William Shakespeare Hamlet

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.LAERTESZgoda,Ta jego nagła śmierć, ten cichy pogrzeb,112Bez żadnych oznak, szpady ani herbów,Bez ceremonii, bez pompy pogrzebu.Wszystko to woła na mnie wniebogłosyO ścisłe śledztwo.KR�LSprostasz temu snadnie;Gdzie zaś jest wina, tam niech kara spadnie.Chodz ze mną.Wychodzą.SCENA VIInny pokój w zamku.H o r a c y i jego S ł u g a.HORACYCo to za ludzie, co chcą mówić ze mną?SAUGASą to majtkowie, panie; mają, mówią,Listy do pana.HORACYWpuść ich.S ł u g a wychodzi.Nie wiem, kto bySpomiędzy całej rzeszy tego świata,Mógł pisać do mnie, jeżeli nie Hamlet.M a j t k o w i e wchodzą.PIERWSZY MAJTEKBóg wam pomagaj, panie.HORACYI wam nawzajem.PIERWSZY MAJTEKPomoże, jeżeli mu się podoba.Oto list do was, jeżeli tylko miano wasze Horacy, jak nas otym zapewniono.Oddał nam go jakiś poseł wyprawiony do Anglii.HORACYczyta Horacy, jak tylko ten list przeczytasz, dopomóż oddawcom jego dostać się do króla, mająoni pismo i do niego.Zaledwieśmy przebyli dwa dni na morzu, gdy silnie uzbrojony statekkorsarski wyprawił na nas łowy.Ponieważ miał nad nami w żaglach przewagę, zmuszenibyliśmy stawić mu czoło i przyjąć bitwę, wśród której wrzenia wskoczyłem na ów statek.Wtejże chwili piraci oddalili się od naszego okrętu i tym sposobem sam jeden zostałem ich jeń-113cem.Obeszli się ze mną, jak poczciwym łotrom przystoi; ale wiedzieli, co czynią76; muszę sięim za to dobrze wywdzięczyć.Postaraj się, aby król odebrał to, co doń piszę, i śpiesz do mnietak chyżo, jak gdybyś uciekał przed śmiercią.Mam ci coś do powiedzenia na ucho, co cię woniemienie wprawi, a przecież słowa będą tu tylko cieniem rzeczy samej.Ci dobrzy ludziskadoprowadzą cię do miejsca, gdzie się znajduję.Rozenkranc i Gildenstern peregrynują do An-glii; o nich także mam ci wiele do powiedzenia.Bądz zdrów.Twój, jak go znasz,HamletChodzcie, ułatwię drogę tamtym listom,O ile tylko będę mógł najprędzej,Byście tym prędzej mnie zaprowadziliDo tego, co je wam oddał.Wychodzą.SCENA VIIInny pokój tamże.K r ó l i L a e r t e s.KR�LTeraz mię musisz w sądzie swym rozgrzeszyćI w sercu swoim umieścić przyjaznie,Skoroś jawnego nabrał przekonania,%7łe ten, co zabił twego ojca, godziłNa własne moje życie.LAERTESRzecz widoczna;Nie mogę sobie tylko wytłumaczyć,Dlaczego przeciw tym jego knowaniom,Tak karygodnym i wyrodnym razem,Nie przedsięwziąłeś, panie, żadnych środkówJak ci to własne twoje bezpieczeństwo,Monarsza godność, mądrość, wszystko zgołaPowinno było radzić?KR�LO, z dwóch przyczyn,Które ci może wydadzą się błahe,Dla mnie są jednak bardzo ważne.Najprzód,Królowa, matka jego, żyje prawieJego widokiem, a ja, niech to będzieSłabość lub cnota, tak dalece jestemCiałem i duszą do niej przywiązany,%7łe jako gwiazda w jednej tylko sferzeKrążąca, przez nią się tylko poruszam.Drugą przyczyną, dla której go jawnieSkarcić nie mogłem, była miłość ludu,76114Która usterki jego topi w sobie.I, jako owo zródło drzewo w kamień,Zmienia naganę w chwalbę.Strzały mojeZa tępe przeciw takiemu wiatrowi,Byłyby w łuk mój powróciły nazad,Zamiast dosięgnąć, gdzie bym je był posłał.LAERTESTak więc straciłem najlepszego ojca;Siostrę znajduję pchniętą w głąb rozpaczy.Siostrę, ach! której szanowne przymioty(Jeżeli można chwalić, co minione)Wyzywająco jaśniały na szczycieWidowni wieku.Ależ przyjdzie chwilaMej zemsty.KR�LMożesz być o to spokojny,Nie sądz, ażebym był z tak miękkiej gliny,Iżbym pozwolił się niebezpieczeństwuTargać za brodę i miał to za fraszkę.Wkrótce ci powiem coś więcej.KochałemTwojego ojca, kocham też i siebie:To ci powinno dać do zrozumienia!Wchodzi P o k o j o w i e c.Co tam masz?POKOJOWIECListy od księcia Hamleta:Ten do was, panie, a ten do królowej.KR�LOd kogo? Od Hamleta? Któż je przyniósł?POKOJOWIECJacyś majtkowie, panie; tak przynajmniejMówił mi Klaudio, który je odebrałI mnie doręczył.Ja ich nie widziałem.KR�LZostaw nas; słuchaj listu, Laertesie.Wychodzi P o k o j o w i e c, K r ó l czyta. Pospieszam waszą królewską wielkość uwiadomić, żem nago na jej ziemię wysadzony zo-stał.Jutro prosić będę o pozwolenie ujrzenia jego królewskiego oblicza i wtedy, wybłagaw-szy sobie najprzód waszej wielkości przebaczenie, będę miał honor zdać jej sprawę z wypad-ku, który spowodował mój nagły i osobliwszy powrót.HamletCo się to znaczy? Wróciliż i tamci?Czyli też to jest tylko jakiś podstęp?115LAERTESNie poznajeszli, panie, kto to pisał?KR�LRęka Hamleta.Nago i w przypiskuStoi: Sam jeden.Rozumiesz to waćpan?LAERTESBynajmniej [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl