Piers Anthony Sfery

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Błogosławiona owa postrzępiona krawędz krateru!Udało się.Zrednica krateru liczyła sobie od osiemdziesięciu do stu kilometrów w za-leżności od miejsca, z którego ją mierzono.Kopalnia leżała daleko od środka, więc Flintmiał do przebycia tylko jakieś trzydzieści kilometrów.Dzięki skoczkowi pokonał tę od-ległość w godzinę.Czasu więc miał dosyć; kolejna zmiana górnicza nie zacznie się wcze-śniej niż za dwie godziny.Obrzeże krateru, oglądane z daleka, wyglądało niepozornie i krucho, w rzeczywi-stości zaś było potężnym łańcuchem górskim o szerokości kilku kilometrów, choć nie-zbyt wysokim.Pierścień ów uformował się w wyniku uderzenia olbrzymiego meteory-tu przed milionami, a może miliardami lat; impet wypchnął materię w górę tworzącskalisty pierścień.Nie, nie był to wulkan; na Księżycu aktywność wulkaniczna była sła-ba.Po zachodniej stronie ściana skalna obniżała się i Flint bez trudu przedostał się nazewnątrz po rozległym, skalnym rumowisku.Wprawdzie niszczenie krajobrazu Lunybyło zabronione przez prawo Sfery, jednak jacyś górnicy za pomocą ładunków wybu-chowych przebili drogę ułatwiającą przebycie łańcucha górskiego.Przejście to było zbytmałe, by je wypatrzeć na zdjęciach robionych z Ziemi, więc nie wszczęto żadnego śledz-twa w tej sprawie.Stało się to zresztą dawno, jeszcze w czasach rozkwitu górnictwa naLunie, kiedy to w ciągu kilku godzin wydobywało się metal wartości milionów solariań-77skich dolarów.Górnicy kobiety i mężczyzni byli twardymi, prostymi ludzmi, któ-rych nawet Imperium, dopóki pracowali, wolało zostawiać w spokoju.Zawód górnikaw tamtych czasach, wolny już od dawnej zmory zawałów i pylicy, był ideałem młodzie-ży.Górnicy byli śmiałymi, zarabiającymi krocie bohaterami, niezmiernie popularnymiwśród tych, co nigdy nie opuszczali swej planety.Wynurzywszy się ze skalnego pasażu Flint znalazł się na Mare Serenitatis, MorzuSpokoju rozległej, prawie zupełnie gładkiej równinie skalnej ciągnącej się jakieśsześćset kilometrów.Dawni Solarianie, obserwując przez teleskopy z mglistej, zacią-gniętej chmurami Ziemi swój olbrzymi księżyc, owe równiny zakrzepłej lawy (marebyły tu pochodzenia wulkanicznego!) określali mianem mórz, oceanów, zatok i zgod-nie z tym nadawali im nazwy.Owa pomyłka została sprostowana, kiedy człowiek oso-biście stanął na powierzchni Luny może nawet jeszcze wcześniej lecz intrygują-ce nazwy pozostały. Mam nadzieję, że nie zmoczę sobie nóg mruknął Flint.Zainstalowane w ska-fandrze radio było naturalnie wyłączone; byłby głupcem, gdyby włączywszy je ułatwiłpościg za sobą.Nóg nie zmoczył, natomiast pneumatyczna noga skoczka wzbijała w górę tumanypyłu, który natychmiast opadał ponownie na ziemię.W środowisku pozbawionym po-wietrza najlżejsze nawet substancje natychmiast opadają na podłoże.Przy każdym wy-skoku skoczka mógł wyjrzeć poza Masyw Wężowej Fałdy, ramienia skalnego, które wy-rastało z pierścienia Posejdona.Gdyby był w stanie wzbić się jeszcze wyżej, dostrzegłbyprzeciwległą krawędz Morza Spokoju oraz przesmyk prowadzący do jeszcze rozleglej-szego Mare Imbrium, Morza Deszczów.Wówczas na linii jego wzroku znalazłby się je-den z kraterów tego morza, zapewne krater Archimedesa.Flint, który z uwagą niegdyśstudiował mapę Luny, miał ją teraz cały czas przed oczyma widziałby zatem po pół-nocnej stronie rozległy masyw Kaukazu, a na południu Apeniny.Góry na Ziemi wzięłyswe nazwy od gór na Lunie a może zresztą odwrotnie.Dalej powinny znajdować sięjeszcze trzy inne kratery, lecz nimi sobie Flint nie zaprzątał głowy.I tak z powodu sil-nej krzywizny powierzchni Luny byłyby one niewidoczne, a ponadto wcale nie zamie-rzał do nich dotrzeć.Przesuwając nieco środek ciężkości ciała Flinta skręcił skoczkiem na północ.Posuwałsię wzdłuż krateru Posejdona, którego dno zasłonięte było otaczającym go pierścieniemskalnym.Przed nim rozciągało się Lacus Somniorum, Jezioro Marzeń.Pierwotnemuczłowiekowi, jakim był Flint, przemawiała do wyobrazni taka obrazowość nazw.On ma-rzył o ucieczce, o wolności, wreszcie o powrocie na Najdalszą do ukochanej, zielo-noskórej Honeybloom.Pnotl ze Sfery Kny2� z wnętrza galaktyki zmusił go do podjęciatrudnej i niebezpiecznej misji [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl