Salvatore Robert Tom 03 Mroczne Oblezenie

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Kącikiem czujnego oka Drizzt wychwycił jakiś ruch na górze,wśród stalaktytów.Catti - brie wystrzeliła srebrzysty pocisk, niemal z przyłożenia.Strzała eksplodowaładeszczem wielokolorowych, nieszkodliwych iskier, nie będąc w stanie przebić magicznych osłonpierwszej matki opiekunki.Regis wszedł wtedy do niszy i krzyknął w nagłym bólu, gdy uruchomiła się magicznapułapka.Wokół halflinga zaiskrzyła elektryczność, rzucając go w tę i z powrotem, po czympowalając na podłogę.Kręcone, brązowe włosy halflinga stanęły dęba.Guenhwyvar skoczyła na prawo, powalając drowią żołnierkę, gdy sfrunęła spomiędzystalaktytów.Drizzt znów zastanowił się nad rzuceniem prosto na Baenre, jednak nagle zostałzaangażowany w walkę, gdy trzy kolejne elitarne strażniczki Baenre wychynęły z ukrycia,okrążając go.Drizzt potrząsnął przecząco głową.Zaskoczenie podziałało teraz nie na korzyśćjego oraz przyjaciół, lecz przeciwko nim.Wiedział, że wrogowie się ich spodziewali, polowali naniego, gdy on polował na nich.I była to sama opiekunka Baenre!- Uciekajcie! - krzyknął Drizzt do swych przyjaciół.- Opuśćcie to miejsce!ROZDZIAA 29KR�L PRZECIWKO KR�LOWEJDługa noc przeszła w poranek, a mroczne elfy znów przechyliły szalę na swoją korzyść wbitwie o Dolinę Strażnika.Stwierdzenie Berg'inyona o płonności obrony, nawet z posiłkamikrasnoludów i svirfnebli, wydawało się słuszne, gdy szeregi drowów otoczyły stopniowosvirfnebli, po czym popchnęły na nowo linię na wschód ku ścianie.Lecz wtedy to się stało.Po całej nocy walki, go godzinach kształtowania bitwy, wstrzymywania czarodziejów,wykorzystywania jaszczurczych jezdzców w ściśle określonych momentach i nigdy nieangażowaniu ich w pełni w konflikt, wszystkie dopracowane plany potężnej armii drowów legływ gruzach.Krawędz gór na wschód od Doliny Strażnika rozjaśniła się srebrnawą linią, którasygnalizowała nadchodzący świt.Dla drowów i innych potworów z Podmroku było to niemałewydarzenie.Jeden drowi czarodziej, skupiony na błyskawicy, którą pokonałby najbliższychprzeciwników, przerwał swój czar i zamiast niego wywołał kulę ciemności, kierując ją w słońcewyglądające zza horyzontu, chcąc przesłonić światło.Czar uaktywnił się i nie zrobił nic pozaumieszczeniem czarnej kropki daleko w powietrzu, zaś gdy czarodziej skrzywił się z powodublasku, zastanawiając, czego mógłby teraz spróbować, owi najbliżsi obrońcy rzucili się na niego iścięli.Kolejny drow walczący z krasnoludem już prawie pokonał przeciwnika.Tak przejęty byłchęcią zabicia go, że ledwo zauważał nadchodzący świt - dopóki krawędz słońca nie wyłoniła sięzza horyzontu, wysyłając linię światła, linię bólu dla czułych oczu drowów.Oślepiony iprzerażony mroczny elf wymachiwał szaleńczo bronią, jednak nie zdołał trafić celu.Następnie poczuł w żebrach gorący wybuch.Wszystkie te mroczne elfy patrzyły już wcześniej na okolicę w spektrum zwyczajnegoświatła, jednak nie tak wyraznie, nie w tak intensywnym blasku, nie z tak bogatymi i jaskrawymikolorami.Słyszeli o strasznym świetle słońca - Berg'inyon był przed wielu laty świadkiem świtu,obserwował go przez ramię, gdy uciekał wraz z wyprawą łupieżczą drowów do bezpiecznejciemności tuneli.Teraz fechmistrz i jego podkomendni nie wiedzieli, czego się spodziewać.Czypiekielne słońce spali ich, tak jak oślepiało? Mówiono im, że nie, jednak ostrzegano, że w świetlesłonecznym będą bardziej odsłonięci, że ich przeciwnicy zostaną zmitygowani przez blask.Berg'inyon wezwał swe siły, by ustawiły się w zwarte formacje i spróbowałyprzegrupować.Fechmistrz wiedział, że wciąż mogą wygrać, choć to ostatnie wydarzenie mogłowiele drowów kosztować życie.Mroczne elfy potrafiły walczyć na ślepo, jednak Berg'inyonobawiał się o więcej niż tylko stratę wzroku.Promienie opadające znad gór przekraczałydoświadczenia jego oraz żołnierzy.I choć chodzenie pod baldachimem niedosięgalnych gwiazdwzbudzało strach, ten świt był przerażający.Berg'inyon porozumiał się szybko ze swymi czarodziejami, starając się sprawdzić, czymogliby w jakiś sposób zneutralizować świt.To, czego dowiedział się, zaniepokoiło go takbardzo jak piekielne światło.Drowi czarodzieje z Doliny Strażnika mieli również oczy w innychmiejscach i od tych widzących daleko magów dobiegły pogłoski, że mroczne elfy dezerterują zdolnych tuneli, że te drowy, które zostały zatrzymane w korytarzach w pobliżu wschodnich wrót,wycofały się z Mithrilowej Hali i uciekły do głębszych tuneli na wschodnim zboczuCzteroszczytu.Berg'inyon z łatwością zrozumiał tę informację - drowy te znajdowały się już naszlakach wiodących do Menzoberranzan.Berg'inyon nie mógł zignorować implikacji tego raportu.Wszelkie sojusze międzymrocznymi elfami były chwiejne i fechmistrz mógł jedynie zgadywać, jak rozległy był zakresdezercji.Pomimo świtu wierzył, że jego siły mogą wygrać w Dolinie Strażnika i sforsowaćzachodnie wrota, lecz nagle musiał się zastanowić, na co natrafią w Mithrilowej Hali, gdy już siętam znajdą [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl