Melissa Marr Wróżki 03 Krucha Wiecznoć

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Barierajednak była twarda jak stal.Lęki przybrały na sile.Seth odwrócił się do Bananach plecami, ale ona odeszła.Wróżki schodziły jej zdrogi; nie biegły, ale wyraznie przed nią umykały.Kobieta kruk zamaszystym krokiemprzemierzała ulicę, która pasowała do każdego miasta, ale nie mogła istnieć w żadnymz nich.Z pewnością teren należał dawniej do ludzi.Mimo to wszystko wokółwydawało się odrealnione.Budynki pozbawiono większość metalowych części, a ichj|w��DG121miejsce zajęły naturalne elementy; grube pnącza z bezwonnymi pąkami przywierałydo budynków zamiast schodów przeciwpożarowych; drewniane pale podpierałymarkizy; kamienne i mineralne płyty tworzyły ogrodzenia i framugi.Zerknął przez ramię, ale nie był w stanie stwierdzić, w którym miejscyzładowała się zasłona.Cmentarz i reszta znajomych okolic zniknęły.Były terazniewidoczne, tak jak ta część miasta wcześniej, gdy stał pośród nagrobków.Próbowałprzekonać sam siebie, że to nie jest bardziej niezwykłe od rzeczy, które widział, odkądAislinn ujawniła przed nim świat wróżek.Ale o nie tylko architektura wydawała się surrealistyczna.Wszędzie wokółpanowała atmosfera łady i precyzji.Alejki były jasne i nienagannie czyste.Grupawróżek przypominających ludzi grała na ulicy w piłkę nożną z wielką powagą.Znikądnie dobiegały krzyki ani żadne podniesione głosy.Czuł się trochę tak, jakby wszedł dokina, w którym wyświetlano niemy film pełen dziwacznych wizji zaczerpniętych zobrazów Salvadora Dali5.Bananach zatrzymała się przed wejściem do starego hotelu.Jasnoszarekamienne filary tkwiły po obu stronach pozbawionego drzwi otworu.Bordowe kotaryzwiązano po bokach pozłacanymi liśćmi.Budynek był przesiąknięty atmosferądawnego Hollywood, tyle że zamiast czerwonego dywanu na ziemi rozciągał sięszmaragdowy mech.Krucza wróżka weszła na niego.- Chodz, śmiertelniku zawołała.Nie spojrzała w jego stronę, żeby sprawdzić,czy usłucha; po prostu spodziewała się, że tak postąpi.A Seth nie miał wyboru.Zasłona, przez którą przeszedł, była teraznieprzenikalna.Mógł dalej tkwić na ulicy albo ruszyć za kruczą wróżką. Nie przyszedłem tutaj, żeby wycofać się w ostatniej chwili.Z nadzieją, że nie popełnia błędu, wkroczył na dywan z mchu i ruszył przezjasne wejście.Hol hotelowy pełen był wróżek, które rozmawiały w małych grupkach,czytały skulone na krzesłach albo wpatrywały się w milczeniu w przestrzeń.Nastolikach piętrzyły się równe stosy książek.Mężczyzna w białym woalu odkurzałwróżkę, która najwyrazniej medytowała od dłuższego czasu.Bananach nie rozglądała się na boki.Niewzruszona mijała kolejne wróżkizgromadzone na korytarzu, który sprawiał wrażenie sterylnego.Na jej widok wróżkizamierały w bezruchu.Niektóre czmychały.Gdy Seth je mijał, szmer cichych rozmówzlewał się w chropowaty syk, który wzbijał się w przestrzeń.Odmienność tych wróżekbardziej rzucała się w oczy niż w przypadku podwładnych Letniego czy ZimowegoDworu.Wiele z tych istot wyglądało niemal ludzko, ale emanowało z nich coś, cowydawało się na przemian drapieżne i pełne spokoju.Ich widok przerażał.Krucza wróżka nie zwracała na nic uwagi.Jej pierzaste włosy trzepotałyniczym chorągiewki, gdy przemierzała korytarze, pokonywała schody w górę i w dół iwykonywała nagłe skręty.Słyszał niskie dudnienie werbli wojennych i czuł ichwibracje w całym budynku.Dzwięki piszczałek i rogów przebijały się przez grzmotbębnów.Odgłosy napawały go lękiem.Przyspieszał mu od nich puls, a mimo topodążał za Bananach.5Salvador Dal�,- hiszpański malarz, jeden z najbardziej znanych surrealistówj|w��DG122Gdy pędzili przez puste przestrzenie, melodii rozbrzmiewała w coraz szybszymtempie; serce mogłoby pęknąć, gdyby spróbowało się dopasować do jej rytmu.I naglewszystko ucichło, gdy Bananach oparła dłoń o zamknięte drzwi i mruknęła:- Tu jesteś.Otworzyła drzwi prowadzące do przestronnej Sali balowej z podłogą zniebieskiego marmuru.Gobeliny i dzieła sztuki zdobiły ściany.Niektóre obrazy byłyoprawione w nieoszlifowane kawałki srebra przypominające nitki; inne w proste,drewniane ramy, ale najwięcej z nich było okolonych czymś przypominającym szkło.Oplecione winoroślami kolumny rozstawione w równych odstępach wspierały usianygwiazdami sufit.Seth wiedział, że ciała niebieskie nie są prawdziwe, ale i tak nie mógłoderwać oczu od iluzji.I gdy on podziwiał sklepienie i dzieła sztuki, Bananach stanęłaprzed nim i rzekła:- Przyprowadziłam ci owieczkę.Seth niechętnie oderwał wzrok od otaczających go cudów, żeby spojrzeć nawróżkę zasiadającą na krześle ze sztywnym oparciem.To ona mogła go ocalić alboobrócić w pył jego marzenia.Jej włosy przywodziły na myśl płomienie: mieniące sięjęzyki ognia pojawiały się i znikały.Cera miała taki sam odcień jak księżycowazasłona, która ukrywała wejście do Krainy Czarów, jakby powstała z tego samegozimnego światła.Jednak gdy przyglądał się władczyni, jej skóra się zmieniła.Stała sięciemna niczym otchłań wszechświata.Była mrokiem i światłem, ciepłem i chłodem,bielą i czernią.Była obiema połówkami księżyca, wszystkim, doskonałością. Jej Wysokość.Sorcha.To nie mógł być nikt inny.Siedziała w pustej Salibalowej, zamyślona nad planszą do gry, otoczona przyrodą i sztuką.Seth chwyciłamulet i potarł go kciukiem, jakby dzięki temu miał sobie zapewnić powodzenie.Jednak nawet z kamieniem na szyi odczuwał potrzebę, żeby czcić królową WysokiegoDworu.Pokusa, żeby paść na kolana i ofiarować jej swą duszę, była równie silna jakprzymus oddychania.Była naturalna, niemal nieodparta.- Owieczkę? Jej Wysokość obrzuciła go badawczym spojrzeniem, utkwiła wnim wzrok, po czym ponownie skupiła uwagę na planszy przed sobą.Graprzypominała szachy, ale była kilkakrotnie większa, składała się z sześciu zestawówpionków z kamieni szlachetnych.- Jest cały i zdrowy. Bananach pogłaskała Setha po głowie. Pamiętaszczasy, gdy składali nam ofiary?Sorcha podniosła przezroczystą zieloną figurkę trzymającą w dłoni coś nakształt sierpa.Nie powinnaś była go tu sprowadzać.Nie powinnaś była tu przychodzić.Bananach przechyliła głowę w zatrważający ptasi sposób [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl