[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.55.Lecz jeśli nie będziecie chcieli wytracić obywateli ziemi, którzy zostaną, będą wam jako gwoździe w oczach i oszczepy w bokach i będą się wam przeciwić w ziemi mieszkania waszego.Posłuszni temu nakazowi Mojżesz, Jozue i ich następcy, tępili bezlitośnie rdzenną ludność miejscową.ROZDZIAŁ XVIII1.A gdy usłyszał Jetro, kapłan Madyjański, świekier Mojżesza, wszystko, co uczynił Bóg Mojżeszowi, i Izraelowi, ludowi swemu, że wywiódł Pan Izraela z Egiptu.2.Tedy wziął Jetro, świekier Mojżesza, Zeforę, żonę Mojżeszowę, którą był odesłał.3.I dwu synów jej, z których imię jednego GersonĽ4.A imię drugiego EliezerĽ5.Przyszedł tedy Jetro, świekier Mojżesza, i synowie jego, i żona jego na puszczę do Mojżesza, gdzie się był obozem położył przy przy górze Bożej.7.Zatem Mojżesz wyszedł naprzeciwko świekrowi swemu, a ukłoniwszy się całował go; i przywitali się wspólnie słowy spokojnymi.13.A drugiego dnia siadł Mojżesz, aby sądzić lud, który stał przy Mojżeszu od poranka aż do wieczora.14.A widząc świekier Mojżesza wszystko, co on czynił z ludem, rzekł: «Cóż to jest, co ty czynisz z ludem? Czemu sam siedzisz, a wszystek lud czeka od poranku aż do wieczora».15.Odpowiedział mu Mojrzesz: «Przyszedł lud do mnie pytać się wyroku Bożego.16.A gdy im spór jaki przypadnie, przychodzą do mnie, abym rozsądził między nimi i pokazał przykazania Boże i prawa jego».17.Zatem rzekł świekier Mojżesza do niego: «Nie dobra rzecz, którą ty czynisz».18.Zapewne niepotrzebną pracą niszczysz się ty, i ten lud, który jest z tobą; nad twe siły jest sprawa, sam jej nie będziesz mógł podołać.19.Przetoż usłuchaj teraz głosu mego, poradzę ci, a będzie Bóg z tobą; stój ty za lud przed Bogiem, a odnoś sprawy do Boga.20.A onych też nauczaj ustaw i praw, ukazuj ludowi drogę, którąby chodzić, i dzieło, które czynić mają.21.A opatrz ze wszystkiego ludu mężów dzielnych i bogobojnych, w którychby była prawda, i którzyby nienawidzili chciwości i postanów z nich tysiączników, i setników, i pięćdziesiątników, i dziesiątników.22.Którzy na każdy czas lud sądzić będą; a cokolwiek będzie większego, niech odnoszą do ciebie, a sami tylko mniejsze rzeczy niechaj sądzą.Tak będzie ci lżej, gdy podzielisz ciężar między innych.24.Usłyszawszy to Mojżesz, uczynił wszystko, co mu był poddał.25.A wybrawszy mężów dzielnych ze wszystkiego Izraela, postanowił ich przełożonymi nad ludem, tysiącznikami, i setnikami, i pięćdziesiątnikami, i dziesiątnikami.26.Ci sądzili każdego czasu, a cokolwiek było ważniejszego, odnosili do nie-go, łatwiejsze tylko sprawy sądząc.27.I odprawił od siebie Mojżesz świekra swego , który odszedł do ziemi swej.Jetro, Kapłan Madyjski, teść Mojżesza, widząc iż ten podczas sądzenia spraw siedzi, a lud przybyły na sąd, stoi od poranku do wieczora, nie był zadowolony z tego.Udzielał przeto Mojżeszowi wskazówek i rad.Ponieważ jemu samemu trudno jest sprostać zadaniu sądzenia wszystkich wezwanych na sąd, zatem niech wybierze ludzi mądrych i prawdomównych, żeby ci sądzili lud w sprawach małych, a tylko w sprawach o przewinienia wielkie odnosili się do Mojżesza.Mojżesz usłuchał mądrej rady świekra i uczynił tak, jak ten mu powiedział.ROZDZIAŁ XIX20.I zstąpił Pan na górę Synai, na sam wierzch góry, i wezwał Mojżesza na wierzch jej.A gdy tam wyszedł, rzekł do niego:21.«Zstąp a oświadcz ludowi, by snać nie chciał przestąpić granic, aby widzieć Pana, by nie zginęło z nich bardzo wielkie mnóstwo.22.Kapłani też, którzy przystępują do Pana, niech się poświęcą, żeby ich nie pobił».23.I rzekł Mojżesz do Pana: Nie będzie mógł lud wstąpić na górę Synaj; tyś bowiem oświadczył i rozkazał mówiąc: «Załóż granice około góry, i poświęć ją».24.Pan rzekł: «Idź, zstąp, a wstąpisz ty i Aaron z tobą; lecz kapłani i lud niech nie przestępują granic ani wstępują do Pana, by ich snać nie pobił».25.I zstąpił Mojżesz do ludu, i powiedział im wszystko.Mojżesz przekonywując lud żydowski, jakoby rozmawiał z Bogiem twa-rzą w twarz i odbierał od niego rozkazy, zabronił kapłanom i ludowi wstępowania na górę Synaj, nie chcąc dopuścić do wykrycia prawdy i groził straceniem każdego, ktoby nie usłuchał rozkazu Pańskiego i przestąpił granicę góry Synaj.Wyjątek czynił tylko dla swego brata Aarona, który był wtajemniczony w plany jego.12) PRAWODAWSTWO MOJŻESZOWEPrzepisy poniższe stanowią szereg praw.Obok bardzo starych zbiorów przykazań ludowych spotykamy w nich prawa, ułożone w czasach późniejszych przez kapłanów i rabinów żydowskich.A i te podległy wielu poprawkom i uzupełnieniom.Niektóre z nich ogłosił Mojżesz swemu ludowi i nadał im powagę przykazań Bożych, inne ustanowili żydowscy królowie, kapłani i prorocy.Stanowią one niewątpliwie poważne normy religijne, moralne i społeczne, ale nie są czymś nowym, jak nam to wskazują ba-dania historyczne.II Ks.M.Rz.XX.1) I mówił Pan wszystkie te słowa: 2) «Jam jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z Ziemi Egipskiej, z domu niewoli.3) Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.4) Nie uczynisz sobie żadnego obra-zu rytego, ani żadnej podobizny tego, co jest na niebie w górzeĽ 5) Nie bę-dziesz się im kłaniał, ani im służył.Ja jestem Pan, Bóg twój, mocny, zapalczywy, nawiedzający nieprawość ojców nad synami, do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnię nienawidzą.6) A czyniący miłosierdzie tysiącom tych, którzy mnię miłują i strzegą przykazań moich.7) Nie będziesz brał imie-nia Pana, Boga twego nadaremno, bo nie będzie miał Pan za niewinnego tego, któryby wziął imię Pana, Boga swego nadaremno.8) Pamiętaj, abyś dzień sobotni święcił.12) Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój da tobie.13) Nie będziesz zabijał.14.) Nie będziesz cudzołożył.15) Nie będziesz kradzieży czynił.16) Nie będziesz mówił fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.17) Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego, ani będziesz pragnął żony jego, ani sługi, ani służebnicy, ani żadnej rzeczy, która jego jest.Oto krótki zbiór praw, niewątpliwie starodawnych, ale nie najstarszy.Inne narody starożytne, znały podobne prawa i miały je już od wieków w praktycznym zastosowaniu.Inne z tych praw głoszą:Rz.XXI.2) Jeśli kupisz niewolnika Hebrajczyka, będzie ci służył sześć lat; siódmego odejdzie wolny darmo.5) Jeśliby rzekł niewolnik: „Miłuję pana mego i żoną i dzieci, a wynijdę wolnym”.6) Stawi go pan przed bogi i będzie postawion u drzwi i podwojów, i przekole ucho jego szydłem, i będzie mu niewolnikiem na wieki.7) Jeśli kto sprzeda córkę swoją, żeby była sługą, nie wynijdzie jako zwykły wychodzić niewolnice.8) Jeśli się nie spodoba oczom pana swego, ktoremu była daną, odprawi ją, ale ludowi obcemu odsprzedać nie będzie miał mocy, jeśli nią wzgardzi.9) A jeśliby ją synowi swemu poślubił, będzie się z nią obchodził, jak z córką.10) Jeśli mu zaś drugą weźmie, opatrzy pannie wesele, i szaty, i zapłaty panieństwa nie odmówi.12) Kto uderzy człowieka, chcąc zabić, niechaj śmiercią umrze.13) Ale jeśli nie czyhał, ale go Bóg podał w ręce jego, naznaczę tobie miejsce, na które ma uciec.14) Jeśliby kto umyślnie zabił bliźniego swego i zsadziwszy się zdradliwie, od ołtarza mego oderwiesz go, aby umarł.15) Kto uderzy ojca swego albo matkę, niechaj śmiercią umrze.17.) Ktoby złorzeczył ojcu swemu albo matce, niechaj śmiercią umrze.18) Jeśliby się zwadzili mężowie, a uderzyłby jeden bliźniego swego kamieniem, albo pięścią, a onby nie umarł, ale by leżał na łóżku [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • agnieszka90.opx.pl