Schiller Fryderyk Zbójcy

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Usłyszałem na koniecotwierające się drzwi - ten oto człowiek przyniósł mi chlebai wody i powiedział mi, że byłem skazany umrzeć z głodu i żeon na niebezpieczeństwo życie swe naraża, gdyby siędowiedziano, że mi pokarm przynosi.Skąpą tą strawąutrzymałem się przez ten długi przeciąg czasu, alenieprzestanne zimno, zgniłe powietrze moich nieczystości,smutek mój bez granic.siły opadły, ciało zniknęło.tysiącrazy błagałem Boga o śmierć najprędszą; ale widać, że miarakary mojej nie dopełniła się albo że jeszcze czeka mnie jakaśradość nieznana, kiedy dotychczas cud mię zachował.Słusznie jednak cierpię.Mój Karol, mój Karol! - on jeszczesiwych włosów nie miał.KAROLDosyć! Wstawajcie, wy kloce, wstawajcie, ciemięgi, wyleniwi, nieczuli ospalce! Wstawajcie! Czy żaden się niezbudzi?[Strzela z pistoletu nad śpiącymi Rozbójnikami].ROZB�JNICYHej, hola! Co tam takiego?KAROLToż was opowiadanie ze snu nie wyrwało? Wiekuisty senbyłby się obudził.Patacie tu, patrzcież tu! Prawo świata wkości gry zmienione; węzeł natury przerwany na dwoje;stara zwada z kajdan się wyrwała: syn zabił ojca swego.ROZB�JNICYCo kapitan mówi?KAROLNie, nie zabił! Za łagodne słowo! Syn Ojca tysiąc razy kołemłamał; kłuł żelazem, na torturach ciągnął, krajał w kawałki -nie! za ludzkie jeszcze słowa: grzech by się zarumienił, serceby kanibala drżało, od eonów jeszcze szatana takiego niebyło! Syn własnego ojca.Patrzcież, patrzcie: w niemocyupadł.W przepaść tego lochu syn własnego ojca.patrzcie! o,patrzcie! Zimno, nagość, głód, pragnienie.O, patrzcie tu,patrzcie! to mój ojciec.wyznam nareszcie.ROZB�JNICY [przyskakują i otaczają Starca]Twój ojciec? twój ojciec?SCHWEIZER [zbliża się z uszanowaniem i klęka przy nim]Ojcze mego kapitana, nogi twe całuję - rozkazuj sztyletowimojemu!KAROLZemsta, zemsta, zemsta za ciebie, okropnie dotknięty,znieważony starcze! [drze suknię swoją od góry do dołu] Ottak rozdzieram od dziś na wieczne czasy węzeł braterski.Wobliczu nieba przeklinam każdą kroplę krwi braterskiej wemnie! Słuchajcie mię, księżyce i gwiazdy! słuchaj mię, tyobłoku północy, coś na czyn haniebny pozierał! słuchaj, potrzykroć straszliwy Boże, co nad księżycem i nad gwiazdamirządzisz i mścisz, i potępiasz, i płomienie gromów ciskasznad nocą: tu klękam, tu wyciągam trzy palce w nocyciemność przerazliwą; tu przysięgam i niech z granic swoichwyrzuci mię natura jak zwierzę złośliwe, jeżeli zaklęcie tozłamię - przysięgam światła dziennego póty nie powitać, ażkrew ojcobójcy przed tym kamieniem pociecze, parą sięwzniesie pod słońce.[Powstaje].ROZB�JNICYTo kawałek szatana - niechże teraz powiedzą, że my hultaje!Nie! na wszystkich diabłów - czegoś podobnego jeszcześmynigdy nie zrobili.KAROLTak - i na wszystkie straszliwe jęczenia tych, co pod waszymkonali toporem, tych, co mój pożar pochłonął, moja walącasię wieża zgruchotała: niech myśl nawet zabójstwa albokradzieży w piersi waszej nie postanie - aż odzież waswszystkich występną krwią jako szkarłat nasiąknie.Wam sięzapewne nigdy nie marzyło, że ramieniem wyższegomajestatu będziecie? Zaplątany węzeł waszegoprzeznaczenia dzisiaj się rozwikłał.Dzisiaj, dzisiaj mocniewidoma rzemiosło nasze uszlachetniła.Módlcie się przedtym, co was tu zawiódł, wzniósł na godność straszliwychaniołów, co jego tajemne sądy wypełniać będą, obnażciegłowy, tu w prochu klękajcie i wstańcie uświęconymi![Klękają Zbójcy].SCHWEIZERRozkazuj, kapitanie! co mamy czynić?KAROLPowstań, Schweizer, tych świętych dotknij się włosów![prowadzi go do ojca i daje mu w rękę pukiel włosów] Pamię-tasz, gdyś owemu czeskiemu kawalerzyście głowę rozpłatałw tej samej chwili, gdy mię pałaszem miał ugodzić, gdy jabez oddechu i zmęczony na kolana upadłem? Obiecałem ciwówczas nagrodę królewską - do tej chwili nie mogłem cinigdy długu tego wypłacić.SCHWEIZERPrawda, przysiągłeś mi - ale pozwól mi wiecznie swoimdłużnikiem zwać ciebie.KAROLNie, zaraz ci odpłacę! Schweizer, jeszcze tak żadenśmiertelny nie był zaszczycony jak ty w tej chwili, Schweizer!Pomścij się za ojca mego![Schweizer powstaje].SCHWEIZERWielki kapitanie! Dziś po raz pierwszyś dumnym mnieuczynił.Rozkazuj: gdzie, jak, kiedy mam uderzyć?KAROLTu minuty święte - musisz więc pośpieszać.Wybierznajgodniejszego z bandy i prosto udaj się na zamekszlachcica.Wywlecz go z łoża, jeżeli usypia albo w objęciachleży rozkoszy; wyciągnij go od uczty, jeżeli się upoił; oderwijod krzyża, jeżeli modli się przed nim na kolanach.Alezapowiadam ci, surowo nakazuję, nie przywódz tu umarłego.Tego ciało na kawałki poszarpię i sępom głodnym na strawęrzucę, kto mu skórę zadraśnie albo włos zakrzywi.Całegomieć muszę - a jezli mi całego i przy życiu przywiedziesz,milion dostaniesz nagrody, który ja królowi zniebezpieczeństwem życia ukradnę, a ty wyjdziesz jak wiatrwolny.Zrozumiałeś mię? śpiesz się!SCHWEIZERDość, kapitanie - tu masz rękę moją; albo nas dwóchobaczysz, albo ani jednego.Aniołowie niszczyciele, chodzcieza mną![Oddala sią z oddziałem].KAROLWy, pozostali, rozprószcie się po lesie - ja tu zostanę.T�dAKT PITYT�SCENA IWidok na wiele pokojów.Noc ciemna.DANIEL [z latarnią i tłumoczkiem podróżnym]Bywaj mi zdrowy, domu rodzinny! użyłem tu i dobra, iszczęścia, gdy jeszcze żył pan nieboszczyk.Kilka łez na kościtwoje, ty dawno już strupieszały - to ci się należy od sługistarego.Ten dom przytułkiem był dla sierot, przystanią dlarozbitków - syn go przemienił w norę zbójecką.Bywaj mizdrowa, dobra podłogo - ileż cię razy stary Daniel zamiatał - ity, mój kominku, bądz zdrowy, Daniel z ciężkim żalem ciężegna.Wszystko tu było tak znajome - boleć cię będzie, staryEliezerze25 - ale Bóg niech łaską swoją zachowa mię odoszukaństwa i chytrości złośliwego.Z niczym tu przy-szedłem, z niczym odchodzę; ale wybawiona dusza moja.[Franciszek wpada w szlafroku].Boże, ratuj, mój pan![Gasi latarnię].FRANCISZEKZdradzony, zdradzony! Duchy z grobów wychodzą;umarłych królestwo wiecznego snu zerwało się i grzmi namnie: Zabójco, zabójco! Kto tam się rusza?DANIELRatuj, święta Matko Boża! Wyż to, panie, tak straszliwie podomu krzyczycie, że śpiący się budzą?FRANCISZEKZpiący? kto wam spać kazał? Precz i zapal światło!25Eliezer sługa patriarchy Abrahama.[Daniel odchodzi - inny Służący wchodzi].Nikt nie powinien spać o tej godzinie.Słyszysz? Wszyscypowinni być na nogach, przy broni, strzelby nabite.Czywidziałeś, jak tam pod arkadami przechodzili?SAU%7łCYKto, panie?FRANCISZEKKto? Głupcze! Kto? I tak pytasz zimno.Kto? Przecież mięporwało jak wicher.Kto? ośla głowo! kto? Duchy i szatani [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl