Smierc slowika Lene Kaaberbol, Agnete Friis

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Czy naprawdę nie można tej sprawy spuścić z oka ani na moment, żeby który ś z jejbohaterów nie zniknął? Zaczekaj chwilę.Zawiesił połączenie z Mikaelem i wy brał numer komórki Niny.Sekundę pózniej rozległ sięgłośny dzwonek w wewnętrznej kieszeni jego mary narki.Niech to szlag.Sam ją przecież od niejzabrał.Ze względów bezpieczeństwa& Kiedy to by ło? spy tał Mikaela. Wy szli szukać małej czterdzieści pięć minut temu.Każde poszło w przeciwny m kierunkui mieli się spotkać po półgodzinie.Pielęgniarka się nie zjawiła.Szwed się niepokoi.Ja też, pomy ślał S�ren.Wiatr się wzmógł.Jeden z rogów czerwonej plandeki na budy nku stajni trzepotał wściekle,z kalenicy wzbijały się tumany śniegu i Ninie przez ułamek sekundy wy dało się, że dach płonie.W salonie i na podwórku paliło się światło.Poza ty m panowała ciemność.Całkowita ciemność,jaka panuje zimową nocą na wsi.Podała kierowcy kartę i bez czy tania podpisała potwierdzenie, które jej podsunął.Wzbraniałsię przed zawiezieniem jej aż tutaj.Klął na pogodę i długą drogę powrotną.Coś mu powiedziała,nie pamiętała co takiego, ale to naty chmiast zamknęło mu usta i przekonało go do dalszej drogi.Teraz tak bardzo śpieszy ło mu się, żeby już ją zostawić, że zakopał się na szczy cie podjazdui musiał pozwolić, by wóz stoczy ł się z powrotem na dół, po czy m raz jeszcze, już spokojniej,spróbować wspiąć się na niewielkie wzniesienie wiodące na jezdnię.Ktoś zapalił światło na ganku i otwarł drzwi wejściowe. Mogę w czy mś pomóc? W prostokącie światła stanęła niska szczupła postać. Anna? spy tała Nina. Jestem Nina Borg, nie wiem, czy mnie pani pamięta&Trwało to chwilę.W końcu Anna Olesen cofnęła się o krok i światło padało teraz na jej włosyi twarz. Pielęgniarka powiedziała. By ła pani tu tamtej nocy , gdy Natasza& Tak. Proszę wejść.Za szklany mi drzwiczkami dużego murowanego białego pieca pomiędzy kuchnią a jadalniątrzaskał ogień.Anna postawiła przed Niną szklany kubek firmy Bodum. Ciepła herbata powiedziała. Mogę też zaparzy ć kawy , ale to zajmie parę minut. Nie trzeba, herbata wy starczy.Herbata, kawa& Ninie by ło wszy stko jedno.Omiatała wzrokiem otoczenie.Uprzątnięty stół,dwa bulgoczące garnki na kuchence, przy gotowania do kolacji.Dla jednej osoby czy dla dwóch?W każdy m razie ani śladu Riny.Nie tutaj. Właściwie przy jechałam zapy tać, czy nie widziała pani Riny.Anna zmarszczy ła brwi. Małej Katery ny ? Całkiem niedawno by ł tu pewien mężczy zna i py tał o to samo.Dlaczegona Boga miałaby m ją widzieć? Zniknęła z& ośrodka. Nina w ostatniej chwili postanowiła uprościć wy jaśnienia. I z tego,co wiemy , dzwoniła tutaj. Tutaj? Kiedy ? Dziś rano.Między wpół do dziewiątej a dziewiątą. Dokładnie między 9.40 a 9.42, ale Ninanauczy ła się już, że ludzie na ogół patrzą na nią dziwnie, kiedy podaje czas dokładniej niż dodziesięciu minut. O tej porze pewnie by łam z psem. A ten mężczy zna? Ten, który o nią py tał? To by ł jeden z ty ch ludzi, którzy kręcą się wokół domu Michaela, komisarz jakiś tam.Niepamiętam, jak się nazy wał.Dlaczego Katery na miałaby do mnie dzwonić? Nie widziałam jejod& od tamtego czasu. Ostatnie dwie doby by ły dla niej wy jątkowo ciężkie.Może potrzebowała rozmowy z kimś,kto ją rozumie. Ty le że ty m kimś nie mogła by ć Anna.Nina nagle to sobie uświadomiła.Rinamówiła ty lko po ukraińsku. I Nataszy również pani nie widziała? spy tała Nina od niechcenia.Anna odsunęła okulary do czy tania na włosy i posłała jej sarkasty czny uśmiech. Moja droga, doskonale wiem, że Natasza jest poszukiwana przez wszy stkie jednostki policjiw ty m kraju.Czy my śli pani, że gdy by m rzeczy wiście ukry wała ją na moim cieknący mstry chu, toby m pani o ty m powiedziała? Ale oczy wiście jeśli pani chce, może się samarozejrzeć. Nie.Nie, to nieważne.Gdy by Natasza tu by ła, to na pewno nie na stry chu, choć Nina nie sądziła, by tu przy szła.Dom Michaela Vestergaarda leżał zaraz za wzgórzem, a tam w ciągu ostatniej doby pewnie roiłosię od policji.Anna niewątpliwie również została przesłuchana, i to przez ludzi mający ch w ty mznacznie większą wprawę niż Nina. Od kiedy szukacie Katery ny ? Od niemal czterech godzin. Zatem gdy by naprawdę zmierzała tutaj, już dawno by łaby na miejscu.Chy ba że& Chy ba że co? Autobus nie wjeżdża w Tundrav�nget.Zatrzy muje się przy Ister�devej.To kawałek stąd.A przy tej pogodzie& My śli pani, że mogła się zgubić? Henrik odśnieży ł mi dojazd tuż przed pani przy jściem.Wcześniej w wielu miejscach by łokompletnie zasy pane.Miała pani szczęście, że nie próbowała przy jechać tu tą taksówką godzinętemu.Nina odstawiła kubek, aż herbata plusnęła. Musimy jej poszukać [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl