[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rosja.Po bezpotomnej śmierci w 1598 r.cara Fiodora I, Sobór Ziemski w Moskwie wybrał carem księcia Borysa Godunowa (1598-1605).Dbał on o rozwój gospodarczy i kulturalny kraju.Postępowała kolonizacja terytoriów północnej Azji na wschód od Uralu, gdzie koloniści rosyjscy założyli szereg miast, m.in.Tomsk nad rzeką Irtysz.Jednak w latach 1601-1603 wielka susza w Rosji spowodowała głód w wielu rejonach kraju, niepokoje i wędrówki zbiegłych i bezdomnych chłopów, którzy porzucili swe miejsca zamieszkania.Niepokoje wzmagały też pogłoski o tym, że Dymitr, syn Iwana Groźnego, żyje i należy mu się dziedzictwo.Pierwszy Dymitr Samozwaniec ujawnił się w 1603 r.Był to prawdopodobnie mnich, zbiegły z klasztoru Czudnowskiego na Litwę, wychowany na dworze księcia Adama Wiśniowieckiego na Polesiu.Stamtąd wraz ze zbrojnym oddziałem, złożonym głównie z Polaków, ruszył na Moskwę.Po kilku potyczkach z wojskami cara opanował stolicę Rosji w czerwcu 1606 r., co ułatwione zostało przez śmierć Borysa Godunowa dwa miesiące wcześniej.Śmierć Godunowa otwarła okres tzw."Wielkiej smuty", to jest anarchii i zamieszek, trwających do 1913 r.Po Borysie Godunowie carem został jego syn Fiodor II (1606), który rządził, przy pomocy swej matki, tylko dwa miesiące.Został zamordowany, wraz z całą rodzina Godunowych w trakcie zamieszek, jakie wybuchły po zajęciu Moskwy przez oddziały Dymitra Samozwańca I, którego okrzyknięto wtedy carem Rosji.Dymitr Samozwaniec I (1605-1606), zadeklarował pokojowe panowanie, zniósł karę śmierci i amnestionował swych przeciwników.Chciał zorganizować wyprawę wojenną przeciwko Tatarom krymskim i szukał sujuszników do niej.Lecz odmówił poselstwu polskiemu Zygmunta III Wazy przekazanie Smoleńska i Siewierszczyzny w zamian za pomoc w zamierzonej wojnie.Ożenił się z Polką Maryną Mnichówną, która przybyła z dużym orszakiem i ojcem do Moskwy, po czym uznana została za carową.Wówczas bojarzy wzniecili powstanie antypolskie, podczas którego Dymitr Samozwaniec I i 2 tys.jego popleczników, głównie Polaków, zostało zabitych, a książę Mniszech z córką internowani poza Moskwę.Kolejnym carem obwołany został wówczas przywódca spisku, bojar Wasyl Szujski (1606-10).Nie spowodowało to żadnej poprawy sytuacji w Rosji, w której utrzymywał się od lat silny kryzys gospodarczy i anarchia.Stały się one powodem wybuchu wielkiego antyfeudalnego powstania chłopskiego, pod przywództwem Iwana Bołotnikowa.Po jego stłumieniu pojawił się kolejny pretendent do tronu Dymitr Samozwaniec II, którego zwolennicy zbrojnie wystąpili przeciwko carowi.Szujski, nie mając dość własnych wojsk dla ich odparcia, zawarł pakt ze Szwecją, otrzymując ich pomoc wojskową, w zamian za zrzeczenie się swych praw do Inflant.Stało się to pretekstem do wznowienia przez Polskę wojny z Rosją (1609-18) i w 1610 r.polskie oddziały hetmana Stanisława Żółkiewskiego zajęły Moskwę, a car wywieziony został i uwięziony w Polsce, gdzie wkrótce zmarł.Polacy zostali jednakże wyparci z miasta w sierpniu 1612 r.w wyniku powstania jego mieszkańców, kierowanego przez księcia Dymitra Pożarskiego.Wówczas Sobór Ziemski, zwołany przez mieszczan i szlachtę rosyjską, obrał na cara księcia Michała Romanowa.Dał on początek nowej dynastii, panującej w Rosji do 1762 r., a licząc z liniami bocznymi, aż do 1917 r.Car Michał III (1613-1645), przede wszystkim musiał rozprawić się z szajkami i bandami, grasującymi po 8-letnim okresie smuty, po całej Rosji.Należały do nich również oddziały polskich lisowczyków Aleksandra Lisowskiego, służących wpierw drugiemu Dymitrowi Samozwańcowi, a potem trudniących się rozbojem.W 1617 r.Michał III zakończył wojnę ze Szwecją, a następnie, po nieudanej wyprawie wojsk polskich na Moskwę, także z Rzeczypospolitą.Mianowicie w 1619 r.zawarty został w Dywilino (Deulin) rozejm rosyjsko-polski na 14 lat, pozostawiający w rękach polskich Smoleńsk i ziemie czernichowskie oraz siewierskie.Pokój zewnętrzny był Michałowi III niezbędny dla odbudowy gospodarczej kraju, spustoszonego w okresie smuty, i dla umocnienia centralnej władzy carskiej.Rozwój gospodarczy Rosji faktycznie powoli następował, zaś szczególnie intensywnie rozwijała się kolonizacja północnej Azji przez Rosjan.Za panowania Michała III doszli oni do rzeki Amur i morza Ochockiego na wschodnim krańcu kontynentu azjatyckiego, zakładając po drodze warowne osady i miasta: Krasnojarsk, Irkuck, Jakuck, Jenisejsk, Ochock, Wierchojańsk i inne.W latach 1632-34, przed upływem okresu rozejmu z Polską, wykorzystując okres bezkrólewia po śmierci Zygmunta III Wazy, Rosjanie oblegli Smoleńsk, pragnąc odebrać ziemie smoleńskie, lecz uniemożliwiła im to odsiecz nowego króla polskiego Władysława IV.Ta kolejna wojna polsko-rosyjska zakończona została "pokojem wieczystym" w Polanowie, zgodnie z którym Polska zatrzymała terytoria uzyskane w rozejmie dywilińskim, ale równocześnie król Polski zrzekł się wszelkich roszczeń do tronu moskiewskiego.Po śmierci Michała III Romanowa, carem został jego syn Aleksy (1645-1676).Objął on rządy w wieku 16 lat, był bardzo pobożny, dbał o splendor swego dworu, lecz nie radził sobie w sprawach gospodarczych.Przyznawał ulgi handlowe szybko bogacącym się kupcom i bojarom, oraz przywileje dla duchowieństwa.Zaś z drugiej strony nowy kodeks sądowy wprowadził ostre kary za najmniejsze przestępstwa, a chłopi w pełni podporządkowani zostali i uzależnieni od feudalnych właścicieli ziemskich.Natomiast dla ludności miejskiej bardzo uciążliwe było podwyższenie podatku od soli.W rezultacie doszło do szerokich wystąpień chłopstwa i miast przeciwko bojarom i władzom państwowym.Największe konsekwencje miał tzw."bunt solny" w miastach i car musiał wycofać się z części swych decyzji.W 1654 r.Rosja zawarła w Perejasławiu unię z Ukrainą, kierowaną przez atamana Bohdana Chmielnickiego.Było to równoznaczne z rozpoczęciem nowej wojny rosyjsko-polskiej.Wojska rosyjskie zajęły wtedy Smoleńsk, całą Białoruś i część Litwy z Wilnem [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • agnieszka90.opx.pl