Pokrewne
- Strona Główna
- Bagley Desmond List Vivero
- Bagley Desmond Pulapka
- Morris West Arcydzielo (2)
- Peters Elizabeth Malpa na strazy wagi
- Desmond Morris Zachowania intymne
- Lumley Brian Nekroskop 9 Stracone Lata
- Moorcock Michael Zwiastun Bur Sagi o Elryku Tom VIII (SCAN da
- Andrzej Sapkowski Narrenturm
- Moorcock Michael Corum 2 Krolowa mieczy (SCAN dal 1058)
- John Grisham Wspolnik
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- negatyw24.htw.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W rezultacie głowa, plecy i ramiona będą mniej pięknie wyiskane niż przód, boki i nogi, chyba że znajdzie się na to jakiś specjalny sposób.Wyjście z tego kłopotu stanowi iskanie zespołowe, rozwój systemu wzajemnej, przyjacielskiej pomocy.Zjawisko to obserwować można często zarówno u ptaków, jak i ssaków, lecz swój szczytowy wyraz osiąga ono wśród wyższych prymatów.Rozwinęły się u nich specjalne sygnały zapraszające do iskania, a wzajemne usługi "kosmetyczne" trwają dłużej i są bardziej intensywne.Małpa, która chce inną iskać, zbliżając się do niej sygnalizuje swoje zamiary charakterystycznym wyrazem twarzy, wykonuje mianowicie szybkie, mlaskające ruchy wargami i wysuwa przy tym często język między jednym a drugim cmoknięciem.Małpa mająca być przedmiotem iskania sygnalizuje z kolei swoje przyzwolenie przez przyjęcie odprężonej postawy i oferuje ewentualnie do iskania jakąś szczególną okolicę swego ciała.Jak już wyjaśniałem w jednym z poprzednich rozdziałów, czynność mlaskania rozwinęła się w formę specjalnego rytuału z powtarzanych wciąż ruchów smakowania wyskubywanych zanieczyszczeń.Przyspieszenie tempa tych ruchów oraz przesada i rytmiczność w ich wykonywaniu uczyniły z mlaskania rzucający się w oczy i nieomylny sygnał wizualny.Ponieważ iskanie towarzyskie jest typowym zachowaniem nieagresywnym, polegającym na zgodnym współdziałaniu, stąd mlaskanie wargami stało się sygnałem przyjaznym.Jeśli dwoje zwierząt chce zacieśnić więzy przyjaźni, mogą one to osiągnąć iskając się na przemian, nawet jeśli stan ich sierści wcale tego nie wymaga.I rzeczywiście, wydaje się, że obecnie istnieje tylko niewielki związek pomiędzy stopniem zanieczyszczenia futra a częstotliwością iskania się i że czynności związane z towarzyskim iskaniem uniezależniły się prawie zupełnie od swego pierwotnego bodźca.Jakkolwiek zachowały one nadal swój istotny cel, jakim jest utrzymywanie sierści w czystości, ich motywacja ma obecnie charakter raczej towarzyski niż kosmetyczny.Iskanie umożliwia dwu osobnikom przebywanie w bezpośredniej bliskości siebie w nieagresywnym, "życzliwym" nastroju i w ten sposób pomaga zacieśniać więzi między-osobnicze w stadzie.Z tego przyjaznego systemu sygnalizacji rozwinęły się dwa sposoby remotywacji, jeden związany z uspokajaniem, a drugi -ze wzbudzaniem zaufania.Jeśli słabe zwierzę boi się silniejszego, może je ułagodzić zapraszającym sygnałem mlaskania wargami, a następnie rozpocząć iskanie.Zmniejsza to agresywność osobnika dominującego, a osobnikowi podporządkowanemu pozwala zostać zaakceptowanym, uzyskać prawo przebywania "przed obliczem" ze względu na świadczone usługi.I odwrotnie, jeśli osobnik dominujący chce uspokoić obawy słabszego, to w ten sam sposób -mlaskając wargami w jego kierunku -podkreśla swe pokojowe zamiary i pokazuje, że mimo swego dominującego stanowiska nie jest niebezpieczny.Ten szczególny wzorzec -demonstracja, że jest się godnym zaufania -obserwuje się rzadziej niż jego uspokajającą odmianę, po prostu dlatego, że życie towarzyskie prymatów mało tego wymaga.Słabszy osobnik tylko wyjątkowo może posiadać coś, czego osobnik dominujący mógłby pożądać, a czego nie mógłby uzyskać po prostu siłą.Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy dominująca, ale pozbawiona potomstwa samica chce zbliżyć się i popieścić młode należące do innego członka stada.Mała małpka będzie naturalnie przestraszona zbliżaniem się obcego zwierzęcia i zacznie się wycofywać.W takich przypadkach obserwować można, jak duża samica próbuje wzbudzić zaufanie dziecka za pomocą grymasu mlaskania wargami.Jeśli to rozproszy obawy małego, samica może je popieścić, uspokajając je dodatkowo delikatnym iskaniem.Jeśli z tego punktu widzenia spojrzymy na nasz własny gatunek, to oczywiście należy się spodziewać, że znajdziemy i tu ową głęboko zakorzenioną tendencję naczelnych do iskania nie tylko w postaci prostego czyszczenia ciała, lecz także w jej wersji "towarzyskiej".Olbrzymią różnicę stanowi fakt, że nie mamy już gęstej sierści, którą należałoby utrzymywać w czystości [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl agnieszka90.opx.pl
.W rezultacie głowa, plecy i ramiona będą mniej pięknie wyiskane niż przód, boki i nogi, chyba że znajdzie się na to jakiś specjalny sposób.Wyjście z tego kłopotu stanowi iskanie zespołowe, rozwój systemu wzajemnej, przyjacielskiej pomocy.Zjawisko to obserwować można często zarówno u ptaków, jak i ssaków, lecz swój szczytowy wyraz osiąga ono wśród wyższych prymatów.Rozwinęły się u nich specjalne sygnały zapraszające do iskania, a wzajemne usługi "kosmetyczne" trwają dłużej i są bardziej intensywne.Małpa, która chce inną iskać, zbliżając się do niej sygnalizuje swoje zamiary charakterystycznym wyrazem twarzy, wykonuje mianowicie szybkie, mlaskające ruchy wargami i wysuwa przy tym często język między jednym a drugim cmoknięciem.Małpa mająca być przedmiotem iskania sygnalizuje z kolei swoje przyzwolenie przez przyjęcie odprężonej postawy i oferuje ewentualnie do iskania jakąś szczególną okolicę swego ciała.Jak już wyjaśniałem w jednym z poprzednich rozdziałów, czynność mlaskania rozwinęła się w formę specjalnego rytuału z powtarzanych wciąż ruchów smakowania wyskubywanych zanieczyszczeń.Przyspieszenie tempa tych ruchów oraz przesada i rytmiczność w ich wykonywaniu uczyniły z mlaskania rzucający się w oczy i nieomylny sygnał wizualny.Ponieważ iskanie towarzyskie jest typowym zachowaniem nieagresywnym, polegającym na zgodnym współdziałaniu, stąd mlaskanie wargami stało się sygnałem przyjaznym.Jeśli dwoje zwierząt chce zacieśnić więzy przyjaźni, mogą one to osiągnąć iskając się na przemian, nawet jeśli stan ich sierści wcale tego nie wymaga.I rzeczywiście, wydaje się, że obecnie istnieje tylko niewielki związek pomiędzy stopniem zanieczyszczenia futra a częstotliwością iskania się i że czynności związane z towarzyskim iskaniem uniezależniły się prawie zupełnie od swego pierwotnego bodźca.Jakkolwiek zachowały one nadal swój istotny cel, jakim jest utrzymywanie sierści w czystości, ich motywacja ma obecnie charakter raczej towarzyski niż kosmetyczny.Iskanie umożliwia dwu osobnikom przebywanie w bezpośredniej bliskości siebie w nieagresywnym, "życzliwym" nastroju i w ten sposób pomaga zacieśniać więzi między-osobnicze w stadzie.Z tego przyjaznego systemu sygnalizacji rozwinęły się dwa sposoby remotywacji, jeden związany z uspokajaniem, a drugi -ze wzbudzaniem zaufania.Jeśli słabe zwierzę boi się silniejszego, może je ułagodzić zapraszającym sygnałem mlaskania wargami, a następnie rozpocząć iskanie.Zmniejsza to agresywność osobnika dominującego, a osobnikowi podporządkowanemu pozwala zostać zaakceptowanym, uzyskać prawo przebywania "przed obliczem" ze względu na świadczone usługi.I odwrotnie, jeśli osobnik dominujący chce uspokoić obawy słabszego, to w ten sam sposób -mlaskając wargami w jego kierunku -podkreśla swe pokojowe zamiary i pokazuje, że mimo swego dominującego stanowiska nie jest niebezpieczny.Ten szczególny wzorzec -demonstracja, że jest się godnym zaufania -obserwuje się rzadziej niż jego uspokajającą odmianę, po prostu dlatego, że życie towarzyskie prymatów mało tego wymaga.Słabszy osobnik tylko wyjątkowo może posiadać coś, czego osobnik dominujący mógłby pożądać, a czego nie mógłby uzyskać po prostu siłą.Wyjątkiem od tej reguły jest sytuacja, gdy dominująca, ale pozbawiona potomstwa samica chce zbliżyć się i popieścić młode należące do innego członka stada.Mała małpka będzie naturalnie przestraszona zbliżaniem się obcego zwierzęcia i zacznie się wycofywać.W takich przypadkach obserwować można, jak duża samica próbuje wzbudzić zaufanie dziecka za pomocą grymasu mlaskania wargami.Jeśli to rozproszy obawy małego, samica może je popieścić, uspokajając je dodatkowo delikatnym iskaniem.Jeśli z tego punktu widzenia spojrzymy na nasz własny gatunek, to oczywiście należy się spodziewać, że znajdziemy i tu ową głęboko zakorzenioną tendencję naczelnych do iskania nie tylko w postaci prostego czyszczenia ciała, lecz także w jej wersji "towarzyskiej".Olbrzymią różnicę stanowi fakt, że nie mamy już gęstej sierści, którą należałoby utrzymywać w czystości [ Pobierz całość w formacie PDF ]