[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.· Odlicz od 50 do 1.· Ćwiczenie to nie jest czasochłonne, jednak upewnij się, że nikt nie będzie ci przeszkadzał podczas jego wykonywania, byś mógł osiągnąć pełną koncentrację.· Ćwiczenia relaksacyjne nastrajają do snu, jeśli zatem zaplanowa­łeś na później jakieś zajęcia, nastaw budzik.Dzień 12· Dzisiaj będziesz obserwował oczy! Uczestnicząc w rozmowie lub przysłuchując się innym, zwracaj uwagę na ruchy oczu mówią­cego.· Odnajdź powtarzające się schematy, np.u osób poproszonych o przypomnienie sobie przeszłego wydarzenia lub wyobrażenie przyszłych sytuacji (Gdyby jednak.?).· Oswoiwszy się z obserwowaniem ruchów oczu i ich szybkością, spróbuj powiązać je z modalnościami.Np.zadawszy pytanie typu: „Kiedy ostatnio widziałeś Johna?" Powinieneś spostrzec ruch oczu wskazujący wzrokowy system reprezentacji (spojrze­nie w górę i na lewo).· W razie potrzeby przypomnij sobie znaczenie ruchów oczu, oglą­dając ilustrację na stronie 51.Jeżeli je pamiętasz, staraj się od­gadnąć na ich podstawie modalność stosowaną przez mówiącego.· Pomyśl o jednej lub dwóch konkretnych rzeczach, które chciał­byś wykonać lub osiągnąć.· Odlicz od 50 do 1.· Trzykrotnie powtarzając i wizualizując numer 2, przenieś się w swoje „specjalne miejsce".· Odprężywszy się psychicznie i fizycznie, „zobacz" swój specjal­ny numer 1; zwizualizuj osiągnięte cele i ciesz się wykonywa­niem czynności oraz doznawaniem uczuć związanych z twoim sukcesem.· Powróć do obiektywnego świata, licząc od 1 do 5.· Zatrzymaj się na numerze 3 i uświadom sobie, iż dochodząc do liczby 5 będziesz „całkowicie rozbudzony i w dobrym nastroju -lepszym niż poprzednio".Dzień 13· Dzisiejszy dzień poświęć na słuchanie słów i zwrotów, odzwier­ciedlających wzorce metamodelu.· Zapewne zechcesz odświeżyć swą pamięć, zaglądając do rozdzia­łu 8 i przypomnieć sobie możliwie najwięcej wzorców.Prawdo­podobnie nie uda ci się zapamiętać wszystkich, toteż potraktuj ten dzień jako etap wstępny.· Zacznij od tych, które uważasz za najłatwiejsze do zapamiętania.Tymczasem wystarczą kwantyfikatory ogólne („nigdy", „za­wsze" itp.), modalne operatory możliwości („nie może", „nie­możliwe") oraz modalne operatory konieczności („powinien", „nie powinien", „musi", „nie wolno").Mógłbyś również zwrócić uwagę na złożoną równoważność, np.„Nie uśmiecha się.nie bawi się dobrze.", w której jedno stwierdzenie uznane zostaje za równoznaczne z innym.· Nie zaprzątaj sobie głowy terminami NLP, określającymi po­szczególne wzorce językowe, lecz staraj się je rozpoznawać.· Na razie nie zadawaj głośno pytań, kwestionujących określone słowa i stwierdzenia (bez względu na to, jak wydają ci się niera­cjonalne lub absurdalne), możesz jednak formułować je w my­ślach.· Znajdź chwilę na odliczenie od 10 do 1.· Jeżeli skrócone odliczanie nie przynosi efektów, odlicz od 50 lub od 100 do 1.· Wkrótce zaczniesz kojarzyć kilka ostatnich cyfr ze zrelaksowa­nym, subiektywnym stanem umysłu; będziesz wówczas mógł zrezygnować z poprzedzających je liczb.· Umieść w swoim „specjalnym miejscu" dwa szerokie ekrany.· Na jednym z nich będziesz oglądał obecne sytuacje lub problemy (nadaj mu niebieskie obramowanie).· Na drugim ekranie, usytuowanym po twojej lewej stronie, obej­rzysz rozwiązanie tej sytuacji lub problemu (obraz osiągniętego celu lub zmienionego przekonania).Nadaj mu białe obramowa­nie.Od tej chwili określony kolor ramy będziesz kojarzył z pro­blemem lub jego rozwiązaniem, sytuacją negatywną lub pozy­tywną.· Sprawdź funkcjonowanie ekranów, konstruując wizję wybranego celu.W niebieskich ramach „wyświetl" obecną sytuację, w bia­łych - pożądany stan rzeczy.Błyskawicznie przenoś spojrzenie z jednego obrazu na drugi, by dostrzec różnice między nimi [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • agnieszka90.opx.pl