Pokrewne
- Strona Główna
- Charles M. Robinson III The Diaries of John Gregory Bourke. Volume 4, July 3, 1880 May 22,1881 (2009)
- Moorcock Michael Zeglarz Morz Przeznaczenia Sagi o Elryku Tom III
- Jakub Ćwiek Kłamca, Ochłap Sztandaru Tom III
- Moorcock Michael Rune Stuff tom III
- Jan III Sobieski Listy do Królowej Marysienki
- Lumley Brian Nekroskop III (SCAN dal 982)
- Jakes John Złota Kalifornia tom III
- Kass Fleisher The Bear River Massacre and the Making of History (2004)
- Norton Andre Lot ku planecie Yiktor
- Campbell Joseph The Masks Of God Primitive Mythology
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- freerunner.xlx.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.e.155 Mariusz dopuœci³ siê proskrypcyj w r.87 przed n.e.po powrocie z Afryki.156 przek³ad polski epigramu pióra Stanis³awa Pliszczyñskiego.157 Treœæ cytatu z tragedii Akcjusza (Ribbeck, Trag.Rom.fragm., Accius, s.203): Oderint dum metuant, „niech nienawidz¹, byle siê bali", zmieni³ Tyberiusz na: oderint dum probent, „niech nienawidz¹, byleby uznawali".158 Sejan zgin¹³ w r.31 n.e., Neron umar³ ju¿ w r.29 n.e., a Druzus dopiero w r.33 n.e.165„Jeszcze siê z tob¹ nie pogodzi³em".Pewien by³y konsul zamieœci³ w swych rocznikach nastêpuj¹cy fakt: oto podczas wielkiej uczty, w której i on sam bra³ udzia³, karze³ obecny przy stole159 Aulus Gellius (N.A.IV 9, 5) podaje, ¿e opatrywano terminem religiosi pewne dni, splamione z³¹ wró¿b¹, podczas których nie wolno by³o sk³adaæ ofiar i niczego przedsiêwzi¹æ.Jednoczeœnie dodaje, ¿e nie nale¿y ich mieszaæ z dniami tzw.nefasti (zabronionymi, tj.takimi, w których nie wolno sprawowaæ s¹dów ani urz¹dzaæ zgromadzeñ ludowych).160 Agamemnon, król Achajów, w³adca Myken na Peloponezie, brat Menelaosa, króla Sparty.Poeta Mamercus Scaurus w swej tragedii (Tac.Ann.VI 29) mia³ jakoby robiæ aluzje do Tyberiusza.By³a to tragedia pt.Atreus, przedstawiaj¹ca spór zbrodniczych braci: Atreusa i Thyestesa, co mog³o przypominaæ stosunki rodzinne Tyberiusza.161 Aulus Cremutius Cordus (Tac.Ann.IV 34), autor Annales, w których prawdopodobnie przedstawi³ dzieje wojen domowych a¿ do Augusta.Tacyt(/.c.) podaje piêkn¹ jego mowê obroñcz¹, po wyg³oszeniu której opuœci³ senat i zamorzy³ siê g³odem.Senat uchwali³, ¿eby jego dzie³o zosta³o spalone przez edylów.Ale zachowa³o siê i zosta³o wydane (Swet.Kal.16).Schody Gemoñskie (scalae Gemoniae), wiod¹ce z wiêzienia (carcer nad Forum Romanum) na ni¿ej po³o¿on¹ ulicê.Tacyt podaje jeden tylko taki wypadek, mianowicie z córk¹ Sejana (Tac.Ann.V 9).166 TYBERIUSZw gromadzie b³aznów nagle g³oœno zapyta³, dlaczego Pakomusz, oskar¿ony o obrazê majestatu, ¿yje tak d³ugo Tybenusz wprawdzie natychmiast zgani³ go za swawolê jêzyka, lecz po kilku dniach napisa³ do senatu, zêby jak najprêdzej wyznaczy³ karê Pakomuszowi16462 Okrucieñstwo jego przybra³o jeszcze na sile, gdy rozj¹trzy³o go doniesienie o okolicznoœciach œmierci Druzusa Pocz¹tkowo myœla³, ze Druzus umar³ z powodu choroby wywo³anej ¿yciem nieumiarkowanym Wreszcie dowiedzia³ siê, ze zosta³ on otruty na skutek zdrady ¿ony Liwilli 165 i Sejana Nikomu ju¿ odt¹d nie oszczêdzi³ ani m¹k, ani tortur Rozpatrywanie tych spraw poch³ania³o mu ca³e dnie i tak by³ przejêty, ze na wiadomoœæ o przybyciu doñ pewnego goœcia z Rodosu, którego zreszt¹ sam wezwa³ serdecznym listem do Rzymu, kaza³ go bezzw³ocznie wzi¹æ na tortury, jak gdyby przyby³ jakiœ œwiadek niezbêdny do œledztwa Gdy pozna³ sw¹ pomy³kê, zg³adziæ go kaza³ nawet wtedy, w obawie, aby ne rozg³osi³ swej krzywdy Dziœ jeszcze pokazuj¹ miejsce jego katowni na Kapn, sk¹d skazañców po d³ugich i wymyœlnych mêczarniach kaza³ w swej obecnoœci zrzucaæ do morza Tam oczekiwa³a ich gromada marynarzy i dr¹gami albo wios³ami mia¿d¿y³a trupy, aby w nich ani tchnienia ¿ycia nie zosta³o Wœród ró¿nych rodzajów mêczarni wymyœli³ ten jeszcze oto podstêpnie pojono skazañców zbyt obficie winem, a potem nagle zawi¹zywano cz³onki mêskie, aby drêczyæ bólem pêcherza, wzdêtego od nadmiaru moczu, oraz obrzmieniem narz¹du od wiêzów S³owem, jeœliby œmieræ go nie uprzedzi³a, a Trazyllus naumyœlnie, jak powiadaj¹, nie sk³oni³ do od³o¿enia na przysz³oœæ pewnych kar, obiecuj¹c mu d³u¿sze ¿ycie, przypuszcza siê, ze o wiele wiêcej jeszcze zg³adzi³by ludzi Nie oszczêdzi³by nawet reszty wnuków, poniewa¿ mia³ ju¿ w podejrzeniu Gajusa 166, a Tybenuszem 167 gardzi³, uwa¿aj¹c go za owoc cudzo³óstwa To jest wielce prawdopodobne, bo przecie¿ czêsto nazywa³ szczêœliwym Pnama z tego powodu, ze prze¿y³ wszystkich swych najbli¿szych63 Wiele oznak wskazuje na to, w jak wielkiej mimo takiego postêpowania ¿y³ obawie, nawet na zniewagi nara¿ony, nie tylko znienawidzony i wzgardzony Zabroni³ radzenia siê wró¿bitów potajemnie i bez œwiadków Powzi¹³ zamiar usuniêcia w ogóle z pobli¿a Rzymu wyroczni, lecz poniecha³ tego, przera¿ony tajemn¹ si³¹ wyroczni prenestyñskiej Oto przewióz³ prorocze ksiêgi do Rzymu w starannym zamkniêciu Nie znalaz³ ich po otwarciu w skrzyni, a¿ dopiero gdy z powrotem odes³a³ -skrzynie do œwi¹tyni Dwu by³ych konsulów, choæ im wyznaczy³ prowincje, me164 Marcus Paconius legat Gajusa Jumusza prokonsula Az]i165 Livi11 a (L i w i a) siostra Germanika córka Druzusa brata Tyberiusza najpierw ¿ona Gajusa Cezara wnuka Augustowego po jego œmierci od r 4 n e ¿ona Druzusa syna Tyberiusza swego stryjecznego brata uwiedziona przez Sejana przyczyni³a siê do otrucia swego mê¿a (Tac Ann IV 10) w r 23 n e166 Caius Caesar Caligula syn Agryppiny i Germanika167 Mowa tu o Tyberiuszu GemellusieROZDZIA£ 62-66 167oœmieli³ siê oddaliæ od siebie i zatrzymywa³ tak d³ugo, a¿ wreszcie po kilku latach wyznaczy³ nastêpców, mimo obecnoœci poprzednich na-, miestników.W tym czasie, jako ¿e zachowywali urzêdowe tytu³y, zleca³ im bezustannie rozliczne zadania, które musieli spe³niaæ gorliwie przez swych legatów i pomocników.64.Synowej i wnuków po wyroku skazuj¹cym nigdy inaczej nie pozwoli³ przewoziæ z miejsca na miejsce, jak zakutych w kajdany i w obszytej lektyce, pod stra¿¹ oddzia³u ¿o³nierzy, którzy nie pozwalali nigdzie przechodniom i podró¿nym ogl¹daæ siê i zatrzymywaæ.65.Gdy Sejan zaczai knuæ zamach stanu, Tyberiusz, choæ ju¿ widzia³, ¿e dzieñ urodzin Sejana obchodzony jest uroczyœcie przez pañstwo i ¿e jego z³ote wizerunki otaczane s¹ czci¹ tu i tam, jednak wreszcie dopiero podstêpem raczej i fortelem ni¿ powag¹ w³adzy cesarskiej zdecydowa³ siê go obaliæ.Oto najpierw, aby oddaliæ go od siebie pod jakimœ zaszczytnym pozorem, zaprosi³ na towarzysza swego pi¹tego konsulatu, który tylko z tego wzglêdu obj¹³ po d³ugiej przerwie, i to nieobecny.Nastêpnie obiecywa³ mu podstêpnie zwi¹zek krwilæ8 i w³adzê trybuna, a¿ wreszcie zupe³nie zaskoczonego oskar¿y³ w piœmie, zreszt¹ haniebnym i po¿a³owania godnym [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl agnieszka90.opx.pl
.e.155 Mariusz dopuœci³ siê proskrypcyj w r.87 przed n.e.po powrocie z Afryki.156 przek³ad polski epigramu pióra Stanis³awa Pliszczyñskiego.157 Treœæ cytatu z tragedii Akcjusza (Ribbeck, Trag.Rom.fragm., Accius, s.203): Oderint dum metuant, „niech nienawidz¹, byle siê bali", zmieni³ Tyberiusz na: oderint dum probent, „niech nienawidz¹, byleby uznawali".158 Sejan zgin¹³ w r.31 n.e., Neron umar³ ju¿ w r.29 n.e., a Druzus dopiero w r.33 n.e.165„Jeszcze siê z tob¹ nie pogodzi³em".Pewien by³y konsul zamieœci³ w swych rocznikach nastêpuj¹cy fakt: oto podczas wielkiej uczty, w której i on sam bra³ udzia³, karze³ obecny przy stole159 Aulus Gellius (N.A.IV 9, 5) podaje, ¿e opatrywano terminem religiosi pewne dni, splamione z³¹ wró¿b¹, podczas których nie wolno by³o sk³adaæ ofiar i niczego przedsiêwzi¹æ.Jednoczeœnie dodaje, ¿e nie nale¿y ich mieszaæ z dniami tzw.nefasti (zabronionymi, tj.takimi, w których nie wolno sprawowaæ s¹dów ani urz¹dzaæ zgromadzeñ ludowych).160 Agamemnon, król Achajów, w³adca Myken na Peloponezie, brat Menelaosa, króla Sparty.Poeta Mamercus Scaurus w swej tragedii (Tac.Ann.VI 29) mia³ jakoby robiæ aluzje do Tyberiusza.By³a to tragedia pt.Atreus, przedstawiaj¹ca spór zbrodniczych braci: Atreusa i Thyestesa, co mog³o przypominaæ stosunki rodzinne Tyberiusza.161 Aulus Cremutius Cordus (Tac.Ann.IV 34), autor Annales, w których prawdopodobnie przedstawi³ dzieje wojen domowych a¿ do Augusta.Tacyt(/.c.) podaje piêkn¹ jego mowê obroñcz¹, po wyg³oszeniu której opuœci³ senat i zamorzy³ siê g³odem.Senat uchwali³, ¿eby jego dzie³o zosta³o spalone przez edylów.Ale zachowa³o siê i zosta³o wydane (Swet.Kal.16).Schody Gemoñskie (scalae Gemoniae), wiod¹ce z wiêzienia (carcer nad Forum Romanum) na ni¿ej po³o¿on¹ ulicê.Tacyt podaje jeden tylko taki wypadek, mianowicie z córk¹ Sejana (Tac.Ann.V 9).166 TYBERIUSZw gromadzie b³aznów nagle g³oœno zapyta³, dlaczego Pakomusz, oskar¿ony o obrazê majestatu, ¿yje tak d³ugo Tybenusz wprawdzie natychmiast zgani³ go za swawolê jêzyka, lecz po kilku dniach napisa³ do senatu, zêby jak najprêdzej wyznaczy³ karê Pakomuszowi16462 Okrucieñstwo jego przybra³o jeszcze na sile, gdy rozj¹trzy³o go doniesienie o okolicznoœciach œmierci Druzusa Pocz¹tkowo myœla³, ze Druzus umar³ z powodu choroby wywo³anej ¿yciem nieumiarkowanym Wreszcie dowiedzia³ siê, ze zosta³ on otruty na skutek zdrady ¿ony Liwilli 165 i Sejana Nikomu ju¿ odt¹d nie oszczêdzi³ ani m¹k, ani tortur Rozpatrywanie tych spraw poch³ania³o mu ca³e dnie i tak by³ przejêty, ze na wiadomoœæ o przybyciu doñ pewnego goœcia z Rodosu, którego zreszt¹ sam wezwa³ serdecznym listem do Rzymu, kaza³ go bezzw³ocznie wzi¹æ na tortury, jak gdyby przyby³ jakiœ œwiadek niezbêdny do œledztwa Gdy pozna³ sw¹ pomy³kê, zg³adziæ go kaza³ nawet wtedy, w obawie, aby ne rozg³osi³ swej krzywdy Dziœ jeszcze pokazuj¹ miejsce jego katowni na Kapn, sk¹d skazañców po d³ugich i wymyœlnych mêczarniach kaza³ w swej obecnoœci zrzucaæ do morza Tam oczekiwa³a ich gromada marynarzy i dr¹gami albo wios³ami mia¿d¿y³a trupy, aby w nich ani tchnienia ¿ycia nie zosta³o Wœród ró¿nych rodzajów mêczarni wymyœli³ ten jeszcze oto podstêpnie pojono skazañców zbyt obficie winem, a potem nagle zawi¹zywano cz³onki mêskie, aby drêczyæ bólem pêcherza, wzdêtego od nadmiaru moczu, oraz obrzmieniem narz¹du od wiêzów S³owem, jeœliby œmieræ go nie uprzedzi³a, a Trazyllus naumyœlnie, jak powiadaj¹, nie sk³oni³ do od³o¿enia na przysz³oœæ pewnych kar, obiecuj¹c mu d³u¿sze ¿ycie, przypuszcza siê, ze o wiele wiêcej jeszcze zg³adzi³by ludzi Nie oszczêdzi³by nawet reszty wnuków, poniewa¿ mia³ ju¿ w podejrzeniu Gajusa 166, a Tybenuszem 167 gardzi³, uwa¿aj¹c go za owoc cudzo³óstwa To jest wielce prawdopodobne, bo przecie¿ czêsto nazywa³ szczêœliwym Pnama z tego powodu, ze prze¿y³ wszystkich swych najbli¿szych63 Wiele oznak wskazuje na to, w jak wielkiej mimo takiego postêpowania ¿y³ obawie, nawet na zniewagi nara¿ony, nie tylko znienawidzony i wzgardzony Zabroni³ radzenia siê wró¿bitów potajemnie i bez œwiadków Powzi¹³ zamiar usuniêcia w ogóle z pobli¿a Rzymu wyroczni, lecz poniecha³ tego, przera¿ony tajemn¹ si³¹ wyroczni prenestyñskiej Oto przewióz³ prorocze ksiêgi do Rzymu w starannym zamkniêciu Nie znalaz³ ich po otwarciu w skrzyni, a¿ dopiero gdy z powrotem odes³a³ -skrzynie do œwi¹tyni Dwu by³ych konsulów, choæ im wyznaczy³ prowincje, me164 Marcus Paconius legat Gajusa Jumusza prokonsula Az]i165 Livi11 a (L i w i a) siostra Germanika córka Druzusa brata Tyberiusza najpierw ¿ona Gajusa Cezara wnuka Augustowego po jego œmierci od r 4 n e ¿ona Druzusa syna Tyberiusza swego stryjecznego brata uwiedziona przez Sejana przyczyni³a siê do otrucia swego mê¿a (Tac Ann IV 10) w r 23 n e166 Caius Caesar Caligula syn Agryppiny i Germanika167 Mowa tu o Tyberiuszu GemellusieROZDZIA£ 62-66 167oœmieli³ siê oddaliæ od siebie i zatrzymywa³ tak d³ugo, a¿ wreszcie po kilku latach wyznaczy³ nastêpców, mimo obecnoœci poprzednich na-, miestników.W tym czasie, jako ¿e zachowywali urzêdowe tytu³y, zleca³ im bezustannie rozliczne zadania, które musieli spe³niaæ gorliwie przez swych legatów i pomocników.64.Synowej i wnuków po wyroku skazuj¹cym nigdy inaczej nie pozwoli³ przewoziæ z miejsca na miejsce, jak zakutych w kajdany i w obszytej lektyce, pod stra¿¹ oddzia³u ¿o³nierzy, którzy nie pozwalali nigdzie przechodniom i podró¿nym ogl¹daæ siê i zatrzymywaæ.65.Gdy Sejan zaczai knuæ zamach stanu, Tyberiusz, choæ ju¿ widzia³, ¿e dzieñ urodzin Sejana obchodzony jest uroczyœcie przez pañstwo i ¿e jego z³ote wizerunki otaczane s¹ czci¹ tu i tam, jednak wreszcie dopiero podstêpem raczej i fortelem ni¿ powag¹ w³adzy cesarskiej zdecydowa³ siê go obaliæ.Oto najpierw, aby oddaliæ go od siebie pod jakimœ zaszczytnym pozorem, zaprosi³ na towarzysza swego pi¹tego konsulatu, który tylko z tego wzglêdu obj¹³ po d³ugiej przerwie, i to nieobecny.Nastêpnie obiecywa³ mu podstêpnie zwi¹zek krwilæ8 i w³adzê trybuna, a¿ wreszcie zupe³nie zaskoczonego oskar¿y³ w piœmie, zreszt¹ haniebnym i po¿a³owania godnym [ Pobierz całość w formacie PDF ]