[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Udowodni³, ¿e cz³owiek nie jest centrum wszechœwiata , jest jednostk¹ biologiczn¹, wytworem ewolucji, podlega jej prawom.53.5 stuart millStworzy³ teoriê filantropijnego utylitaryzmu.Wed³ug niego ka¿dy cz³owiek powinien byæ u¿yteczny spo³ecznie, dziêki temu zmniejszaj¹ siê antagonizmy klasowe.53.6 scjentyzmZaufanie do nauki, która mia³a byæ jedynym kryterium poznania.Stosowanie tych samych zasad naukowych w odniesieniu do badania jakiejkolwiek dziedziny wiedzy.Tymi zasadami s¹: obserwacje, doœwiadczenie, analiza, wnioskowanie.Scjentyzm mia³ kierowaæ myœl ludzk¹ ku konkretnej rzeczywistoœci.53.7 ewolucjonizmTworzenie wiedzy o spo³eczeñstwie i cz³owieku wraz ze stworzeniem wiary w stopniowe przekszta³canie siê form ¿ycia w coraz doskonalsze.Wytworzenie przekonania, ¿e im wiêksze osi¹gniêcia nauki i techniki tym lepsze warunki ¿ycia cz³owieka i moralne i intelektualne.53.8 utylitaryzmMoralnoœæ ludzk¹ okreœla siê stopniem jego altruizmu (troska o dobro innych ludzi).Ka¿da jednostka powinna wnosiæ jakiœ wk³ad do wspólnego dobra.Miernikiem wartoœci cz³owieka jest praca.54.has³a POLSKIEGO pozytywizmu1.praca u podstawpodniesienie poziomu umys³owego i kulturalnego najni¿szych podstawowych warstw spo³eczeñstwa2.praca organicznapraca nad podniesieniem poziomu gospodarczego kraju3.solidaryzm spo³ecznywspó³praca wszystkich warstw spo³ecznych ze sob¹4.emancypacja kobietprzygotowanie kobiet do ¿ycia i pracy, prawo do nauki5.asymilacja ¯ydówzaborcy d¹¿yli do przeciwstawienia sobie ró¿nych grup etnicznych.Pozytywiœci sprzeciwiali siê temu w imiê zasad demokracji.6.kult filantropiiwspieranie biednych, nie tylko finansowo7.nauka to potêgarozwój intelektualny ludzi, szacunek dla nauki, kult ludzi myœl¹cych, wykszta³conych55.cechy pozytywizmu polskiegonie by³ ruchem jednolitym ideowo, zawiera³ przeciwstawne pogl¹dyprogram spo³eczno-gospodarczy propagowa³ ustrój kapitalistycznywrogo odniós³ siê do rewolucji jako do ruchu niszcz¹cego naturaln¹, ewolucyjn¹ drogê rozwoju spo³eczeñstwa56.spór pomiêdzy romantykami a pozytywistamiJu¿ w romantyzmie literatura d¹¿y³a do roli przewodniczki narodu, a poeta przywódcy.W pozytywizmie te¿.Ale tu podstawa poezji to rzetelna wiedza, nie natchnienie.Aby pisaæ trzeba mieæ tê wiedzê poniewa¿ pisarz mia³ edukowaæ.Literatura mia³a uczyæ.M³odzi studenci Szko³y G³ównej to ludzie marz¹cy o karierze pisarskiej.Zaczynali zawsze od dziennikarstwa poniewa¿ prasê omija³a cenzura.W prasie koncentrowa³o siê ¿ycie kulturalne.Nowy program ideowy zosta³ sformu³owany na ³amach prasy i tam by³ forsowany.Prasa zosta³a podzielona na m³od¹ (zwolennicy m³odych pogl¹dów) i star¹ (chciano zachowaæ stary stan rzeczy).Pomiêdzy dwoma antagonistycznymi pokoleniami ró¿nice œwiatopogl¹dowe pokrywa³y siê z wiekiem.Obóz m³odych skoncentrowa³ siê wokó³ "Przegl¹du Tygodniowego", "Opiekuna domowego", "Niwy", "Prawdy".Stara prasa to "Bluszcz", "K³osy", "Biblioteka warszawska".Spór pomiêdzy romantykami i pozytywistami rozwija³ siê na ³amach czasopism i wszed³ do literatury polskiej jako spór m³odej i starej prasy.Adam Wiœlicki w artykule "Groch o œcianê" z "Przegl¹du." skrytykowa³ epigoñsk¹ (wyznawanie pogl¹dów minionej epoki) literaturê pseudoromantyczn¹.Od tego artyku³u i ostrej krytyki rozpocz¹³ siê spór romantyków z pozytywistami.W artykule "My i wy" w "Przegl¹dzie." Œwiêtochowski scharakteryzowa³ oba stronnictwa.Ich stosunek do siebie.Pomiêdzy oboma stronnictwami panowa³y stosunki antagonistyczne.Wiele sobie zarzucali, nie widzieli mo¿liwoœci ustêpu i porozumienia.Starzy:¿¹danie spokoju w literaturzezapatrzenie w przesz³oœæ, bezkrytyczne jej uwielbieniebrak ¿arliwoœci, energii, zdecydowanego dzia³aniaho³dowanie konserwatywnoœcipodlegaj¹ regu³om, kanonomopóŸniaj¹ postêp myœli, wiedzy, mani¹ spo³eczeñstwoM³odzi:popularyzacja pracy i naukipobudzenie ¿ywotnych si³ w spo³eczeñstwiekierowanie uwagi w przysz³oœæspontaniczni, swobodni i ¿arliwi w dzia³aniunie kieruj¹ siê prywat¹, wa¿ne s¹ dla nich korzyœci narodudemokratyczniArtyku³ ten nie konstruuje ¿adnego konkretnego programu.To konfrontacja dwóch pokoleñ.Krytyka konserwatyzmu, zapatrzenia w przesz³oœæ, bezczynnoœci.M³odzi pozytywiœci byli rzecznikami oœwiaty, kapitalizmu (jako ustroju i nowej formy gospodarowania).Likwidacja nêdzy i wyzysku to bogacenie siê kraju, a efekt to niepodleg³oœæ.St¹d fascynacja wynalazkami i postêpem.Orzeszkowa przedstawi³a wizjê idealistyczn¹, pe³n¹ optymizmu, wizjê po³¹czenia ró¿nych klas, œrodowisk narodowych w imiê dobra teraz i niepodleg³oœci póŸniej.Pozytywiœci przesuwali niepodleg³oœæ na póŸniej.Koncentrowali siê na dzia³alnoœci ekonomicznej, która mia³a doprowadziæ do od³¹czenia siê od zaborców i scalenia ziem polskich.57.cele i zadania literaturyLiteratura pozytywistyczna mia³a byæ spo³ecznie zaanga¿owana.Jej twórca to nauczyciel spo³eczeñstwa a pisarstwo to s³u¿ba publiczna.Orzeszkowa twierdzi³a, ¿e literatura wspó³czesna nie mówi prawdy o ¿yciu i ludziach, nie zajmuje siê ¿ywotnymi sprawami wspó³czesnoœci, obraca siê wokó³ tematów nieaktualnych, nie nad¹¿a za ¿yciem.Literatura i ¿ycie spo³eczne rozwijaj¹ siê.Orzeszkowa ¿¹da³a aby pisarz po³¹czy³ siê sercem i myœl¹ z ogó³em ludzi [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • agnieszka90.opx.pl