handlarz ksiag przekletych marcello simoni

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ktoś goobserwował.Ledwie Slawnik przekroczył próg, przywitało go trzech mężczyzn odzianych na czarno,z twarzami ukrytymi pod szerokimi kapturami.%7ładen się nie odezwał, poprzestając na wskazaniujakichś drzwi w głębi korytarza. Zaczekajcie tutaj rozkazał swym towarzyszom Czech.Przemierzył korytarz i otworzył drzwi.Wewnątrz izby panował mrok: przez zamknięte okna przenikały jedynie nieliczne promienieświatła, które raczej podkreślały mrok, niż go rozpraszały.Kiedy oczy przywykły do ciemności,Slawnik dostrzegł w głębi słaby blask świecy.Zamknął za sobą drzwi i ruszył w tym kierunku,wiedziony odgłosem palców bębniących niecierpliwie po stole. Siadaj, Slawnik polecił czyjś głos.Czech podszedł bliżej i usiadł na drewnianym krześle z poręczami.Naprzeciw niego widniaław półcieniu jakaś postać. Przybyłem najszybciej, jak mogłem, panie rzekł z szacunkiem. Jakie przynosisz wieści, wasalu?Slawnik starannie przemyślał słowa, od których miał zacząć, następnie oświadczył: Viv�en z Narbonne nadal żyje.Dominus rąbnął pięścią w stół. Sądziłem, że umarł trzynaście lat temu.Widziałem, jak spada do wąwozu, kiedy go ścigałem.W jego głosie dało się słyszeć rozdrażnienie. A dalej? Co jeszcze odkryłeś? Napisał list do pewnego szlachcica z Wenecji, w którym stwierdził, że jest w posiadaniu UterVentorum, i teraz Ignacio z Toledo podąża jego śladem. Bardzo zle.Ten Hiszpan jest sprytny.Wie o nas? Nie wydaje mi się, panie. Jak bardzo jest zorientowany? Viv�en z Narbonne pozostawił wiadomość u Zwiętego Michała.Wiadomość, która jakprzypuszczam, wskazuje miejsce ukrycia księgi.Hiszpan znalazł ją przede mną. I nie zdołałeś go powstrzymać? syknął Dominus. Jechałem za nim i podobnie jak on znalazłem przesłanie od Viv�ena.To kryptogram. Zakładam, że przyniosłeś go ze sobą.Slawnik wsunął rękę pod kubrak.Dotknąwszy piersi, poczuł pieczenie rany, lecz je zignorował.Gardził wszelkimi oznakami słabości, odczuwanie bólu kłóciło się z jego charakterem wojownika.Chwycił kawałek krzyża i położył go na stole.Dominus złapał przedmiot i przysunął do świecy. Jest niekompletny.Uległ zniszczeniu powiedział rozsierdzony. Zostałem trafiony strzałą, panie usprawiedliwił się Czech. To był wypadek.Powstrzymując się od uwag, Dominus pochylił się nad kryptogramem i wpatrywał w niegow milczeniu.Upłynęły niekończące się minuty, podczas których Slawnik czekał nieruchomo na werdykt.Jegopan był bardzo przebiegły i uczony, a dzięki wieloletniej działalności w szeregach TrybunałuFemicznego przywykł do rozwiązywania wszelkiego rodzaju szyfrów i zagadek.Z pewnością teraztakże osiągnie cel, to tylko kwestia czasu.I rzeczywiście, po ponad godzinie Dominus skinąłz zadowoleniem głową i przerwał ciszę: To zapisany szlak.Według tych zdań Viv�en podzielił księgę na cztery części i schował każdąw innym miejscu. Powiedzcie mi, gdzie mam szukać, panie, a uczynię to. Niestety, z powodu twojej nieudolności wskazówek dotyczących pierwszego etapu nie da sięodczytać.Będziesz musiał się udać do drugiego wzmiankowanego miejsca.Jest po drodze. Doskonale. Tylko pilnuj się, żeby cię nikt nie zobaczył.Zledz Ignacia z Toledo, zanim przystąpisz dodziałania, ale go nie zabijaj.Na razie może nam się przydać żywy.To samo dotyczy Viv�enaz Narbonne, w razie gdybyś go wytropił. Będę miał to na uwadze. Teraz już wiesz, co robić, wasalu.Ruszaj natychmiast do drugiego miejsca i zaczekaj tam namnie.Niebawem do ciebie dołączę.Chcę dopilnować tego przedsięwzięcia osobiście. Miałem nadzieję sam was eskortować, panie.Tutaj już nie jest dla was bezpiecznie: Tuluzachroni heretyków i wkrótce będą ją oblegać krzyżowcy.Musicie ją niezwłocznie opuścić. Myślisz, że o tym nie wiem? Oblężenie już się rozpoczęło.Muszę tu jednak zostać ze względuna pewną ważną sprawę.Poznałem człowieka bardzo zorientowanego co do Ignacia z Toledoi Viv�ena z Narbonne.Wkrótce się z nim spotkam, w klasztorze Zwiętego Romana.Moglibyśmyzasięgnąć u niego języka.Potem do ciebie dołączę, żeby wziąć udział w poszukiwaniach księgi. Czy ta osoba wie, kim jesteście? zapytał niemal z lękiem Slawnik. Nie.Niczego nie podejrzewa.A zresztą jak miałaby coś podejrzewać? Wobec tego uczynię, jak mówicie, panie.Czech wstał ze wzrokiem spuszczonym na znak poważania.Ucałowawszy rękojeść miecza, zgiąłsię w sztywnym pożegnalnym ukłonie.===Pwk6WWwIPA5rCWhZYQI6DDtdaF0+DDoMOAEzAmcDZVE=37Po dziesięciu dniach marszu z N�mes drużyna Ignacia zatrzymała się na szczycie pagórka przedTuluzą.Właśnie tam trzej towarzysze nadziali się na armię francuskich krzyżowców, którzy oblegalimiasto.Podróżując w te strony, kupiec dowiedział się od niektórych pielgrzymów mijanych po drodze, żeheretycka i wywrotowa Tuluza zbuntowała się przeciw władzy Kościoła, Korony i przede wszystkimhrabiego Szymona z Monfort.Broniła własnej niezależności, przy wsparciu prowansalskichoddziałów hrabiego Rajmunda Trencavela, który dopiero co odniósł zwycięstwo w Beaucaire.Wbrew temu co słyszał Ignacio, sprawy miały się przeciągnąć, jako że żołnierze Tuluzy stawialiopór oblegającym.Walka rozgorzała na zachodnim skrzydle murów, na przedmieściu Saint-Cyprien,gd zi e pokonanie dwóch mostów umożliwiłoby krzyżowcom przedostanie się do miasta.Przedsięwzięcie okazało się łatwiejsze w słowach niż w czynach.Obrona rzeczywiście skupiła sięna tym punkcie i podobno opierała się od ponad dziewięciu miesięcy.Oblegający roili się wzdłuż fos, próbując wyrąbać przejście przez fortyfikacje.Poruszali sięw osłoniętych bydlęcymi skórami wozach, by się chronić przed pociskami i wrzącym olejem, którespadały z murów.W oddali katapulty krzyżowców odpierały atak, celując w bastiony Tuluzy [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl