Lis Tomasz Co z ta Polska.BLACK

Pokrewne

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chcą tego, bo na styku tego, co prywatne, i tego, co państwowe, na sty-ku polityki i gospodarki, dalej będzie można robić tu jeszcze jedno jakże użytecznew ostatnich czasach słowo przewały.Jak długo woda będzie mętna, męty robiącebrudne interesy będą mniej widoczne.Jak długo panują chaos, gmatwanina i moralnaniejednoznaczność, nie będzie można zbudować żadnego etosu.Nie będzie można, boludzie będą przekonani, że jedna klika zastępuje drugą, że ludzie idą do polityki, do72samorządu, Sejmu czy Senatu wyłącznie po to, by napchać swe kabzy, że wszystkichtych radnych, posłów i senatorów guzik obchodzi dobro publiczne i przyszłość kraju.Jakieś dwadzieścia lat minęło od czasu, gdy Andrzej Mleczko opisał stosunek międzyrządzącymi a rządzonymi w PRL-u słynnym rysunkiem.Dwóch towarzyszy spoglą-da z oddali na rozzłoszczony tłum.Jeden z nich pyta drugiego: Dlaczego oni mówią�oni�, skoro my mówimy o nich �my� ? Dlatego właśnie.Teraz czasy mamy inne i innąna szczęście Polskę, ale obecnie stopień alienacji władzy i społeczeństwa zbliża się dotego z minionej epoki.Zamiast galopem zmierzać w nowe czasy, przeżywamy powrótdo przeszłości.MORALNOZ JEST COOLW Zmierzchu i wpadka Cesarstwa Rzymskiego Edward Gibbon w ciemnych kolo-rach maluje dramatyczny obraz tego, co dzieje się, gdy cnoty obywatelskie zanikają.Nic dobrego w Polsce się na dłuższą metę nie uda, jeśli nie doprowadzi się do odrodze-73nia tych cnót.Nie cierpię snobizmu i niemal w snobistyczny sposób z nim walczę, alebyłbym za pewną jego odmianą, za swoistym snobizmem moralnym.Czy nie byłobynam w Polsce wygodniej, gdyby znowu nobilitowano słowo honor , gdyby doszło doreanimacji rzadko ostatnio używanej formuły wypada nie wypada.I nie mówięo reanimacji Ula łódzkie pogotowie.Cynizmowi trzeba przeciwstawić idealizm, relaty-wizmowi jednoznaczność, bezwstydowi honor, etyce użytkowej prawdziwąetykę.Trzeba przypomnieć sobie lekcje religii.Zdaje się, wbijano nam do głowy dzie-sięcioro przykazań, a nie dziesięć sugestii.Bardzo dużo jest na tych stronach dużych słów.Nie za dużo? Rzadko na moichwargach / Niech dziś to warga ma wyzna / Jawi się krwią przepojony, / Najdroż-szy wyraz: Ojczyzna , pisał Kasprowicz.Polska młodzież nie lubi patosu i patriotycznejretoryki, nie lubi wielkich, a nawet dużych słów.To wszystko nie jest cool, w każ dymrazie w ostatnich sezonach.Patriotyzm, owszem, istnieje, ale w formie szczątkowej, sta-dionowo-szalikowej.Huzaria leci, biało-czerwone to barwy niezwyciężone , pomalo-wane na biało-czerwono policzki, jeszcze Polska nie zginęła , jeszcze jeden i zwy-kle porażka.Może następnym razem będzie lepiej.Sam kocham piłkę, ściskam kciuki,74mam nadzieję, że się uda, więc się z tego wszystkiego nie śmieję, no, może trochę.Alegdyby tak ten patriotyczny ferwor wynieść poza stadiony? Rzadko na moich wargachsłowo ojczyzna.Rzadko, OK, ale nigdy? Skąd to zawstydzenie, gdy one padają? Nie-chęć do patosu może być normalną i właściwą reakcją na pożegnanie z nowomową.Aleczasem zazdroszczę pokoleniom poprzednim, nawet temu z czasów narodzin PRL-u,że te wielkie słowa przechodziły im przez gardło łatwiej.Hasła też były jakby więk-sze. Wszystko, co nasze, Polsce oddamy , Służba Polsce , Cały naród buduje swojąstolicę.Dziś wszystko w Polsce skarlało, to i słowa zmalały.Te największe sprawia-ją wrażenie, jakby do współczesnej Polski nie pasowały.Ja się nie dziwię.Sam byłempoddany tej tresurze.Pamiętam pierwszy obóz harcerski.Codziennie rano śpiewaliśmy: Wszystko, co nasze, Polsce oddamy.Ale gdzieś w połowie obozu przyjechali młodziaktywiści w trochę pionierskich mundurkach i dorzucono nam nową zwrotkę: Socja-listycznej biało-czerwonej myśli i czyny, i uczuć żar.Jeden przymiotnik zabił niemalcałą radość.Teraz jeden polityk, którego nie szanujemy, a który ma buzię pełną fraze-sów o ojczyznie, też często wystarczy, by nasza podświadomość chroniła te największesłowa, by przetrwały do lepszych czasów, gdy będą one bardziej na miejscu.Ale jak75się o te lepsze czasy nie postaramy, to słowa te na stałe mogą zamieszkać wyłączniew podświadomości.I to w jej odległym kącie.SPOAECZECSTWONIEOBYWATELSKIERozwiązanie społecznych problemów zaczyna sięod stworzenia ochotniczej straży pożarnej,od założenia kółka filozofów i biblioteki.Benjamin FranklinSPOAECZECSTWOOBYWATELSKIE Róbmy swoje , śpiewał w latach osiemdziesiątych Wojciech Młynarski i wydawałsię to najlepszy, minimalno-maksymalny pomysł na tamte czasy.Odwrócić się od wła-dzy.Ignorować ją.Skupić się na tym, co da się zrobić, w czym władza i państwo nam nieprzeszkodzą.Program był minimalno-maksymalny, bo choć mało ambitny, dawałszan-sę na wszystko, co w tamtym systemie było możliwe.Ludzie robili swoje, a ponieważniektórzy robili nawet trochę więcej, PRL zgasł.79Minęło kilkanaście lat.Dalej robimy swoje.I także na tym trochę polega problem.Bo program skrojony jak ulał na czasy, w których państwo nie było nasze, nie przy-staje do czasów, w którym państwo jest nasze jak najbardziej.Ludzie, tak jak chciałMłynarski, dalej robią swoje.Ale robią swoje w swych mieszkaniach, może na swychpodwórkach i na swoich działkach [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

agnieszka90.opx.pl