, browar Sering przy B�rwalder Chaussee, było dla niego oczywiste, że zaciągnie uAschera Levy ego pożyczkę w wysokości pięciuset reichsthalerów, na okres pięciu lat, naprocent o jeden wyższy niż dywidendy, które Ascher Levy otrzymywał z tytułu posiadaniaudziałów w przedsiębiorstwach kolejowych.Ponieważ na wytwórców odzieży z Polzinniekorzystnie wpłynęła mechanizacja produkcji tekstyliów, oni także postanowili iść zduchem czasu, aby uniknąć poważnego kryzysu.Latem 1852 roku rozpoczęły się prace nadbudową nowej przędzalni i filcowni, a piątego lutego 1853 fabryka ruszyła.Pierwszezamówienie złożyło wojsko, co zapewniło fabryce obiecujący początek.Mniej więcej w tym czasie przewodniczący sejmiku powiatu Kleist-Retzow postanowiłszerzej wykorzystać wody zdrojowe i wybudować szpital, filię szpitala Betania w Berlinie,który miały prowadzić zakonnice.Nieruchomość zakupiono za dwieście reichsthalerów, a wpełni wyposażony szpital miał kosztować w sumie dwadzieścia trzy tysiące talarów.Kiedyszukano dotacji publicznych dla uzyskania tej ogromnej kwoty, rodzina Levych ofiarowaładwieście pięćdziesiąt talarów.Chociaż Ascher otrzymał list z podziękowaniem za hojnądarowiznę od samego przewodniczącego sejmiku, nie zaproszono go na uroczystośćwmurowania kamienia węgielnego.Nie miał prawa stanąć w jednym rzędzie z dygnitarzamiz miasteczka i regionu, aby powitać jego wysokość króla Fryderyka Wilhelma IV, któryprzybył na ceremonię.Musiał zostać w swym biurze i zadowolić się sprawozdaniem wgazecie, które oczywiście pojawiło się dopiero następnego ranka.23Jastrowie.30 O godzinie pierwszej po południu, dwudziestego sierpnia, Jego Wysokość w drodze doNeustettin24 zatrzymał się w uroczyście przystrojonym mieście.Bicie dzwonów obwieściłojego przybycie z Belgardu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl