Warren Tracy Anne Miłosna pułapka 01

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.to znaczy Violet.przysłuchiwała się, popijając herbatę.Gdy po chwili odstawi�ła filiżankę, Adrian wziął ją za rękę.Głaskał kciukiem jej skó�rę w leniwej, bezwiednej pieszczocie.Najwyrazniej nie zdawałsobie nawet sprawy, że to robi, jakby potrzeba dotykania jej byłainstynktowna, odruchowa.Kit przypomniał sobie inne chwile.Spojrzenia.Przelotny do�tyk i drobne gesty, które wyraznie mówiły o małżeńskim szczęś�ciu brata.Adrian wydawał się zadowolony jak nigdy dotąd.Wspo�mniał nawet któregoś popołudnia, że jego życie z młodą żoną jestzaskakująco przyjemne i, ku jego uldze, w niczym nie przypomi�na mocno niezadowalającego związku ich rodziców.Czy Kit miałprawo burzyć tę harmonię tylko dlatego, że odkrył zdumiewającąprawdę na temat jego żony?- On żyje w kłamstwie - powiedział, przekonując na równisiebie, jak i ją.- Kiedyś będzie musiał się dowiedzieć.- Czy na pewno? To zaszło już za daleko, by cokolwiek na�prawić.- Więc zamierzasz żyć jako inna kobieta do końca swoichdni?- Jeśli będę musiała, tak.Jeśli to konieczne, by uchronić na�sze rodziny przed niesławą.Taki wstyd byłby nie do zniesienia.-Patrzyła na niego błagalnie oczyma w kolorze oceanu.- Ona gonie kocha, Kit.Nigdy nie kochała.Ale ja tak.Proszę cię, błagam,nie wydaj mnie.- On może sam odkryć oszustwo.Zdajesz sobie sprawę, żeAdrian to nie jakiś ptasi móżdżek.- Wiem.To ryzyko, które muszę podjąć.Kit pochylił się do przodu i zwiesił splecione dłonie międzykolanami, ważąc możliwe rozwiązania.165- Nie wiem.Po prostu nie wiem.- A wstrzymasz się choć do jutra? Nie powiesz nic, dopókitego nie przemyślisz? Cóż może zaszkodzić kilka godzin wię�cej?Była zdesperowana; rysy miała ściągnięte, jej piękna twarzbyła tak bezbronna, że nie zdołał się jej oprzeć.Westchnął.- Zgoda.Dziś jeszcze jesteś Jeannette.Co do przyszłości, zo�baczymy.Ale chcę, byś zrozumiała tu i teraz, że nie będę go okła�mywał, jeśli kiedykolwiek zapyta.Jeśli spyta mnie wprost o to,kim jesteś, powiem mu prawdę.Skinęła głową.- Rozumiem.Spotkajmy się jutro w gloriecie.Powiedzmyo dziesiątej.Adrian będzie poza domem, ma obejrzeć naprawyna farmie Oxleyów.Wspominał mi o tym dziś rano.Kit zmarszczył brwi.Czuł się nieswojo, godząc się na tak jaw�ne matactwo.- Dobrze więc.Jutro o dziesiątej.Zapadła cisza.Cóż więcej było do powiedzenia? Przynaj�mniej na razie nic.Kit poszedł sobie; echo jego kroków słychać było jeszcze, gdyjuż zniknął jej z oczu.Violet jeszcze długo siedziała na ławce.Zwiesiła głowę i po�zwoliła, by łzy toczyły się po jej policzkach.Serce przepełniałnieutulony żal.13Reszta popołudnia i wieczór były istną torturą.Violet bała się nawet spojrzeć na Kita, ale wiedziała, że musisię zachowywać, jakby nic się nie stało.Jakby szwagier nie miał za166chwilę zrujnować całego jej świata.Jakby nie zamierzał kilkomasłowami obrócić w ruinę jej życia.Przy kolacji próbowała jeść, ale każdy kęs stawał jej w gardle,grożąc zadławieniem.Próbowała się uśmiechać, rozmawiać, alewszelkie wysiłki wypadały mizernie nawet w jej własnych uszach.Kiedy Adrian wyraził swe zatroskanie, wyznała, że boli ją głowai, przeprosiwszy, wstała od stołu.Bracia unieśli się, gdy wychodziła z jadalni.W swojej sypialni nie poczuła się lepiej; chodziła z kąta w kąt poprzestronnej komnacie.Przyszła Agnes, powiadomiona przez Ad�riana o jej dolegliwości.Przyniosła kompres zmoczony w wodzielawendowej i szklankę ciepłego mleka, ułatwiającego zaśnięcie.Violet pozwoliła pokojówce skakać wokół siebie, choć wcalenie miała na to ochoty.Gdy była już przebrana w koszulę nocnąi przygotowana do snu, Agnes nareszcie sobie poszła.Kiedy tylkozniknęła za drzwiami, Violet wyskoczyła z łóżka, zbyt zdenerwo�wana, by spać [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl