81 1. Opowiesci z Wysp Owczych Maciej Wasielewski Marcin Micha

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. A więc niech szczęście ci sprzyja.Przypomnijmy, że aby móc walczyć o nagrodę główną,musiałaś skreślić prawidłowy ciąg dwudziestu jeden liczb, znajdujących się na kuponieGekkur, i dodzwonić się do programu, zanim zrobią to inni. Jestem z siebie dumna i podenerwowana obwieszcza słuchaczka. Rozumiem cię dobrze, kiedy w grę wchodzą takie pieniądze& J�kup jest przy tobie? Tak. Pozdrawiamy J�kupa i kręcimy! Kamera podąża za Petriną Marią Berg.Prezenterkazatrzymuje się wreszcie przy dość topornej konstrukcji, której najistotniejszym elementem jestobrotowa kolista plansza.Tarcza podzielona jest na dwadzieścia cztery pola.Na większościz nich ponaklejano liczby, symbolizujące mniejsze i większe sumy.Pechowiec wygra dwai pół tysiąca koron.Szczęściarz dwukrotność tego, co pechowiec.Szczególny przypadekpechowca trafi na pole bankrut , a szczególny przypadek szczęściarza na szansę.Na tymetapie, wskazując jedną z zalakowanych kopert, można wygrać bilety lotnicze dla całejrodziny, wycieczkę na Kanary, bon na zakupy w centrum handlowym albo sześćset tysięcykoron równowartość połowy sześćdziesięciometrowego mieszkania w centrum Tórshavn. Trzymasz kciuki, Birgit? buduje napięcie Petrina Maria Berg.Zmysłowa i inteligentnablondynka dla feminizującej części Farerek jest symbolem kobiecej niezależności.Pozawystępami przed kamerą, wychowuje dziecko i prowadzi modny butik z konfekcją damskąw stołecznym centrum handlowym. Birgit, trzymasz kciuki? powtarza pytanie Petrina Maria. Trzymam, trzymam jak w dniu ślubu! daje się ponieść chwili telewidzka. To kręcimy!*Rzut kamery na rozbujany okrąg.Cyfry, jak kolorowe koszule w pralce, rozmazują sięw ruchu.Z drugiego planu migoczą żółte i czerwone lampki.Estetyka strzelnicy wesołegomiasteczka.Koło kręci się coraz wolniej, wskaznik pewnie omija pole bankrut.Emocjetelewidzów podbija towarzysząca zabawie przeróbka słynnego motywu z Titanica My HeartWill Go On.Farerska wersja, z linią melodyczną wydmuchaną przez ustnik fletni Pana,przypomina nagrania chilijskich grajków okupujących deptaki wschodniej i środkowejEuropy. Zaraz wszystko się wyjaśni! mówi do kamery Petrina Maria, po czym koło zatrzymujesię, wskazując dwa i pół tysiąca koron. Birgit, jest mi bardzo przykro.Wygrałaś tylko dwa i pół tysiąca koron.Chyba za słabotrzymałaś kciuki? Chyba za słabo& odpowiada rozczarowana Birgit. Niemniej to zawsze coś.Co zrobisz z wygraną? ciągnie rozmowę Petrina Maria. Pójdę do fryzjera i zrobię paznokcie. Mamy już następny telefon. Petrina znów uśmiecha się do kamery. Gott kv�ld, Morten N.z tej strony przedstawia się kolejny widz. Może do ciebie uśmiechnie się los.Jesteś z Leirv�k, prawda?LoteriaDziś do Sandav�gur zawita objazdowa loteria.Kolorowe afisze porozklejano już przedtygodniem.Zawisły na latarniach, witrynie sklepu i korkowej tablicy informacyjnej tutejszejkomuny. Możesz wygrać nowoczesny skuter, lodówkę, pralkę i setki innych wartościowychnagród czytają mieszkańcy osady, którzy mają lodówki, pralki i skutery, a dla którychcoroczna loteria jest jeszcze jedną okazją do wyrwania się z marazmu codzienności. Gram już tyle lat i jeszcze nigdy nic nie wygrałem smęci koledze dwudziestodwuletniMagnus. To po co idziesz? Sprawdzić, gdzie kończy się terazniejszość, a zaczyna historia&Sandav�gur jest dziś jak małe miasteczko, do którego latem dociera cyrk.Tyle że nieznajdziesz tu gigantycznego namiotu, nie zobaczysz trupy akrobatów, treserów słoni i klaunów.Cały teatr mieści się w skorodowanym furgonie, który właśnie podjeżdża pod budynek klubusportowego.Za autem pędzi, ile sił w nogach, czterech chłopców i dwa psy.Nim silnik zdążydobrze wystygnąć, przy samochodzie zgromadzi się całkiem spora gromadka gapiów.Dzieci są podekscytowane i asystują tragarzom wnoszącym kolejne rekwizyty do salibankietowej klubu.Tylko dziwaczny introwertyk w kreszowej kufajce powie do siebie: Jakie wymagania, takie Las Vegas.Kiedy się ściemni, wszystko będzie poustawiane jak należy.Na końcu sali, przy ścianie,stanie sześć szkolnych ławek, które zastąpią podest.Do ławek przylegać będzie siedemkrzeseł, pełniących funkcję stopnia, ułatwiającego wejście na podest.Na podwyższeniu,oprócz trojga prowadzących, zmieszczą się jeszcze skrępowana czerwonymi światełkamichoinka, cztery komplety bombek, papierowa lampa, dwie plastikowe miski, dwa pluszowekrasnale, zapakowany w kartonowe pudełko grill, szlafrok, toster i trzy ławki jedna posłużyza biurko staremu protokolantowi, dwie pozostałe, przyozdobione obrusem, uginać się będąpod naporem pozostałych gadżetów: dwu kompletów sztućców, ośmiu świec zapachowych,pięciu flakonów z tanimi perfumami, jednego z drogimi, saperki i piramidy słodyczy.Nazewnątrz wabik wymyty skuter, który od roku wędruje z organizatorami loterii od osady doosady. Miłe panie i szlachetni panowie, czas rozpocząć loterię! Kto nie gra, nie wygrywa, kto nieskreśla losów, tego los skreślony! wita uroczystym tonem pucułowata prowadząca, widząc,że sala zapełniła się już mieszkańcami osady.Wokół nich, jak kościelny z tacą, krąży wysokikościsty mężczyzna z lnianą torbą zawieszoną na szyi. Dla pana jeden losik, czy możepodwajamy szansę na wygranie tego okazałego skutera? pochyla się w stronę jednegoz mieszkańców.Zabawa nie jest skomplikowana.Gracz płaci dwadzieścia koron za kupon, na którymznajduje się sześć liczb.Kupon jest ważny tylko przez jedną turę, a więc jedno kręceniekołem.Pucułowata kobieta porusza tarczą, a wskaznik zatrzymuje się na jednymz kilkudziesięciu pól.Każde pole oznacza inną nagrodę. Prosimy do nas pana w popielatym swetrze.Oj, nie tego.Pana w popielatym swetrzei sztruksowych spodniach zaprasza na podest i namawia do zakręcenia kołem prowadząca. Wygrałeś coś? zaczepiam tuż przed zakończeniem loterii Magnusa.Ten kładzie na stolezabawkę do puszczania baniek i uśmiecha się, jakby chciał powiedzieć: Czy ty nie rozumiesz,że nie o wygraną tu chodzi?. Spójrz& wskazuje ruchem głowy na środek sali.Po bukowej podłodze pełza troje berbeci.Wokół dużo starszych ludzi.Dorośli omijajądzieci jak przeszkody w grze komputerowej.Gromadka nastolatków bacznie obserwujekolejne losowania, stoją blisko podestu i jedzą lody śmietankowe.Pod sufitem galerianafaszerowanych helem balonów tak, że można się pomylić, gdzie góra, a gdzie dół.Przygłównym wejściu oblegane stoisko z kawą, herbatą, malinowym tortem i francuskimi hot-dogami.Umazane musztardą buzie.Są też rówieśnicy Magnusa. Tu znów jesteśmy razem kontynuuje chłopak. Jeszcze dziesięć lat temu cała osadaspotykała się na zabawach niemal co weekend.Teraz dwa, może trzy razy do roku.Tęsknię zatamtą atmosferą.A wiesz, co jest najciekawsze? pyta i od razu odpowiada. %7łe przez całyrok czekam na taką zabawę, a kiedy wreszcie nadarza się okazja i spotykamy się razem, wcalenie jestem szczęśliwy.Nie bawię się tu dobrze, a wręcz czuję się trochę zażenowany.Czasi technologie zmieniają relacje między ludzmi.A my nie wypracowaliśmy sobie nowej formywspólnego spędzania czasu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl