Koontz Dean R Groza

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dlatego był zdzi-wiony nagłą zmianą tematu. Ile pali? Nie wiem.Nigdy nie sprawdzałem. Oszczędzam na taki samochód.Te wozy palą jak smoki, ale takie właśnie kocham.Auto tego typu świadczy o swoim właścicielu.Widzisz człowieka w t-birdzie i od razuwiesz, że mu się powodzi.Alex spojrzał na klucz w swym ręku. Dwadzieścia dwa? Gdzie to jest? Po prawej stronie na samym końcu korytarza.Aadny pokój, panie Doyle.Alex wrócił do samochodu.Wiedział już, dlaczego recepcjonista go akceptował.�underbird był dla tego człowieka symbolem, który przyćmiewa rzeczywistość.Posiadanie tak wspaniałego samochodu przekształcało aspołecznego buntownikaw niemalże ekscentryka.Taki punkt widzenia przygnębił Alexa.Nie spodziewał się, żetu, w samym sercu prerii, człowieka ocenia się po tym, co posiada.George Leland spędził wtorkową noc w mniej luksusowym miejscu, trzy mile nazachód od Plains Motel.Choć przebywał w małym jednoosobowym pokoju, nie za-wsze był sam.Często towarzyszyła mu Courtney.Chwilami stała w kącie, plecami dościany.Innym razem siedziała w nogach łóżka albo na skąpo wyściełanym, drewnia-nym krześle przy drzwiach do łazienki.Rozzłościła go parę razy, więc kazał jej odejść.57Znikała równie cicho, jak pojawiała się.Ale wówczas tęsknił za nią i pragnął jej powrotu i wracała, sprawiając, że to tanie miejsce wydawało się bardziej luksusowe i wspa-niałe niż Plains Motel.Zapadł w niespokojny sen.Dwie godziny przed świtem, nie mogąc już dłużej spać, wstał, wziął prysznic i ubrałsię.Usiadł na łóżku, pochylił się nad kilkoma rozłożonymi na pościeli mapami i studio-wał trasę, którą zamierzał podążać w środę.Wodził po niej tam i z powrotem swoimitopornymi palcami.Leland wiedział, że gdzieś na tej trasie liczącej sześćset mil będzie musiał zająć sięDoyle em i chłopcem.Nie musiał już dłużej ukrywać tej prawdy przed samym sobą.Courtney pomogła mu uświadomić ją sobie.Musi ich zabić, tak jak zabił tego policjantaz drogówki, który próbował stanąć między nim a Courtney.Odkładanie tej rzeczy napózniej było zbyt niebezpieczne.Jutro wieczorem będą mieli za sobą dobrze ponad po-łowę drogi do San Francisco.Gdyby Doyle zdecydował się zmienić trasę w ostatnimetapie podróży, to Leland mógłby zgubić ich na dobre.A zatem jutro.Gdzieś między Lawrence, Kansas i Denver.Wreszcie Leland im odpła-ci, każdemu, kto go upokorzył i działał przeciwko niemu przez te ostatnie dwa lata.Tobędzie początek.Od tej chwili nie pozwoli sobą pomiatać.Każdego nauczy szacunku.Szczęście znów się do niego uśmiechnie.Gdy Doyle i chłopiec nie będą stać na jego dro-dze, on i Courtney zaczną wspaniałe życie.Leland stanie się dla niej wszystkim, i dla-tego będzie musiała z nim pozostać.We wtorek wieczorem, kilka minut po 18.00, zadzwonił telefon z policyjnego labora-torium.Detektyw Ernie Hoval odebrał go w swym skromnie urządzonym gabinecie nadrugim piętrze komendy policji. W sprawie Pulhama? spytał, zanim człowiek po drugiej stronie zdążył cokol-wiek powiedzieć. Jeśli nie, przekaż to komu innemu.Zajmuję się tylko Pulhamem,dopóki sprawa nie zostanie rozwiązana, niczym więcej. Mam coś, co pana zainteresuje powiedział technik.Był to głos łysego, żółta-wego, niepozornego człowieczka, który poprzedniego wieczoru nie wykazał respektuprzed detektywem Hovalem. Mam raport z Waszyngtonu na temat odcisków palców.Właśnie nadszedł dalekopisem. No i? Nie ma ich w kartotece.Hoval przygarbił się nad dużym biurkiem, prawie je zasłaniając, jedną dłonią trzy-mając mocno słuchawkę, drugą zaciskając w pięść, która spoczywała na książce rapor-tów.Jego kłykcie były białe i sterczące. Nie ma w kartotece?58 Mówiłem panu, że tak będzie odparł technik, który sprawiał wrażenie niemalzadowolonego z powodu rozczarowania policjanta [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl