Pokrewne
- Strona Główna
- Henryk Sienkiewicz panwolodyjowski
- Erikson Steven Ogrody ksiezyca (2)
- Prus Lalka I
- Prokopiusz z Cezarei Historia Sekretna
- Japanese Is Possible Lesson 08
- Moorcock Michael Gloriana (SCAN dal 1065)
- 4.Glen Cook Gry Cienia
- Rice Anne Wywiad z wampirem (2)
- Christie Agatha Trzynascie zagadek
- ÂŚw. Jan od Krzyża  DZIEŁA WSZYSTKIE
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- opowiastki.keep.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.18 Zob.Tacyt, His³.l 74.' ROZDZIA£ 7-9 285jako jego przysz³y ziêæ.Lecz gdy wojna sta³a siê nieunikniona i zbli¿ali siê ju¿ wodzowie oraz wojska, które Witeliusz wys³a³ naprzód, doœwiadczy³ Oton tak niezwyk³ego uwielbienia i wiernoœci wzglêdem siebie ze strony pretorianów, ¿e o ma³o nie skoñczy³o siê wymordowaniem stanu senatorskiego.Oto mianowicie 19 Oton rozkaza³, aby broñ zosta³a przewieziona przez marynarzy i dostarczona na okrêtach.Gdy w obozie ju¿ nad wieczorem wydobywano tê broñ, niektórzy, podejrzewaj¹c zasadzkê, podnieœli ha³as i nagle wszyscy bez ¿adnego okreœlonego wodza pobiegli na Palatyn, ¿¹daj¹c wymordowania senatu, precz odegnali trybunów 20, którzy usi³owali stan¹æ im na przeszkodzie, niektórych zat³ukli na œmieræ i tak, jak stali, krwi¹ splamieni, wdarli siê do jadalni pytaj¹c, gdzie jest cesarz.Zobaczywszy go na w³asne oczy, dopiero siê uspokoili.Oton wyruszy³ na wyprawê spiesznie, nawet zbyt skwapliwie, nie troszcz¹c siê zgo³a o ¿adne obrzêdy, chocia¿ œwiête tarcze21, zdjête ze swych miejsc, nie zosta³y jeszcze z powrotem zawieszone, co od zamierzch³ych czasów uwa¿ano za niepomyœlny znak.Wyruszy³ przy tym w dniu, w którym kap³ani Matki Bogów zaczynaj¹ swe zawodzenia i ¿ale22, ponadto przy szczególnie nieprzychylnych zapowiedziach.Oto ofiara krwawa na czeœæ ojca Disa 23 wypad³a pomyœlnie, chocia¿ w tym œwiêtym obrzêdzie lepiej jest, aby badanie wnêtrznoœci wypad³o niepomyœlnie.Gdy tylko opuœci³ Rzym, zatrzyma³ go wylew Tybru, przy dwudziestym kamieniu milowym znalaz³ drogê zamkniêt¹ przez szcz¹tki budowli.9.Z podobn¹ nierozwag¹ postanowi³ jak najprêdzej doprowadziæ do starcia, chocia¿ ponad wszelk¹ w¹tpliwoœæ trzeba by³o wojnê przeci¹gaæ, gdy¿ wroga gnêbi³ g³ód i ciasnota terenu.Czy pobudk¹ jego postanowienia by³a ta okolicznoœæ, ¿e nie móg³ d³u¿ej znosiæ -trwaj¹cej niepewnoœci i spodziewa³ siê, ¿e ma najwiêcej szans pomyœlnego ukoñczenia walki przed przybyciem Witeliusza, czy nie móg³ oprzeæ siê zapalczy-woœci ¿o³nierzy domagaj¹cych siê bitwy.Sam nie wzi¹³ udzia³u w ¿adnej bitwie i trzyma³ siê na ty³ach w miasteczku Brixellum24.W trzech pierwszych bitwach, zreszt¹ ma³o wa¿nych, odniós³ zwyciêstwo: u stóp19 Szczegó³owiej opowiada o tym zdarzeniu Tacyt (Hist.I 20 i nn.).Ca³a ta akcja odbywa³a siê w pierwszej fazie w Ostii, w drugiej w Rzymie, na Palatynie.20 Zranili trybuna Juliusza Marcjalisa i prefekta legionu, Witeliusza Saturnina.21 Œwiête tarcze wynoszone z regii (na Forum Romanum) w dniu l marca na œwiêty taniec Saliów, zawieszano z powrotem po 30 dniach.W tym czasie zaprzestawano te¿ wypraw wojennych.Oton wyruszy³ 24 marca.22 Po reorganizacji kultu Kybeli za Klaudiusza rozszerza³ siê ten kult równie¿ wœród obywateli rzymskich.W dniach 22-27 marca obchodzono uroczyste jej œwiêta.podc/a0 których zawodzono nad œmierci¹ Attisa, jej m³odego kochanka, i witano jego zmartwychwstanie.23 Di s - Pluto, bóstwo podziemia.24Brixellum (dziœ Brescello) nad Padem, na drodze z Parmy do Mantui.w Galii Przedalpejskiej, dziœ w Lombardii.286 otonAlp, w okolicach Placencji oraz przy œwi¹tyni Kastora 25, co jest nazw¹ miejscowoœci.W ostatniej, i to najwiêkszej, pod Bedriakum26, zosta³ pokonany podstêpem.Oto gdy powsta³a mo¿liwoœæ rokowañ pokojowych, pozwoli³ Oton ¿o³nierzom wyjœæ z obozu, jak gdyby ju¿ by³ rozejm.Nagle, w czasie samego powitania, zmuszono go do walki.Natychmiast postanowi³ odebraæ sobie ¿ycie, raczej z poczucia moralnego - jak przypuszcza wielu, i to s³usznie - aby nie trzymaæ siê uparcie w³adzy kosztem tak wielkiego niebezpieczeñstwa pañstwa i obywateli ni¿ z powodu jakiejœ rozpaczy albo niewiary w swe si³y wojenne.Bo przecie¿ pozosta³y nietkniête te oddzia³y, które przy sobie zatrzyma³ w odwodzie na wypadek szczêœliwego obrotu sprawy, oraz nadci¹ga³y jeszcze inne z Dalmacji, Panonii i Mezji.A nawet te, które zosta³y pokonane, trzyma³y siê na tyle, ¿e gotowe by³y naraziæ siê na najwiêksze niebezpieczeñstwa dobrowolnie i zupe³nie same, aby tylko pomœciæ doznan¹ nies³awê.10.W tej wojnie bra³ udzia³ mój ojciec, Swetoniusz Letus.trybun trzynastego legionu, o w¹skim szlaku ozdobnym 27.Potem czêsto opowiada³, ¿e Oton jeszcze przed objêciem w³adzy cesarskiej tak dalece nienawidzi³ wojen domowych, i¿ podczas biesiady na czyj¹œ wzmiankê o zgonie Brutusa i Kasjusza a¿ siê wzdrygn¹³ [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl agnieszka90.opx.pl
.18 Zob.Tacyt, His³.l 74.' ROZDZIA£ 7-9 285jako jego przysz³y ziêæ.Lecz gdy wojna sta³a siê nieunikniona i zbli¿ali siê ju¿ wodzowie oraz wojska, które Witeliusz wys³a³ naprzód, doœwiadczy³ Oton tak niezwyk³ego uwielbienia i wiernoœci wzglêdem siebie ze strony pretorianów, ¿e o ma³o nie skoñczy³o siê wymordowaniem stanu senatorskiego.Oto mianowicie 19 Oton rozkaza³, aby broñ zosta³a przewieziona przez marynarzy i dostarczona na okrêtach.Gdy w obozie ju¿ nad wieczorem wydobywano tê broñ, niektórzy, podejrzewaj¹c zasadzkê, podnieœli ha³as i nagle wszyscy bez ¿adnego okreœlonego wodza pobiegli na Palatyn, ¿¹daj¹c wymordowania senatu, precz odegnali trybunów 20, którzy usi³owali stan¹æ im na przeszkodzie, niektórych zat³ukli na œmieræ i tak, jak stali, krwi¹ splamieni, wdarli siê do jadalni pytaj¹c, gdzie jest cesarz.Zobaczywszy go na w³asne oczy, dopiero siê uspokoili.Oton wyruszy³ na wyprawê spiesznie, nawet zbyt skwapliwie, nie troszcz¹c siê zgo³a o ¿adne obrzêdy, chocia¿ œwiête tarcze21, zdjête ze swych miejsc, nie zosta³y jeszcze z powrotem zawieszone, co od zamierzch³ych czasów uwa¿ano za niepomyœlny znak.Wyruszy³ przy tym w dniu, w którym kap³ani Matki Bogów zaczynaj¹ swe zawodzenia i ¿ale22, ponadto przy szczególnie nieprzychylnych zapowiedziach.Oto ofiara krwawa na czeœæ ojca Disa 23 wypad³a pomyœlnie, chocia¿ w tym œwiêtym obrzêdzie lepiej jest, aby badanie wnêtrznoœci wypad³o niepomyœlnie.Gdy tylko opuœci³ Rzym, zatrzyma³ go wylew Tybru, przy dwudziestym kamieniu milowym znalaz³ drogê zamkniêt¹ przez szcz¹tki budowli.9.Z podobn¹ nierozwag¹ postanowi³ jak najprêdzej doprowadziæ do starcia, chocia¿ ponad wszelk¹ w¹tpliwoœæ trzeba by³o wojnê przeci¹gaæ, gdy¿ wroga gnêbi³ g³ód i ciasnota terenu.Czy pobudk¹ jego postanowienia by³a ta okolicznoœæ, ¿e nie móg³ d³u¿ej znosiæ -trwaj¹cej niepewnoœci i spodziewa³ siê, ¿e ma najwiêcej szans pomyœlnego ukoñczenia walki przed przybyciem Witeliusza, czy nie móg³ oprzeæ siê zapalczy-woœci ¿o³nierzy domagaj¹cych siê bitwy.Sam nie wzi¹³ udzia³u w ¿adnej bitwie i trzyma³ siê na ty³ach w miasteczku Brixellum24.W trzech pierwszych bitwach, zreszt¹ ma³o wa¿nych, odniós³ zwyciêstwo: u stóp19 Szczegó³owiej opowiada o tym zdarzeniu Tacyt (Hist.I 20 i nn.).Ca³a ta akcja odbywa³a siê w pierwszej fazie w Ostii, w drugiej w Rzymie, na Palatynie.20 Zranili trybuna Juliusza Marcjalisa i prefekta legionu, Witeliusza Saturnina.21 Œwiête tarcze wynoszone z regii (na Forum Romanum) w dniu l marca na œwiêty taniec Saliów, zawieszano z powrotem po 30 dniach.W tym czasie zaprzestawano te¿ wypraw wojennych.Oton wyruszy³ 24 marca.22 Po reorganizacji kultu Kybeli za Klaudiusza rozszerza³ siê ten kult równie¿ wœród obywateli rzymskich.W dniach 22-27 marca obchodzono uroczyste jej œwiêta.podc/a0 których zawodzono nad œmierci¹ Attisa, jej m³odego kochanka, i witano jego zmartwychwstanie.23 Di s - Pluto, bóstwo podziemia.24Brixellum (dziœ Brescello) nad Padem, na drodze z Parmy do Mantui.w Galii Przedalpejskiej, dziœ w Lombardii.286 otonAlp, w okolicach Placencji oraz przy œwi¹tyni Kastora 25, co jest nazw¹ miejscowoœci.W ostatniej, i to najwiêkszej, pod Bedriakum26, zosta³ pokonany podstêpem.Oto gdy powsta³a mo¿liwoœæ rokowañ pokojowych, pozwoli³ Oton ¿o³nierzom wyjœæ z obozu, jak gdyby ju¿ by³ rozejm.Nagle, w czasie samego powitania, zmuszono go do walki.Natychmiast postanowi³ odebraæ sobie ¿ycie, raczej z poczucia moralnego - jak przypuszcza wielu, i to s³usznie - aby nie trzymaæ siê uparcie w³adzy kosztem tak wielkiego niebezpieczeñstwa pañstwa i obywateli ni¿ z powodu jakiejœ rozpaczy albo niewiary w swe si³y wojenne.Bo przecie¿ pozosta³y nietkniête te oddzia³y, które przy sobie zatrzyma³ w odwodzie na wypadek szczêœliwego obrotu sprawy, oraz nadci¹ga³y jeszcze inne z Dalmacji, Panonii i Mezji.A nawet te, które zosta³y pokonane, trzyma³y siê na tyle, ¿e gotowe by³y naraziæ siê na najwiêksze niebezpieczeñstwa dobrowolnie i zupe³nie same, aby tylko pomœciæ doznan¹ nies³awê.10.W tej wojnie bra³ udzia³ mój ojciec, Swetoniusz Letus.trybun trzynastego legionu, o w¹skim szlaku ozdobnym 27.Potem czêsto opowiada³, ¿e Oton jeszcze przed objêciem w³adzy cesarskiej tak dalece nienawidzi³ wojen domowych, i¿ podczas biesiady na czyj¹œ wzmiankê o zgonie Brutusa i Kasjusza a¿ siê wzdrygn¹³ [ Pobierz całość w formacie PDF ]