Pokrewne
- Strona Główna
- Winston S. Churchill Druga Wojna Swiatowa[Tom 3][Księga 2][1995]
- Jarosław Bzoma Krajobrazy Mojej Duszy cz.V KSIĘGA O PODRÓŻY NOCNEJ
- Pierce Tamora Krag Magii [Tam Ksiega Daji
- Tsunetomo Yamamoto Hagakure (Sekretna księga samurajów)
- Borges Jorge Luis Opowiadania ze zbioru Ksiega pi
- ksiega est pełna wersja Luke Rhinehart
- Niziurski Edmund Ksiega urwisow.WHITE
- Mochnacki M. Powstanie Narodu Polskiego (ksiega I) (2)
- Pratchett Terry Nomow Ksiega Wyjscia
- Grisham John Malowany Dom (SCAN dal 1066)
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- frania1320.xlx.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.* Chataj, Czin dwie nazwy dotyczące Chin.Może chodzi o różne części tegokraju A.P.ROZDZIAA LVDzieje krainy Agwank, spisane przez wardapeta Howannesa Tycarecego1Dopiero obecnie, kiedy minęło dwanaście lat mojego, niegod-nego Howannesa, żywota, uświadomiłem sobie, kim jestem, alebiada mi, albowiem nie przestrzegałem przykazań Bożych.Wroku 1021 wedle naszej ormiańskiej rachuby lat (1572) królemAtyrpatakanu2 był pewien szach-obcoplemieniec spośród ky-zyłbaszów (tzn.czerwonogłowych), który przezwał się imie-niem Tahmasp, a był on wielce łagodny i bezinteresowny, dotego stopnia, jak powiadali starcy, że w ciągu piętnastu lat nieściągał podatków w swoim kraju, a także zniósł w podległymsobie kraju bądz od kupców i cło, które zazwyczaj pobierano nakorzyść skarbu.A jeszcze zamieszkałe w mieście nierządnice,które jawnie uwodziły wielu ludzi i płaciły podatek od skarbu,a także nałóg okropny i właściwy Persom, czyli grzech sodom-ski, a wszystko to unicestwił stanowczym rozkazem, i gdzie-kolwiek by się grzech ów objawił, nakazywał stracenie wino-wajców z bolesnymi torturami.W roku 1024 wedle naszej ra-chuby lat (1575) wymieniony szach umarł po 51 latach pano-wania.3Jeden z synów jego, imieniem Izmael, który uprzednio za-4mknięty był przez ojca w twierdzy za jakieś wykroczenie , ob-jął teraz po nim panowanie.I sięgnąwszy po broń, pozabijałswoich rodzonych braci w liczbie siedmiu i zaczął zabijaćnachararów wojska swego, tych jawnie, a innych z ukrycia,i omal że nie wytępił całego narodu perskiego; i wrogowie Boży,Persowie, pojęli, że przyszła na nich zagłada.Tedy jakiś dostoj-nik tebryski, imieniem Amir chan, i pewien Mahmed, włodarzgawaru ararackiego, przezwiskiem Tochmach, i inni, którychimion dokładnie nie znam, zmówiwszy się ze sługami Izmaela,potajemnie zamordowali go.A wojsko Izmaela nie wiedziało ojego śmierci.I wobec tego, że nie zasiadał w dywanie na są-dzie, to ogłoszono, jakoby Izmael wyjechał do dziedzin innegowładcy, by się czegoś dowiedzieć, i że wróci w tym samymroku.Tak też wszyscy myśleli, a o śmierci jego dowiedzieli sięi upewnili co do niej po jakimś czasie.I znowu wszyscy zmówili się, i pojechali do Chorasanu, i przy-wiezli pewnego szejcha imieniem Chudabende, brata Izmaela,i syna tegoż szacha Tahmaspa, mianowanego przez ojca wło-darzem prowincji Chorasan.Osadzili go na tronie na miejsceIzmaela, ale był tchórzliwy i niezdatny do panowania, a nadtomiał słaby wzrok.I na drugi rok jego panowania król Bizancjum, którego na-zywają też chondkarem, imieniem Murad, z plemienia osmań-skiego, rozkazał wojskom swoim napaść na krainę czerwono-5głowych; i pewien dowódca wojsk imieniem Lala wyruszyłz wielką mocą żołnierzy, dosięgnął prowincji ararackiej i znie-wolił Ormian i muzułmanów w liczbie 60 tysięcy, i popędziłich naprzód, do kraju Romejczyków.I następnego roku znowuwyruszył, napadł na Gruzję i doszedł do miasto Pajtakaranu,czyli Tyflisu,* zbudował twierdzę, umocnił ją i zostawił tammnóstwo żołnierzy.A kiedy Izmael zasiadł na tronie, to darował jednemu z ba-gratydzkich królów grudzińskich, imieniem Simon (który nie-gdyś za niepokorę swoją został ujęty przez wyżej wymienionegokróla Tahmaspa, i odstąpiwszy od wiary swojej, żył przy nim,pod jego władzą), dziedziczne jego posiadłości i kraje, żeby tenpojechał i rządził swoim narodem, trwając nadal przy wierzeMahometowej6; ale kiedy ten pojechał do siebie do Tyflisu, lu-dzie z wysokich rodów i duchowieństwo, a osobliwie żona i ro-dzina, stale wymawiali mu, nazywali odstępcą i niewdzięczni-kiem i nie chcieli go znać.I zmartwiony tym, żałował, że prze-szedł na islam, i znowu uznał godnym hołdu krzyż Chrystusowyi mękę Chrystusa Boga wszystkiego, co istnieje.I wieśćo tym doszła do Persów, a ponieważ Izmael już nie żył, a inninic mu nie mogli uczynić, to pozwolili mu być chrześcijaninem,* W rzeczywistości dwa różne miasta A.P.byleby tylko był wierny Persom i bliski dworowi szacha [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl agnieszka90.opx.pl
.* Chataj, Czin dwie nazwy dotyczące Chin.Może chodzi o różne części tegokraju A.P.ROZDZIAA LVDzieje krainy Agwank, spisane przez wardapeta Howannesa Tycarecego1Dopiero obecnie, kiedy minęło dwanaście lat mojego, niegod-nego Howannesa, żywota, uświadomiłem sobie, kim jestem, alebiada mi, albowiem nie przestrzegałem przykazań Bożych.Wroku 1021 wedle naszej ormiańskiej rachuby lat (1572) królemAtyrpatakanu2 był pewien szach-obcoplemieniec spośród ky-zyłbaszów (tzn.czerwonogłowych), który przezwał się imie-niem Tahmasp, a był on wielce łagodny i bezinteresowny, dotego stopnia, jak powiadali starcy, że w ciągu piętnastu lat nieściągał podatków w swoim kraju, a także zniósł w podległymsobie kraju bądz od kupców i cło, które zazwyczaj pobierano nakorzyść skarbu.A jeszcze zamieszkałe w mieście nierządnice,które jawnie uwodziły wielu ludzi i płaciły podatek od skarbu,a także nałóg okropny i właściwy Persom, czyli grzech sodom-ski, a wszystko to unicestwił stanowczym rozkazem, i gdzie-kolwiek by się grzech ów objawił, nakazywał stracenie wino-wajców z bolesnymi torturami.W roku 1024 wedle naszej ra-chuby lat (1575) wymieniony szach umarł po 51 latach pano-wania.3Jeden z synów jego, imieniem Izmael, który uprzednio za-4mknięty był przez ojca w twierdzy za jakieś wykroczenie , ob-jął teraz po nim panowanie.I sięgnąwszy po broń, pozabijałswoich rodzonych braci w liczbie siedmiu i zaczął zabijaćnachararów wojska swego, tych jawnie, a innych z ukrycia,i omal że nie wytępił całego narodu perskiego; i wrogowie Boży,Persowie, pojęli, że przyszła na nich zagłada.Tedy jakiś dostoj-nik tebryski, imieniem Amir chan, i pewien Mahmed, włodarzgawaru ararackiego, przezwiskiem Tochmach, i inni, którychimion dokładnie nie znam, zmówiwszy się ze sługami Izmaela,potajemnie zamordowali go.A wojsko Izmaela nie wiedziało ojego śmierci.I wobec tego, że nie zasiadał w dywanie na są-dzie, to ogłoszono, jakoby Izmael wyjechał do dziedzin innegowładcy, by się czegoś dowiedzieć, i że wróci w tym samymroku.Tak też wszyscy myśleli, a o śmierci jego dowiedzieli sięi upewnili co do niej po jakimś czasie.I znowu wszyscy zmówili się, i pojechali do Chorasanu, i przy-wiezli pewnego szejcha imieniem Chudabende, brata Izmaela,i syna tegoż szacha Tahmaspa, mianowanego przez ojca wło-darzem prowincji Chorasan.Osadzili go na tronie na miejsceIzmaela, ale był tchórzliwy i niezdatny do panowania, a nadtomiał słaby wzrok.I na drugi rok jego panowania król Bizancjum, którego na-zywają też chondkarem, imieniem Murad, z plemienia osmań-skiego, rozkazał wojskom swoim napaść na krainę czerwono-5głowych; i pewien dowódca wojsk imieniem Lala wyruszyłz wielką mocą żołnierzy, dosięgnął prowincji ararackiej i znie-wolił Ormian i muzułmanów w liczbie 60 tysięcy, i popędziłich naprzód, do kraju Romejczyków.I następnego roku znowuwyruszył, napadł na Gruzję i doszedł do miasto Pajtakaranu,czyli Tyflisu,* zbudował twierdzę, umocnił ją i zostawił tammnóstwo żołnierzy.A kiedy Izmael zasiadł na tronie, to darował jednemu z ba-gratydzkich królów grudzińskich, imieniem Simon (który nie-gdyś za niepokorę swoją został ujęty przez wyżej wymienionegokróla Tahmaspa, i odstąpiwszy od wiary swojej, żył przy nim,pod jego władzą), dziedziczne jego posiadłości i kraje, żeby tenpojechał i rządził swoim narodem, trwając nadal przy wierzeMahometowej6; ale kiedy ten pojechał do siebie do Tyflisu, lu-dzie z wysokich rodów i duchowieństwo, a osobliwie żona i ro-dzina, stale wymawiali mu, nazywali odstępcą i niewdzięczni-kiem i nie chcieli go znać.I zmartwiony tym, żałował, że prze-szedł na islam, i znowu uznał godnym hołdu krzyż Chrystusowyi mękę Chrystusa Boga wszystkiego, co istnieje.I wieśćo tym doszła do Persów, a ponieważ Izmael już nie żył, a inninic mu nie mogli uczynić, to pozwolili mu być chrześcijaninem,* W rzeczywistości dwa różne miasta A.P.byleby tylko był wierny Persom i bliski dworowi szacha [ Pobierz całość w formacie PDF ]